انا لله وانا اليه راجعون

پدران والامقامی که در راه رضای معبود از بهترین سرمایه‌های خویش گذشتند و فرزندان عزیز خود را در راه خدمت به اسلام و نظام مقدس جمهوری اسلامی نثار نمودند، اسوه‌های ایثار و نمونه‌های برتر استقامت و فداکاری‌اند.

مرحوم « حاج علی محمدی فشارکی »  ، پدر شهید والا مقام حسین محمدی فشارکی پس از سال‌ها صبوری و بردباری و همگامی با انقلاب و اهداف شهدا  و ۳۸ سال چشم انتظاری بازگشت پیکر فرزند شهیدش ، در ۲۹ مهر ۱۴۰۰  ندای حق را لبیک گفت و به سوی معبود خویش شتافت. و در بعدازظهر جمعه ۳۰ مهر۱۴۰۰ در روستای فشارک تشییع و درکنار مزار شهدای فشارکی به خاک سپرده گردید . وی در کارخانه ریسندگی و بافندگی بافناز اشتغال داشته و بازنشسته شده بودند و همسرمکرمه شان خانم صدیقه سادات می باشند .

به روح این سفرکرده به ملکوت اعلی و ارواح تابناک فرزند شهید والامقش درود می‌فرستیم .

مصیبت وارده را به خانواده ایشان وابستگان وهمچنین فامیل محترم تسلیت عرض میکنیم . روحشان شاد و يادشان گرامی باد

زندگی نامه شهید حسین محمدی فشارکی

دانشجوی مبارز حسین محمدی فشارکی اول دی ماه سال۱۳۳۷ در خانواده‌ای متدین در شهرستان اصفهان چشم به جهان گشود.

حسین پس از اتمام دوران طفولیت پای به عرصه علم و دانش نهاد. و تا زمان شهادت در این راه پر تلاش و موفق بود. وی عمر شریف خویش را صرف تعلیم و تعلم و تزکیه نفس نمود. و از بهترین دانشجویان و طلاب حوزه علمیه بشمار می‌آمد.

وی در دوران انقلاب با حضور مستمر در اجتماعات و پخش اعلامیه و نوار‌های حضرت امام نقش موثر و مفیدی در پیروزی انقلاب داشت. پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی به رهبری حضرت امام خمینی، عضو فعال بسیج شد. وی دانشجوی کارشناسی در رشته جغرافیا بود.

ایشان به عنوان بسیجی در جبهه حضور يافت. و در دو جبهه رزم و تبلیغ مشغول فعالیت شد. وی سرانجام در تاریخ ۸/۱۲ /۱۳۶۲ در عملیات پیروزمندانه خیبر در طلاییه شرکت و بر اثر اصابت گلوله و ترکش به فیض شهادت نایل و مفقود الاثر گردید شد.

در تاریخ۹/۹/۱۳۸۲ نام وی در لیست شهداء قرار گرفت تا کنون اثری از پیکرش بدست نیامده است. روح آن جاویدالاثر شاد و راهش پر رهرو باد.

وصیت نامه شهید حسین محمدی فشارکی

بسم الله الرحمن الرحیم

” مِنَ المُؤمِنينَ رِجالٌ صَدَقوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَيهِ ۖ فَمِنهُم مَن قَضى نَحبَهُ وَمِنهُم مَن يَنتَظِرُ ۖ وَما بَدَّلوا تَبديلًا “[۱] “برخی از مومنان بزرگمردانی هستند که به عهدی که با خدا بستند، کاملاً وفا کردند، تا به راه خدا شهید شدند. و برخی بانتظار فیض شهادت مقاومت کردند، و هیچ عهد خود را تغییر ندادند.”

