«یوسف قربانی» در کودکی طعم یتیمی را چشیده بود و با تنها برادرش به سختی روزگار گذرانده بود. با شروع جنگ تحمیلی به جبهه رفت و در سال ۱۳۶۵ یکی از شهدای غواص عملیات کربلای ۵ شد.
خبرنگار در مصاحبه با شهید «یوسف قربانی» از او می‌پرسد: یوسف جان! غواص یعنی چی؟ و شهید قربانی جواب می‌دهد: غواص یعنی مرغابی امام زمان (عج). باز خبرنگار از او می‌پرسد: یوسف جان! حرف آخرت چیست؟ و شهید به زیبایی این شعر را می‌خواند: در مسلخ عشق جز نکو را نکشند/ روبه‌صفتان زشت‌خو را نکشند/ گر عاشق صادقی ز کشتن مگریز/ مردار بود هر آن که او را نکشند.
همین مصاحبه کوتاه با شهید یوسف قربانی قبل از عملیات کربلای ۴ باعث شد که این شهید به «مرغابی امام زمان (عج)» معروف شود.
بعد از عملیات والفجر ۸، یوسف گوشه‌ای از سنگر می‌نشست و نامه می‌نوشت. یک روز رفیقش کنجکاوانه از او می‌پرسید: برای چه کسی هر روز نامه می‌نویسی! حالا چرا نامه‌ات را پست نمی‌کنی؟ در این هنگام یوسف دست دوستش را می‌گیرد و قدم‌زنان به کنار ساحل اروند کنار می‌برد. نامه را از جیبش در می‌آورد و بعد ریز ریز می‌کند و با چشمانی پر از اشک میگوید: من برای آب نامه می‌نویسم، می‌دانی که کسی را ندارم.
غواص شهید یوسف قربانی از غواصان خط شکن گردان حضرت ولیعصر (عج) لشکر ۳۱ عاشورا در عملیات‌های کربلای چهار و پنج و از رزمندگان سلحشور استان زنجان در دوران دفاع مقدس بود که در دی ماه سال ۱۳۶۵ در عملیات کربلای پنج، در منطقه شلمچه به آرزوی دیرین خود رسید و به فیض شهادت نائل آمد.
انتهای پیام/
