از جانبازی در جنگ تحمیلی تا شهادت در سوریه… زندگی نامه شهید مدافع حرم «قاسم تیموری»؛ بمناسبت دومین سالگرد شهادت قاسم تیموری در سال ۱۳۴۸ خورشیدی در روستای شموشک علیا از توابع شهرستان گرگان در خانواده ای مذهبی و انقلابی چشم به جهان گشود.پدر ایشان از رجال انقلابی و مبارز بر علیه حکومت ستمشاهی در […]

از جانبازی در جنگ تحمیلی تا شهادت در سوریه…
زندگی نامه شهید مدافع حرم «قاسم تیموری»؛ بمناسبت دومین سالگرد شهادت
قاسم تیموری در سال ۱۳۴۸ خورشیدی در روستای شموشک علیا از توابع شهرستان گرگان در خانواده ای مذهبی و انقلابی چشم به جهان گشود.پدر ایشان از رجال انقلابی و مبارز بر علیه حکومت ستمشاهی در گرگان بودند .
قاسم تیموری در حالیکه فقط هفت سال داشتند پدرشان را از دست دادند و به همراه چهار برادر و سه خواهر در کنار مادربزرگشان زندگی میکردند.
قبل از اعزام به جبهه های جنگ با سن کم برای کمک به امرار معاش خانواده در کارگاه چوب بری کار میکردند.
اوی نوجوانی اش را همزمان با جنگ تحمیلی عراق علیه ایران سپری کرد و در سال ۱۳۶۴ در سن ۱۶سالگی به عنوان نیروی بسیجی به جبهه‌های غرب کشور اعزام شد.
قاسم تیموری در تاریخ بیست و پنجم اسفند ۱۳۶۶ به عضویت رسمی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمد و جمعا به مدت ۴۳ماه و ۵روز در جبهه حق علیه باطل حضور داشتند.
شهید قاسم تیموری در سال ۱۳۶۵در منطقه عملیاتی مهران بر اثر اصابت ترکش به پهلوی چپ و قسمت ران پای راست مجروح شدند.
در تاریخ ششم فروردین ۱۳۶۵ به منطقه جنوب اعزام و در عملیات های والفجر مقدماتی ،مرحله سوم والفجر ۸،کارخانه نمک فاو _کندن تونل شرکت داشته و در عملیات مهم کربلای یک قله آویزان،کربلای ۴،کربلای ۵،و تک شلمچه حضور موثر داشتند.
ایشان پس از جنگ در گردان حضرت ابوالفضل تیپ ۴۵مهندسی رزمی جوادالائمه ع مشغول به کار شدند.
در تاریخ  بیست و چهارم آبان ۱۳۷۷ در شهر بانه کردستان در میدان مین مشغول پاکسازی و جمع آوری مین های به جا مانده از جنگ بودن که بر اثر انفجار مین گوجه ای پای راستشان به شدت مجروح شدند.قاسم تیموری سومین مجروحیت خود را در تاریخ  بیست و چهارم آبان ۱۳۸۹ در میدان مین تجربه کردند اما اینبار پای راستشان را از زیر زانو از دست داده و جانباز راه امام حسین شدند.
ایشان با انکه جانباز ۵۰ درصد بودند با روحیه خستگی ناپذیر دست از کار نکشیدند.
ایشان در سال ۸۴در منطقه شوویده شهر بانه در حال پاکسازی میادین مین بودند که به همراه یکی از نیروهایش بر اثر انفجار مین مجروح شدند.
شهید قاسم تیموری پس از کردستان در ماموریت‌های زاهدان،بندر عباس،سیریک و شمال غرب و درگیری های گروهک پژاک حضور گسترده و موثر داشتند و در سال ۱۳۹۰ به فرماندهی گردان حضرت ابوالفضل تیپ ۴۵منصوب شدند.
ایشان پس از ۲۸ سال خدمت خالصانه به نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران به صورت داوطلبانه در تاریخ بیست و دوم آذر ماه سال ۹۴ به سوریه اعزام شده و فرماندهی محور را بر عهده داشتند و بعد از سیزده روز مبارزه علیه دشمنان،برای انجام ماموریت به همراه یکی از نیروهایشان به خط مقدم رفته و بعد از انجام عملیات در راه برگشت مورد حمله دشمن قرار گرفتند و بر اثر اصابت خمپاره به نزدیکیشان،دعوت حق را لیبک گفتند و به درجه رفیع شهادت نائل آمدند.
ایشان مربی تخریب،کارشناس ارشد اطلاعات چک و خنثی و مسئول محور در منطقه پیرانشهر در سالهای ۹۱ و ۹۴ بودند که اینها همه گوشه ای از افتخارات این شهید بزرگوار است.
شهید قاسم تیموری انسانی وارسته و آزاده و فرمانده ای خستگی ناپذیر عدالت خواه و حق طلب و فردی شجاع و دلاور بودند و همیشه سفارش به اطاعت از ولایت فقیه و رهبری و امر به معروف و نهی از منکر میکردند.