خودروهای شهدای دانشمند که در سال‌های گذشته در عملیات جداگانه تروریستی از سوی سرویس‌های جاسوسی دشمنان نظام به شهادت رسیدند در بخشی از موزه انقلاب اسلامی و دفاع مقدس با عنوان “موزه خودروهای شهدای هسته‌ای” در معرض بازدیدکنندگان قرار دارد.
به گزارش روابط عمومی و امور بینالملل موزه ملی انقلاب اسلامی و دفاع مقدس، امروز هشتم آذرماه، روزی است که دانشمند هسته‌ای میهن‌مان “مجید شهریاری” ترور شد. مردی است که در مکتب حسینی پرورش یافت و در مدرسه عشق، درجه ممتازی شهادت دریافت کرد. بر آن شدیم تا در سالروز عروج این شهید، به باغ موزه دفاع مقدس برویم و از موزه خودروهای شهدای هسته‌ای دیدن کنیم.
“شهدای علم” نماد روزهای ایستادگی ایران پس از پایان جنگ تحمیلی‌اند. در روزهایی که تحریم‌های همه جانبه بی‌رحمانه در قالب جنگ تمام عیار دیگری به ما تحمیل شد، اما از حرکت بازنایستادیم. باغ موزه دفاع مقدس با هدف نمایش ایثار و جانفشانی‌های رزمندگان اسلام شکل گرفت و در سال ۱۳۸۹ به منظور آشنایی مخاطبان داخلی و خارجی به ویژه نسل جوان و نسل‌های آینده، با فرهنگ و ارزش‌های انقلاب اسلامی و دفاع مقدس به همت شهرداری تهران در مساحتی بالغ بر ۲۲۰ هزار متر مربع احداث و راه اندازی شد. بعد از آن و با شهادت دانشمندان هسته‌ای، خودروهای بمب گذاری شده آنها نیز در بخشی از این موزه به نام موزه خودروهای شهدای هسته‌ای جای گرفتند.
شهدای هسته‌ای که به جرم خودباوری، علم و آگاهی و تلاش برای خودکفایی ایران مورد ترور دشمنان واقع شدند، می‌تواند تأسف بار و البته غرورآفرین باشد! خودروهای شهیدان علی محمدی، احمدی روشن و شهریاری و خودروی دکتر عباسی که ترورشان نافرجام بود در موزه خودروهای شهدای هسته‌ای که بخشی از باغ موزه دفاع مقدس را به خود اختصاص داده است در معرض نمایش قرار داده شده و در کنار آنها یادمانی هم برای شهید داریوش رضایی نژاد، از دیگر شهیدان دانشمند هسته‌ای ساخته شده است.
شهید مصطفی احمدی روشن
شهید مصطفی احمدی روشن در سال ۱۳۷۷ وارد دانشگاه صنعتی شریف شد و تحصیلات خود را در رشته مهندسی شیمی آغاز کرد. از بسیجیان فعال دانشگاه بود و در دوران دانشجویی به عنوان مسئول فرهنگی بسیج دانشجویی دانشگاه شریف فعالیت می‌کرد. در سال ۱۳۸۱ در رشته مهندسی شیمی موفق به دریافت مدرک کارشناسی شد و در همین رشته در مقطع کارشناسی ارشد ادامه تحصیل داد و پس از آن وارد مرحله دکتری در رشته نانو بیوتکنولوژی شد. در دوران تحصیل در دانشگاه در پروژه ساخت غشاهای پلیمری برای جداسازی گازها که برای اولین بار در کشور انجام شد، همکاری داشت و چندین مقاله ISI به زبان‌های انگلیسی و فارسی در مجلات معتبر علمی جهان به چاپ رساند. در ۲۵ بهمن ماه ۱۳۹۰، پس از شهادت، به شهید مصطفی احمدی روشن مدرک دکتری افتخاری در رشته نانو بیوتکنولوژی از دانشگاه تهران اعطا شد.
