ضرورت  دارد تا نسبت به تهیه طرح جامع یکپارچه منطقه ویژه شامل بهداشت ؛ محیط زیست ؛ ایمنی،  مدیریت بحران و پدافندغیرعامل و پدافند هوایی و امنیت و حفاظت فیزیکی در برابر جمیع مخا طرات داخلی و بیرونی ( هوایی ؛ زمینی ؛ دریایی ) بصورت جامع مدون و بر روی نقشه در استقرار تاسیسات، مراکز امداد ونجات، لوازم و تجهیزات و….، مشخص شده باشد . و سپس در این طرح جامع وضع موجود، کمبودها، ضعفها و طرحهای اتی مشخص شود و در یک نرم افزار چند لایه ای (چند موضوعی) منعکس شده و براساس پیشرفت فیزیکی و یا شناسایی اسیب های جدید ؛ بصورت دوره زمانی بروز رسانی و ارتقا یافته ؛ ومبنا و ملاک عمل برنامه ریزی های اجرایی ، مدیریتی ؛ هماهنگی های بین بخشها ؛ رزمایش ها و غیره قرارگیرد.

دکتر هاشمی فشارکی همچنین گفت : شرایط بحرانی در نظر گرفته شده ؛ در سه سطح می‌باشد سطح اول در داخل هر پتروشیمی،  سطح دوم در سطح منطقه ویژه اقتصادی و سطح سوم در سطح منطقه عسلویه میباشد، که لازم هست، به چهار سطح تغییر و ارتقا یابد . یعنی ضرورت کل منطقه ویژه که بسیار وسیع و طولانی هست ؛ یک سطح بین سطح  یک و دو اضافه شود. بعیارت دیگر منطقه ویژه به موازت خط ساحلی به چهار ناحیه تقسیم شود و در هر ناحیه یکی از پتروشیمی ها ارشد ناحیه شود و هماهنگی امور کر شده بین مجتمع ها را بعهده داشته و دنبال نماید .

ایشان همچنین مصادیق ذیربط در طرح جامع یکپارچه منطقه ویژه و نیز چهار ناحیه ای شدن کل منطقه ویژه اقتصادی را توضیح داده و پیشنهادات لازم را ارایه نمود  .

لازم به یاد آوریست ، منطقه گازی پارس جنوبی حوزه مشترکی است با کشور ساحلی قطر که از سال ۱۳۷۱ به تدریج اقدام به احداث تاسیسات استخراج – پالایش – مایع سازی (LNG ) شد . منابع نفت کشور کوچک قطر در مقایسه جهانی در حد متوسط ارزیابی می شود. ولی از نظر منابع گاز در دنیا رتبه سوم را بعد از روسیه و جمهوری اسلامی ایران داراست. ایران نیز در سال ۱۳۸۰ بهره برداری از این مخزن بزرگ گازی را آغاز کرده و برای بهره برداری از بزرگترین مخزن گازی دنیا که حدود  ۹درصد گاز جهان را در خود ذخیره کرده است، ۲۸ فاز طراحی کرده است .

منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس ،در حاشیه خلیج فارس و  به مساحت ۴۶ هزار هکتاری در ساحل استان بوشهر قرار گرفته است که شامل سه منطقه پارس یک (پارس جنوبی )در محدوده  شهرستان عسلویه ، پارس دو ( کنگان) در شهرستان کنگان و پارس سه ( پارس شمالی) شهرستانهای دیر، دشتی،تنگستان و بوشهر ( که در مرحله مکان یابی اولیه قرار دارد ) را در بر می گیرد.

منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس (عسلویه) در جنوب شرقی استان بوشهر در حاشیه خلیج فارس در ۳۰۰ کیلومتری جنوب شرقی بندر بوشهر و واقع درگستره جغرافیایی شهرستان کنگان قرار دارد و حدود ۱۰۵ کیلومتر از میدان گازی پارس جنوبی که در میان خلیج فارس واقع شده (دنباله حوزه گنبدشمالی قطر) فاصله دارد.

سازمان منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس ،  بـه نمایندگـی از وزارت نـفت وشـرکت ملی نفت ایـران وظیـفه اداره و راهبری حـوزه عملیاتی پشتیبانی پـارس جنوبی، پـارس کنگان و پـارس شمالی را برعهده دارد؛ فعالیتـهای اصـلی شامل تعریف، تصویب (طراحی، اجراء، بهـره برداری و نگهداری) ایجاد و احداث زیر ساخت های عمومی مانند: راه، راه آهن، بنـدر، فرودگاه، برق، آب و مدیریت و راهبری منطقه جـزء وظایف و مـاموریت های اصلـی آن اسـت.

شرکت مجتمع گاز پارس جنوبی(SPGC) به منظوره بهره‌برداری از فازهای توسعه‌ای میدان گازی پارس جنوبی به عنوان یکی از شرکت‌های فرعی ملی گاز ایران در سال ۱۳۷۷ تأسیس گردید. این شرکت مسوولیت بهره‌برداری از تأسیسات خشکی فاز ۱ الی ۱۰ پارس جنوبی ( پالایشگاههای در حال بهره برداری )  ) را عهده‌دار می‌باشد.

شرکت نفت و گاز پارس (POGC) به عنوان یکی از شرکت‌های زیر مجموعه شرکت ملی نفت ایران در اول دیماه ۱۳۷۷ تأسیس گردید. این شرکت مسوولیت توسعه کلیه فازهای میدان گازی پارس جنوبی و توسعه میدان‌های گاز پارس شمالی، گلشن و فردوسی ( قازهای ۱۱ الی ۲۴ ) و همچنین توسعه لایه نفتی پارس جنوبی را در آب‌های خلیج فارس دارا می‌باشد