“أُثْنِی عَلَی اللَهِ أَحْسَنَ الثَّنَآءِ. وَأَحْمَدُهُ عَلَی السَّرَّآءِ والضَّرَّآءِ.اللَهُمَّ إنِّی أَحْمَدُک عَلَی أَنْ أَکرَمْتَنَا بِالنُّبُوَّه، وَعَلَّمْتَنَا الْقُرْءَانَ؛ وَفَقَّهْتَنَا فِی الدِّینِ. [۲] و جعلت لناسماعاً و ابصاراً و افئذه و فاجعلنا من المشرکین.”

“سپاس کنم خدای را به بهترین سپاسها. و حمد کنم او را در خوشی و سختی. بار خدایا ! من سپاس گویم ترا، براینکه ما را به نبوت گرامی داشتی و قرآن را بما آموختی و دین ما را دانا ساختی. و گوشهای شنوا و دیده‌های بینا و دلهای آگاه بما ارزانی داشتی. پس ما را از سپاسگزاران قرار ده.” از سخنان امام حسین در روز عاشورا.[۳]

پس از حمد و سپاس به درگاه ایزد متعال و صلوات و سلام بر پیامبران، مخصوصاً آخرین ایشان محمد بن عبدالله (ص) و ۱۲ جانشین ایشان. و باسلام بر غایب امام زمان و مرجع تقلید شیعیان جهان و رهبر انقلاب اسلامی حضرت آیه ا… امام خمینی برایم زحمت کشیدند و با سلام بر پدر و مادرم که سالیان زیادی برایم زحمت کشیدند و مرا تربیت کردند و تحویل جامعه دادند تا خدمتگزاری ناچیز برای اسلام بزرگ باشم.

پدر و مادر عزیزم ! در حالی این وصیت‌نامه را می نویسم، که شوق رفتن به جبهه و شوق و عشق جان فداکردن اختیار نوشتن را از من گرفته است. و لحظه شماری میکنم تا هرچه زودتربه مکان اصلی خود که زیارت جانان است نائل شوم. و در حالی ابن نوشته را می نویسم که دشمنان اسلام همه کمر به نابودی اسلام و مسلمین بسته‌اند. و همه دست به هم داده و می خواهند که مکتب توحید و عدالت و ولایت را از بن برکنند. تا اثری از آن نماند و اسمی از اسلام باقی نماند و به مکیدن خون مسلمین و استعمار واستثمار کردن و حکومت فرعونی خود تداوم بخشند و این امت اسلام همانند برده و بنده‌ای در جلوی آنها به خاک بیافتد. اما تا شمع وجود دارد، و تا رهبریت ما در دست ولایت و نایبان ایشان باشند به اسلام عزیز گزندی نخواهد رسید. و فعالیت آنان به نابودی خود کمک می کند. ولی در این میان امت اسلام است،که باید با عمل ثابت کند که پیرو واقعی اسلام است. و عاشقان حسین(ع) باید عشق خود را ثابت کنند. وگرنه با کلام و زبان معاویه و یزید و صدام و طرفداران اسلامند. فقط با زبان اسلامی بودن همانند اسلامی بودن ملی‌گراها و غربزدگان و شرق زدگان است. مثل اسلامی بودن گرانفروشان و محتکران و مسرفین است.

های ‌ای امت اسلام ! امروز اسلام غریب است. امروز حسین(ع) زمان روح الله عزیز سرش را به نیزه غریبی نهاده و صدای هل من ناصر ینصرنی او بلند است، که اگر جلوی گوش دل را نگرفته‌ای باید شنیده باشی. امروز علی(ع) زمان در دل شب سرش را درچاه کرده و ناله می کند، اگر چشم دلت کور نیست باید دیده باشی. امروز یاوران موسی بن جعفر(ع) زمان در دل زندانهای هارون‌الرشید زمان زیر شکنجه‌ها فریاد مظلومیت سر می‌دهند. و خلاصه امروز ریختن خون مظلوم را امری واجب می دانند. و من و تو‌ ای برادر باید به فریادشان برسیم.