مصطفی احمدی روشن پس از اخذ مدرک کارشناسی از رشته مهندسی شیمی، علی رغم اینکه همزمان موقعیت‌های کاری دیگری داشت با توانمندی‌های خود وارد سازمان انرژی اتمی شد. سال ۱۳۸۳-۱۳۸۲ برای فعالیت در سازمان انرژی اتمی، پدر و مادرش را راضی کرد تا وارد این کار شود. مصطفی یکی از پایه گذاران سایت هسته‌ای نطنز بود. تأثیر بسیار مطلوبی در بخش تأمین کالاها و خرید تجهیزات هسته‌ای در حوزه غنی سازی در زمان تحریم‌ها داشت که در مدت حضورش به عنوان معاون بازرگانی، کالاها به موقع، به تعداد و با کیفیت تأمین می‌شد و در همه جا از پیمانکاران خود دفاع می‌کرد. با وجود اینکه به عنوان معاون بازرگانی سایت نطنز فعالیت می‌کرد، اما به گفته یکی از همکارانش، در تعبیر علمی، معاونت توسعه فناوری و تکنولوژی را بر عهده داشت. مصطفی احمدی روشن مدیریت در نیروگاه نطنز اصفهان در بخش تأمین کالا و خرید تجهیزات هسته‌ای در بخش غنی سازی، پایه گذاری اولین غنی سازی منجر به تولید اورانیوم به غنای ۳/۵ تا ۵ درصد و تشکیل و راهبری تیم‌های مهار ویروس رایانه‌ای استاکس نت را در کارنامه اجرایی خود داشت.
نحوه ترور مصطفی احمدی روشن
ساعت ۸:۳۰ صبح ۲۱ دی ماه ۱۳۹۰، مصطفی احمدی روشن در حالی که عازم محل کار خود بود، در خیابان شهید گل نبی (میدان کتابی) و رو به روی دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی، هدف عملیات تروریستی دو موتورسوار قرار گرفت. دو تروریست موتورسوار با چسباندن یک بمب مغناطیسی به خودروی وی که یک دستگاه خودروی پژو ۴۰۵ بود، او را به شهادت رساندند.
با انفجار این بمب مهندس احمدی روشن بلافاصله به شهادت رسید و رضا قشقایی فرد، راننده خودرو نیز به شدت مجروح شد و ساعتی بعد در بیمارستان رسالت تهران بر اثر شدت جراحات وارده به شهادت رسید. پیکر پاک شهید مصطفی احمدی روشن پس از نماز جمعه روز ۲۴ دیماه و با همراهی سیل عظیم عاشقانی که برای تشییع وی آمده بودند، در جوار امامزاده علی اکبر چیذر به خاک سپرده شد.
شهید داریوش رضایی‌نژاد
شهید داریوش رضایی‌نژاد در مهر ماه ۱۳۷۳ در رشته مهندسی برق، در گرایش قدرت، در دانشگاه پذیرفته شد. با وجود اینکه در برخی از رشته‌های مهندسی در دانشگاه‌های معتبر تهران، اصفهان، شیراز و… پذیرفته شده بود، اما بنا بر انتخاب خود وارد دانشگاه صنعتی مالک اشتر اصفهان شد. وی با وجود نبوغ ذاتی در امور کارگاهی و آزمایشگاهی که از ویژگی‌های تمامی نوابغ و مخترعان است، در تحصیل و پذیرش و اجرای آکادمیک نیز بسیار منظم و کوشا بود. شهید رضایی نژاد ضمن فراگیری و کسب تجربه در رشته خود، در زمینه استفاده از رایانه و علوم کامپیوتری بسیار توانا بود. با داشتن چنین توانایی‌هایی، توانست در مدت هفت ترم و با رتبه اول، به عنوان دانشجوی برتر دانشگاه خود فارغ‌التحصیل شود.
