در رثای والدین شهید امیر حسین نقیان فشارکی
در رثای والدین شهید امیر حسین نقیان فشارکی

در این نوشتار خلاصه ای از زندگی نامه والدین شهید و نیز شهید امیر حسین نقیان فشارکی تبیین گردیده است .
*
دکتر سید جواد هاشمی فشارکی

حاج اقا غلامعلیِ نقیان فشارکی  درسال ۱۳۰۳ هجریِ شمسی در روستای فشارک‌ چشم به جهان گشود.در همان سال پدر خویش را ازدست دادند و در سن ۹ سالگی نیز مادر خود را از دست دادند و نزد خانواده برادر بزرگ شدند.در سن ۱۹ سالگی به تهران امدند و معمار تجربی ساختمان شدند .

 در سال ۱۳۲۸ هجریِ شمسی با حاجیه خانم بتول اقاجانی فشارکی ازدواج کردند . ایشان ابتدا در خیابان مولوی و… و اخرین  مکان در خیابان عارف تهران ساکن شدند . از کارهای بزرگ  این پدرشهید کمک در ساختن گنبدامامزاده احمد واقع در جنوب غربی فشارک و حسینه قدیمی فشارک و نیز ساخت مسجد خداداد در نزدیکی محله خویش در تهران می باشد. تا سن ۷۵ سالگی مشغول کارهای ساختمانی بودند وتا زمانی که دچار تصادف نشده بودند ، دست از کار وفعالیت نکشیدند. مقید به شرکت مستمر در نماز جماعت و نماز جمعه بوده و بدون عذر حضور ایشان هیچ وقت ترک نشد . آن مرحوم همیشه به هیئت سجادیه  و هیئت فامیل فشارکی ها می رفتند و در منزل نیز از این دو هیئت دعوت کرده و منزل را متبرک به فضای معنوی آن میکردند  .

حاجیه خانم بتول آقاجانی فشارکی مادر شهید نیز بانوی مومنه ای بودند ،که نماز جماعت و نماز جمعه ایشان ترک نمی شد . در مجالس قرانی و عزاداریهای حسینی شرکت می کردند. آن مرحومه از بسیجیان فعال مسجد خداداد بودند و هنگام انقلاب و جنگ کمکهای زیادی کردند.ایشان وقتی در مکه در صحرا عرفات با عده ای خانم گم شده بودند و هیچ انسانی نبوده تا یاری بطلبند، اقایی با ماشین به کمک انها می ایدکه بعدا معلوم می شود ، آن شخص امام زمان (ع)بوده که مدد انان امده بوده است .

والدین شهید، دارای ۵ فرزند پسر و سه دختر بودند،

امیرحسین نقیان فشارکی در روز ۲۱ فروردین ۱۳۶۲ هجری شمسی در عملیات والفجر ۱ شهید شد وپیکر پاکش پس از ۸ سال چشم انتظاری تفحص و رجعت یافت ودر ۳۱ مرداد ۱۳۷۰ در گلزار شهدای فشارک به خاک سپرده شد .ایشان اولین شهیدی بود که در فشارک آرمید و بعد از آن شهدای دیگر هم در ان مکان به خاک سپرده شدند.

شهید امیر حسین نقیان فشارکی در مرداد ۱۳۳۷ در تهران متولد شد.بعد از طفولیت و مقطع ابتدایی در دبیرستان نور به تحصیل پرداخت.

اولین تجربه زندگی این بزرگوار به ۱۵ خرداد سال ۱۳۴۲ بر می گردد.او در سن ۵سالگی با توجه به روحیه شجاعانه که از همان اوایل زندگی داشت برای مشاهده قیام مردم از خانه خارج که موجب نگرانی خانواده اش گردید.  از خاطراتی که مادر شهیدهمیشه تعریف می کرد مربوط به سن نوجوانی شهید است . امیر حسین به بیماری کلیوی مبتلا شده بود و قرار بود ایشان را عمل کنند .مادر از خدا  خواسته بود که پسرش را شفا دهد ودر زمان دیگر جان خودرا درراه اسلام وامام حسین فدا کند .چند ساعت قبل عمل ،سیدی وارد اتاق می شود و شیرینی می دهد . امیرکه نباید چیزی می خورده یک شیرینی بر می دارد ومی خورد.وقتی امیرحسین را برای اخرین بار اسکن می کنند می بینند که کلیه ها سالم است و احتیاج به عمل ندارد؛که باعث تعجب زیاد پزشکان می شود و می گویند معجزه شده است. و سوال میکنند آن سیدی که به امیر حسین شیرینی داده بود و موجب سلامتی ایشان شده بودکه بود؟

علاوه بر شجاعت وی، خصوصیت بارز این شهید، روحیه‌ی جهادگرانه همراه با کار و تلاش بود. همیشه در تعطیلی مدارس به دنبال کار و تلاش بود و هیچگاه با تنبلی و سکون میانه خوبی نداشت، و همیشه تلاش می‌کرد که از لحاظ مالی مستقل باشد.

یکی از افتخارات این شهید بزرگوار که در سایه تربیت پدر و مادر بزرگوارشان به دست آوردند، خدمت به اهل بیت بود.  ایشان در مراسم های سالار شهیدان امام حسین (ع) مداحی می کرد ودر تولد امام زمان(ع)همراه دوستان ،کوچه و خیابان را چراغانی می کردند و جشن می گرفتند و یکی از بنیانگذاران هیئت جوانان سجادیه محله عارف  تهران بود.

