حاج محمود میسوری از رزمندگان تخریبچی لشکر ۱۰ سیدالشهدا (ع) خاطره‌ای از دوران دفاع مقدس و شهید مهدی کریمی را روایت کرده است. او می‌گوید: مهدی کریمی مرد خوش‌لباس و شیک پوشی بود، استیل خوبی هم داشت، به لحاظ اندامی شبیه کماندو‌ها و ورزشکارها بود و روی خندان و خوشی داشت. این لبخند زیبای شهید کریمی همیشه مرا جذب می‌کرد. او در عاشورای ۳ شهید شد.

وی ادامه داد: شهید ناصر اربابیان تعریف می‌کرد شهید کریمی کوهنورد بود و حرکت قدرتمندانه‌ای در کوه داشت، یک بار آمد گفت یک جا در کوه رفتم و مهمات پیدا کردم به بچه‌های گردان بگو بیایند و این مهمات را بیاورند. برای ناصر مهم بود که مهمات پیدا کنیم، او و تعدادی دیگر از بچه‌ها با اینکه مسوولیت خاصی نداشتند، اما جایگاه ویژه‌ای داشتند و در نبود فرماندهان این‌ها یگان را اداره می‌کردند. ناصر به هوای گرفتن مهمات بچه‌ها را صبح به خط کرد و به دنبال کریمی راه افتاد. تعریف می‌کرد چند ساعت راه رفتیم، دیگر بچه‌ها از پا افتادند. قبلش مهدی گفته بود راهش ۴۵ دقیقه است، اما چند ساعت داشتیم می‌پرخیدیم، وقتی رسیدیم گفت بیا این مهمات، نگاه کردم دیدم چندتا فشنگ است، گفتم این مهماتی بود که گفتی؟ گفت بله دیگر، شما که نپرسیدید چقدر مهمات هست. مهدی به شوخی چنین بلایی سر ما آورد و به جای ۴۵ دقیقه، دو ساعت بچه‌ها را بین کوه و کمر چرخاند.