وی به محض فارغ‌التحصیلی به عنوان پژوهشگر در مراکز مهم تحقیقاتی و علمی کشور مشغول به کار شد. وی در عرصه‌ای که فعالیت داشت با توانایی فراوانی، نبوغ و تلاش خود را در مسیر خدمت به وطن خویش قرارداد. در همان نخستین سال شروع به کار، در آزمون کارشناسی ارشد سال ۱۳۷۸ در رشته مهندسی برق، گرایش قدرت، در دانشگاه دولتی ارومیه پذیرفته و مشغول به ادامه تحصیل در دوره کارشناسی ارشد شد و در پی فعالیت‌های علمی از دانشگاه‌های متعدد اروپایی جهت ادامه تحصیل و فعالیت پژوهشی از وی دعوت به عمل آمد. این دانشمند به رغم همه این فرصت‌ها به واسطه عشق به این آب و خاک و روحیات خاص خود، که همیشه خود را نمونه یک ایرانی وطن‌پرست می‌دانست، به همه آنها نه گفت. در چند سال اخیر ضمن تدریس و انجام فعالیت‌های تحقیقاتی و مسئول اجرای بسیاری از طرح‌های تحقیقاتی در دانشگاه‌های تهران، شهید بهشتی و خواجه نصیرالدین طوسی بود در ۳۴ سالگی معاونت انرژی اتمی ایران را به عهده داشت. تخصص اصلی وی، بررسی سیستم انفجار در کلاهک‌های هسته‌ای بود.
نحوه ترور شهید داریوش رضایی‌نژاد
شهید رضایی نژاد با قبولی در تمام مراحل آزمون دکتری سال ۱۳۹۰ در دانشگاه خواجه نصرالدین طوسی پذیرفته شد، اما در تاریخ اول مرداد ۱۳۹۰ توسط سرویس جاسوسی اسرائیل (موساد) به شهادت رسید. رضایی‌نژاد، به همراه همسر و دخترش، مقابل منزلش و در خودروی خود مورد هدف قرار گرفت. پنج گلوله شلیک شد که یک گلوله به گردن و گلوله دیگر به دست وی اصابت کرد و به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
شهید مجید شهریاری
شهید شهریاری از جمله دانشمندان هسته‌ای کشور بود که بخشی از زندگینامه علمی خود را چنین نوشته است: «اینجانب در کنکور سراسری سال ۱۳۶۳ با کسب رتبه دوم در سهمیه مربوطه در رشته الکترونیک دانشگاه صنعتی امیرکبیر پذیرفته شده و پس از فراغت تحصیل در کنکور کارشناسی ارشد مهندسی هسته‌ای شرکت کرده و با کسب رتبه اول، تحصیلات خود را از سال ۱۳۶۹ در دانشگاه صنعتی شریف آغاز کردم … در سال ۱۳۷۱ نیز دوره کارشناسی ارشد خود را به پایان رساندم و با توجه به کسب رتبه اول در دوره مذکور با استفاده از آئین نامه دانشجویان رتبه اول، در دوره دکتری علوم و تکنولوژی هسته‌ای دانشگاه صنعتی امیرکبیر پذیرفته شدم. تحصیلات دوره دکتری خود را نیز در سال ۱۳۷۷ به پایان رسانده و از آبان ماه ۱۳۷۷ نیز به عنوان عضو هیئت علمی در دانشکده فیزیک دانشگاه صنعتی امیرکبیر، مشغول به کار شدم.»
وی دروسی همچون فیزیک عمومی و پایه، فیزیک راکتور و دینامیک راکتورهای هسته‌ای را تدریس می کرده و چهار کتاب مرتبط با حوزه کاری خود تألیف نموده و چندین مقاله بین المللی در زمینه مهندسی هسته‌ای، در مجلات معتبر به چاپ رسانده است. برگزاری دوره‌هایی چون «کارگاه آموزشی آشنایی با کدهای محاسباتی راکتورهای هسته‌ای» از جمله سوابق دکتر شهریاری است. یکی از طرح‌های مهم دکتر شهریاری، طراحی‌های تئوریک مربوط به ساخت نسل جدید راکتورهای هسته‌ای است که بازتاب زیادی نیز در مراکز علمی جهان داشت. او از جمله کارشناس ارشد مبارزه با کرم رایانه‌ای استاکس نت بود.
