«تخریب» به معنی ویران کردن و خراب کردن است. و متضاد تخریب ؛ آبادسازی، و تعمیر می باشد .تخریب  واحدی تخصصی رزمی است که موانع میدان مین و تله های انفجاری ایجاد شده توسط دشمن را حذف کرده و همچنین با ایجاد موانع جلوی پیش روی دشمن را می گیرد. مهم ترین ثمرة فعالیت تخریب ، کاهش تعداد شهدا ومجروحین در عملیات های شناسایی ویا تهاجمی بوده و همچنین کمک به پیشبرد سریع تر و دقیق تر عملیات های تهاجمی رزمندگان اسلام بوده است .

در شروع جنگ تحمیلی ، تیپ محمد رسول الله (ص) یک «واحد تخریب» و یا به استعداد یک گروهان تخریب داشت که بعدها به دلیل نیازجنگ وگسترش یگانهای نظامی ؛ تیپ به لشکر ارتقا یافته ، و متناسب با آن نیزگروهان تخریب به «گردان تخریب» ارتقا یافت .

تخریب لشکر ، میدان های مین، سیم های خاردار و سایر موانعی که در خشکی و آب، سد راه پیش روی رزمندگان گردانهای پیاده لشکر بودند را رفع می کرد . تخریب لشکر هم چنین پس از عملیات ، با ایجاد موانع مین و انسداد مسیر، راههای پاتک و نفوذ دشمن را مسدود میکرد . این ماموریتهای مهم و حساس براساس نیاز لشکر ۲۷ و جبهه ، ساختار گردان تخریب چنین بوده است:

گردان تخریب لشکر ۲۷ شامل سه گروهان تخریب ؛ بنامهای گروهان امام حسن (ع)، گروهان سید الشهدا (ع) و گروهان قمر بنی هاشم (س) بوده و هرگروهان نیز شامل سه دسته عمدتا سی نفره در پیش از عملیات بوده است ، که در حین عملیات تعدادی آسمانی شده و مابقی به شهر خود باز می گشتند و مجددا در اعزامهای بعدی گروهان ها بازسازی، سازماندهی، اموزش دیده و اماده بکار برای عملیات بعدی میشدند . این گروهانها بعد از آموزش وسازماندهی ، به گردانهای پیاده لشکر ۲۷ برای بازگشایی معبر عملیات مامور میشدند و یا برای کاشت میدان مین اقدام میکردند و….

وظیفة این نیروها گشودن مسیرهایی بود که با هر شکل و نوعی، مانعی در عملیات های رزمندگان ایجاد می کردند. خنثی کردن انبوه مین های مختلف اهدایی کشورهای غربی و شرقی به رژیم بعث عراق ، مهم ترین و حساس ترین وظیفه آنان بود. در مرحلة دوم، مین کاری و ایجاد موانع، پس از عملیات ها برای جلوگیری از نفوذ دشمن، دوّمین وظیفة مهم تخریبچی ها بود.

فرماندهی گردان و معاون اول و معاون دوم، شامل برادران جعفر ربیعی، جعفرجهروتی زاده ، حاج منصور رحیمی،  شهید محسن دین شعاری، برادر مجید ثابتی و…. و همچنین روحانی جوان گردان ، حجت الاسلام شیرزاد بوده که علاوه بر امام جماعت گردان تخریب در اردوگاه ، نسبت به بیان احکام و امور دینی می پرداخت و نقش بسزایی در ارتقای بنیه اعتقادی و روحیه جهادی رزمندگان تخریب داشته اند . تبلیغات گردان که امور فرهنگی گردان را دنبال میکرد و ویتامین تقویتی روحیه و نشاط گردان را بعهده داشت.

پیک گردان،  وظیفه خبر رسانی گردان به بخشهای مختلف در هنگام عملیات را بعهده داشته است. واحد تسلیحات، وظیفه تامین سیم چین و سرنیزه و مین و…. وهمچنین حسب ضرورت تامین سلاح سبک برای رزم داشت . از مین ها ، «گوجه ای، والمری، ضدتانک» و از سیم خاردارها، «فرشی، حلقوی، کفشکی، پومر» و از ابزارهای کاری یک تخریبچی می توان «سیم چین، سرنیزه، سیخک، شب نما و نوار علامت گذاری» را نام برد.

واحد اموزش نظامی،  اموزش نظری وعملی نیروهای تخریبچی و انان را برای اجرای ماموریت در رزم آماده بکار تخصصی می نموده است وهمچنین تخریب پل و دژ یا سازه های دشمن نیز توسط این عزیزان صورت میگرفت . واحدکارگزینی، ثبت اطلاعات نیروهای جذب شده و نیز اعلام امار شهدا و مجروحین و همچنین تنظیم مرخصی انان بعهده داشت . وتعدادی نیروهای ازاد گردان که معمولا از نیروهای با سابقه و تجربه بوده و در شهر خود زندگی میکرده اند و هنگامی که متوجه میشدند عملیاتی نزدیک هست صورت گیرد ، سریعا خود را به گردان تخریب رسانده و درجاهایی که نیاز عملیات می بود ، وارد عمل میشدند .

سختی و حساسیت کار عزیزان تخریبچی لشکر ۲۷ در رویارویی با دشمن، درشرایطی که از داشتن هرگونه سنگر وحفاظی محروم بوده و وظایفشان را در دید مستقیم دشمن و در میدان انبوه مین های کاشته و تله شده توسط دشمن ، درتاریکی شبانه انجام می دادند. مهم ترین دلیل شهادت یا جانبازی نیروهای تخریبچی لشکر ، برخورد با مین بوده است و اغلب جانبازان تخریب ، به دلیل رفتن روی مین و یا هنگام خنثی سازی مین ، دست ، پا یا انگشتان خود را تقدیم انقلاب کرده اند.