هان !‌ ای کسانیکه مال و جاه و مقام و زن و فرزند شما را مغرور کرده ! و حجاب، و پرده‌ای برای دیدن و رسیدن به حقایق شده است ! چشم خود را باز کنید، و کمی فکر کنید. و به عاقبت خوشی بیاندیشید. چون منیت شما و نفس شما مانع شده که به هدف اصلی که همان بندگی خالص است روی آورید. امروز اسلام عزیز بدست شما سپرده شده است، اسلامی که سالیان زیادی توسط خون پیامبر اکرم(ص) و امیرالمؤمنین(ع) و فرزندانشان و شهید اول و شهید ثانی و هزاران مرجع و عالم شهید دیگر حفظ شده، این اسلام باید به رهبر اصلی آن که حضرت بقیه‌الله(عج) است، سپرده شود. وگرنه تمام آنها در روز محشر جلوی من و شما را می گیرد، و از من و تو باز خواست می‌کنند. و امروز باید با پیروزی جنگ اسلام علیه کفار و گسترش آن را حفظ کرد. امروز باید تمام ملل جهان از احکام آن باخبر شوند. و ندای عدالت و آزادی آن باید به گوش تمام جهانیان برسد. باید امروز از سیاه پوستان آفریقا تاسرخ پوستان آمریکا همه از ندای روح بخش توحید،که همان ندای فطری هر شخص است بشنوند، که آنها با کمال علاقه به آن لبیک می گویند. امروز جهان به بن بست رسیده است. مادیت آن را راضی نکرده چون خود این انسان نصف آن جنبۀ مادیت دارند. و نصف دیگر آن که جنبه روحانیت و معنویت است از زندگی آنها رخت بربسته است.

امروز انسان تشنه حقایق است.زندگی حیوانی همراه با زندگانی بنده مال و ثروت بودن آن را راضی نکرده و دنبال گمشده خود می‌گردد. و تو گمشدۀ آن را می‌دانی چیست. این گمشده را به آن برسان،که اگر نرسانی مسئولی، و فردای قیامت خون شهیدان جلوی تو را می‌گیرد. و از تو بازخواست می‌کنند. و این گمشده تعالیم متعالی و روح بخش اسلام است.

امروز کناری نشستن و دم فرو بستن خطاست. و یا امروز کناری نشین و دم از نبودن بزن. امروز روز مخالفت نیست. امروز روز تفریح نیست. امروز روز فداکاری است. روز خدمت است. امروز روز پشتیبانی از اسلام است. امروز [روز] لبیک گفتن به حسین(ع) زمان است. و امروز روز ایثار تا شهادت است. امروز روزی است که باید انتقام خون علی اصغر و علی اکبر و ابوالفضل (علیهم السلام)را بگیری. امروز باید انتقام خون ۱۱ امام شهید را بگیری. امروز باید انتقام مظلومیت زهرا(س) را بگیری. امروز روز از جان و مال و فرزند گذشتن است. و فدا کردن آن در راه دوست و این مسئولیت در هر لباسی باشید، ولی چون رشته کارم با دو قشر جامعه است، روی سخنم با آنهاست. ۱- روحانیون – و۲- دانشگاهیان.‌ ای روحانیون !‌ ای وارثان خون پیامبران و امامان ! و‌ ای ادامه دهندگان راه پیامبر (ص) ! ای امانتداران و حافظان و پیام آوران ندای قرآن و عترت ! شما مسئولید. شما امروز باید اسلام را از تمام جنبه‌ها تقویت کنید. چه از جنبه اجتماعی – اخلاقی – علمی که اسلامی که در پشت شماست، امروز در حال جهانی شدن است. و گسترش آن بدست شماست. حقیر خود طلبه‌ای ناچیزم، که کوچک‌تر از آنم که سفارش بکنم ولی اینرا بدانید،که اسلام در خطر است. قطره‌ای پاکی در اقیانوسی نجاست. باید این قطره را حفظش کنید. باید حفظش کرد باید از تغییر یافتن- بدعت- تغییر مسیر یافتن حفظ شود. ‌ای پرهای بال امام زمان(عج) و‌ ای یاوران خمینی ! امروز جهان چشم به اعمال شما دوخته است. و کوچک‌ترین عمل نادرستی فردا به اندازه کوهی کرده و در بلندگوهای دشمنان می‌گویند و در دنیا نشان می دهند.