نحوه ترور شهید مجید شهریاری
در صبح حادثه مجید شهریاری و راننده جلو نشستند و همسر وی هم عقب ماشین نشست. پس از طی ۶۰۰ متر، در بزرگراه ارتش یک موتور سیکلت به ماشین نزدیک شده و بمب را متصل می‌کند که در همین حین با فریاد راننده همسر و راننده از ماشین پیاده می‌شوند، اما وی به خاطر کمربند ایمنی نمی‌تواند در زمان کم از ماشین خارج شود. پیکر وی پس از تشییع گسترده با حضور اساتید، دانشجویان، نهادهای علمی و مردم شهیدپرور ایران، در امامزاده صالح تهران دفن شد.
شهید مسعود علی‌محمدی
مسعود علی‌محمدی معروف به استاد «علی محمدی» متولد سوم شهریورماه ۱۳۳۸ است. وی استاد فیزیک دانشگاه تهران بود که در بامداد ۲۲ دی ماه ۱۳۸۸ و در سن ۵۰ سالگی، به هنگام بیرون آمدن از منزلش بر اثر انفجار یک بمب کنترل از راه دور ترور شد و به درجه رفیع شهادت رسید. او مدرک کارشناسی را از دانشگاه شیراز و کارشناسی ارشد و دکتری فیزیک با گرایش ذرات بنیادی را از دانشگاه صنعتی شریف در سال ۱۳۷۱ کسب کرد. او از دانشجویان نخستین دوره دکتری فیزیک در داخل ایران و نخستین شخصی است که در ایران دکترای خود را در فیزیک دریافت نموده است. او ده‌ها مقاله ISI منتشر نمود. او همچنین به همراه وحید کریمی پور اولین دانشجویان پسادکتری در پژوهشگاه دانش‌های بنیادی بودند. تخصص اصلی او ذرات بنیادی، انرژی‌های بالا و کیهان‌شناسی بوده است و با پژوهشگاه دانش‌های بنیادی (مرکز تحقیقات فیزیک نظری و ریاضیات) نیز طی سال‌های ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۰ همکاری داشته‌اند.
از جمله درس‌هایی ارائه شده توسط وی می‌توان به مکانیک کوانتومی و الکترومغناطیس، مکانیک آماری، ذرات بنیادی و نظریه میدان‌های کوانتمی اشاره کرد. علی محمدی، یکی از برگزیدگان جشنواره بین المللی خوارزمی در سال ۸۶ بود و در پژوهش‌های بنیادی رتبه دوم را کسب کرد. وی از سال ۱۳۷۴ در دانشکده فیزیک دانشگاه تهران مشغول به تدریس بود و عضو هیئت علمی و ممیزی این دانشگاه بود. وی همچنین در مقاطع مختلف تحصیلی شاخه فیزیک در تربیت معلم، وی همچنین به عنوان استاد راهنما و مشاور در پروژه‌های پایان نامه‌های مرتبط با علوم فیزیکی فعالیت می‌کرد. همزمان با انتشار خبر ترور این استاد دانشگاه، رسانه‌های ایران علی‌محمدی را «دانشمند هسته‌ای» معرفی کردند و برخی از خبرگزاری‌ها اعلام کردند شهید علی‌محمدی یکی از دانشمندان ارشد فناوری هسته‌ای ایران بوده است.
نحوه ترور علی محمدی
انفجار بمب در قیطریه تهران در ساعت ۷:۳۰ صبح ۲۲ دی ۱۳۸۸ روی داد. در این حادثه مسعود علی‌محمدی کشته شد، دو فرد دیگر زخمی شدند و خساراتی به ساختمان مجاور وارد شد بمب منفجرشده در یک موتورسیکلت که به فاصله یک متری از در ورودی منزل علی محمدی به یک درخت بسته بودند، جاسازی شده بود.
لینک کوتاه :
http://www.isarpress.ir/?p=8620
