والاترین و جانسوزترین قیام، در محرم سال ۶۱ هجری با «نهضت عاشورای مقدس حسینی» رخ داد و بزرگ‌ترین و ارزش‌مدارترین جنگ قرون اخیر با «نهضت دفاع مقدس خمینی» طی سال‌ها ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۷ به‌وقوع پیوست، که دیگر بعید است مشابه آن، محقق گردد.در تاریخ ۱۴۰۰ ساله، از صدر اسلام تا کنون، هيچ انقلاب و نهضتی مانند انقلاب اسلامي و به‌خصوص صحنه‌هاي دفاع مقدس هشت‌ساله، شباهت‌های زیادی با نهضت عاشورا نتوان یافت. صدها نشانه، دفاع مقدس را به نهضت عاشورا پيوندی عمیق مي‌زند و جلوه‌های كربلا را در صحنه‌های مختلف آن می‌توان دید. در اهداف، راهبردها، روش‌ها، فرهنگ، پیام‌ها، دشمنان و… وجوه ‌اشتراک بسیاری دیده می‌شود.

شهید سیّد «عبّاس هاشمی مزرعه‌نو» فرزند سیدهاشم، در تاریخ ۱۳۵۰/۴/۱۰ در روستای مزرعه‌نو از توابع بخش عقدای اردکان متولّد شد. سرانجام در تاریخ ۶۶/۱/۱۸ در منطقة عملیّاتی شلمچه و در عملیّات کربلای ۸ به شدّت مجروح شد و با پرواز روح بلندش به ملکوت به شهادت رسید.

تشویق و ترغیب مردم به حضور در میدان‌های نبرد و ایجاد روحیه استقامت و مقاومت در دشواری‌های ناشی از جنگ و دادن امید و اطمینان به تحقق وعده‌های الهی، از جمله نقشه‌های روحانیت در حماسه دفاع مقدس است.

شهید «محمدعلی قاسم نجف‌آباد» در بخشی از وصیت‌نامه‌ خود نوشته است: برادرانم و خواهرانم! غصه نخوريد و در غياب من ناراحت نباشيد، خداوند بزرگ است و هر انسانی طعم مرگ را می‌چشد؛ ولی مرگ با عزت بهترين مرگ‌هاست.

نوجوانی که با نفس مسیحایی امام امت ؛ دبیرستان را رها کرد و به مدرسه عشق شتافت و آسمانی شد….
در طول مدتی که در منطقه شلمچه بود تنها دو نامه کوتاه برای خانواده و یک نامه همراه با وصیت نامه برای هم کلاسی و دوستش علی غفاری فرستاد.

کتاب «حجت و حمید» عاشقانه‌های خانواده و همرزمان شهیدان حجت و حمید ابراهیمی توسط اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانش‌آموزان شهرستان‌های تهران تولید شد.

برادر «رضا جلیل‌زاده» در نامه‌ای خطاب به دوست شهیدش «حسین آزمایش» آورده است: «حسین جان، من اگر چه نتوانستم در تحصیلاتم دیپلم اخذ کنم، ولی امیدوارم بتوانم در دانشگاه کربلا و شهادت موفق به اخذ دیپلم شده و وارد دانشگاه کربلا شوم.»

گزیده بیانات رهبرانقلاب اسلامی در خصوص دفاع مقدس وارج نهادن ارزشهای آن ؛ بعنوان سرمایه های معنوی

شهید «عادل حاوی زاده» در قسمتی از وصیتنامه خود این چنین آرزوی خود را بیان می کند: آن زمان که جسم بی جان مرا در صحراها و یا دریاها و یا کوه‌ها و دشتهای کشور پهناور و عزیزمان پیدا می کنید، بدانید آرزویم این بود که جسدم را با گلاب قمصر کاشان بشویند و در میان پرچم جمهوری اسلامی ایران بپیچند و به خاک بسپارند.

روایت جانباز دفاع مقدس درباره سرداران شهید، حاج عباس کریمی و محمدرضا دستواره