زندگی این شهید همانند سایر فرزندان این مرز و بوم ادامه داشت،تا زمانی که انقلاب اسلامی آغاز گردید. در تظاهرات مردم علیه رژیم شاه، شرکت می کرد.چه زمانهایی که وقتی با در بسته مواجه می شد از دیوار می پرید و نقش فعالی در تظاهرات‌های مختلف از جمله در ۱۷ شهریور خونین که به گفته خودش تمام کسانی که در اطرافش بودندشهید شدند و همچنین شرکت در انتظامات مراسم استقبال از امام خمینی در ۱۲ بهمن و پاسداریهای شبانه بود.ایشان تعریف می کرد در یک شب که در خیابان پاسداری می کردم هنگام تمیز کردن تفنگ،تیر از تفنگ بیرون آمد واز زیر گلوی من رد شد که باعث زخمی شدن ایشان شده بود. 

امیرحسین علاوه بر شرکت در راهپیمایی های بر ضد شاه ستمگر، مسجد محمدی تهران را به پایگاهی تبدیل کرده و به سازماندهی تظاهرات محلی می‌پرداخت. از کارهای او به غیر از تظاهرات، ساختن کوکتل مولوتف بود .  با پیروزی انقلاب اسلامی ؛ وی در جهاد سازندگی مشارکت فعال داشت. و به خاطر روحیه‌ی پرکاری و مهارت ساخت و ساز که داشت، در فعالیت عمرانی جهاد خصوصاً ساخت حمام و مدارس شرکت می‌کرد. پس از اخذ دیپلم، درحالی که به خاطر انقلاب فرهنگی دانشگاه تعطیل بود بلافاصله یک مغازه ساخت لوازم چوبی راه اندازی کرد، تا اینکه جنگ تحمیلی آغاز شد و در بسیج ثبت نام کرد و به دفعات در جبهه‌های جنگ حق علیه باطل شرکت کرد.

او علاوه بر روحیه‌ی شهادت طلبی دارای روحیاتی از جمله صداقت، گذشت، شجاعت و خیرخواهی داشت. در سال ۱۳۶۱ با دخترعموشون ،دختر حاج غلامحسین نقیان فشارکی ازدواج کردند.عقد ایشان را امام خمینی خواندند و بلافاصله چند ساعت بعد از خواندن عقد به جبهه عازم شدند. ولی شهید عزیز فرزندی نداشت . ایشان بعد از عملیات والفجر مقدماتی به منزل آمد و از پیروزی رزمندگان تعریف کرد و با خود یک ترکش آورده بود و تعریف کرد که اگر کلاه به سر نداشت شهید شده بود.چند ماه بعد دو مرتبه به جبهه جنگ اعزام شد. صبح خدا حافظی کرد و رفت ولی دوباره برگشت زیرا اعزام بعد ازظهر انجام میشد و این اخرین خداحافظی او با خانواده بود ونهایتا در فروردین ۱۳۶۲ و در منطقه شرهانی در عملیات والفجر ۱ به شهادت رسید. وهمانجا رحل اقامت هشت ساله گزید .

به گفته هم رزمش، او فردی شجاع ودلیر و در خط شکنی پیشگام بود.شجاعانه مجروحان را جمع می کرد و به عقب می برد و در جبهه برای رزمندگان حمام و سرویس بهداشتی درست می کرد . برای رزمندگان مداحی می کرد.هم رزمش می گوید : امیر حسین هر شب نماز شب می خواند ؛یک شب که نماز شب می خواند امام زمان را نیزملاقات کرده بود .

امیرحسین نقیان فشارکی در وصیتنامه خود نوشته بود اگر پیکر من پیدا نشد ، ناراحتی نکنیدو همان  نیز شد ، وی در روز ۲۱ فروردین سال ۱۳۶۲ در عملیات والفجر ۱  به شهادت میرسد و پیکر این شهید عزیز ۸ سال در انجا ماندگار میشود و نهایتا پس از ۸ سال چشم انتظاری والدین و خانواده ، طی تفحص و از روی کارت گواهینامه راهنمایی و رانندگی ودستمال دست دوز مادر که هنوز سالم مانده بود و … پیکر پاکش شناسایی شده و در ۳۱ مرداد سال ۱۳۷۰ در گلزار شهدای فشارک به خاک سپرده شد. یادش گرامی و راهش پر روهرو باد .  

حاج آقا غلامعلیِ نقیان فشارکی ، پدر این شهید والامقام در سال شهریور  ۱۳۸۰ و حاجیه خانم بتول آقاجانی فشارکی مادر این شهید عزیز در اسفند ۱۳۹۴ و حاج آقا عبدالرسول نقیان فشارکی آن برادر خیر شهید نیز در آذر ۱۳۹۸  چشم از جهان فرو بستند و به ان شهید عزیز ملحق شدند و در درکنار مزار شهدای فشارکی استقرار یافتند .روحشان شاد و رحمت واسعه الهی نثار آنان باد . از این والدین شهید ۳ فرزند پسر و ۳ دختر در قید حیات هستند.

شرکت در نمازجمعه

 

بازدید خانواده از جبهه های جنوب

منابع

  • اطلاعات ارایه شده توسط خانواده شهید والامقام ، مهر ۱۴۰۰
  • پیام بسیجی شهید امیر حسین نقیان فشارکی ، هاشمی فشارکی ، سید جواد ؛ ایثار پرس ؛ ۱۰ مهر ۱۴۰۰ ، به نشانی http://www.isarpress.ir/?p=7444
  • گنجینه معارف شهدای فشارکی(سفارشها و نواهای آسمانیان) ، ستاد یادواره شهدا ، هاشمی فشارکی ، سیدجواد ، انتشارات وانیا ، ۱۳۹۷، ص ۳۶۸ و ۳۶۹