و‌ ای دانشگاهیان !‌ ای که آزادشده انقلابید. ‌ای حکومت استبداد بالاهای شما را بسته بود و‌ ای منادیان علم ! ایران در دست شما امانت است.

فرزندان شهیدان و مزار شهیدان که سراسر ایران است، به شما سپرده شده است و دنیا چشم به شما دوخته است،که شما در ایران اسلامی آزاد چه خدمتی می‌کنید؟ چقدر ایثار می‌کنید؟ چقدر از مملکت اسلامی محافظت می‌کنید؟ و این مزار شهیدان را آباد می‌کنید؟ چقدر به افراد تشنه آب می‌رسانید؟ چقدر به مریضان پزشک می‌رسانید ؟ و‌ ای شمائی که باید دانشجویانی تحویل جامعه بدهید؛ که برای مملکت خود خدمتگزار باشند، نه آقا و حاکم و والی. شما ‌ای دانشجویان ! در مشت شما خون شهیدان است. آیا می‌خواهید ادامه دهندگان آنها باشید؟ یا خون شهیدان را با مقام و جاه دنیایی تعویض کنید؟ ‌ای که آزادشده انقلابید !‌ ای که اسلام به شما هستی داد و‌ ای که همرزم شهیدان دانشجویانید چه برنامه‌ای دارید؟ و چه هدفی دارید؟ و چه می‌خواهید بکنید؟

ای پدرم !‌ ای که با شغل کارگری مرا بزرگ کردی شما را به خدا می‌سپارم، که خوب پدری بودی خوب مربی‌ای بودی. اگر درس نخوانده بودی، ولی با فطرتت مرا بزرگ کردی.

ای مادر عزیزم ! ‌ای عزیزتر از جانم‌ ای مربی ام، معلمم و‌ ای غم خوارم !‌ ای شاگرد خانواده اهل بیت(ع) و‌ ای دختر پیامبر (ص)خوب مادری بودی. مرا حسین نام نهادی و چه خوب نامی و شیر خود را همراه با اشک برمصیبت امام حسین(س) به من خوراندی تا عشق به آن در رگ و پی خود رفته و با آن بزرگ شوم.‌ ای که با فلاکت و سختی مرا بزرگ کردی و ناصح من بودی. و‌ ای کسی که اگر در جایی پای من می لغزید و یا سست می‌شدم مرا تشویق می‌کردی و مرا راهنمایی می‌کردی.

ای برادران ! شما را به خداوند می‌سپارم و شما را به بندگی خداوند سفارش می‌کنم. که بندگی مال و جاه و زن و فرزند زودگذر است، و باعث غضب خداوند می‌شود. شما را با دوستی اهل بیت سفارش می‌کنم.

و‌ ای دوستان ! شما را با بندگی خداوند سفارش می‌کنم،که آن است که انسان را از گمراهی نجات می‌دهد. حتی علم تنها گاهی حجاب برای انسان می‌شود. و‌ ای همه شما را به تقوای خداوند سفارش می‌کنم و بس.

[۱] سوره مبارکه الأحزاب آیه ۲۳

[۲] أُثْنِی عَلَی اللَهِ أَحْسَنَ الثَّنَآءِ. وَأَحْمَدُهُ عَلَی السَّرَّآءِ والضَّرَّآءِ.اللَهُمَّ إنِّی أَحْمَدُک عَلَی أَنْ أَکرَمْتَنَا بِالنُّبُوَّه، وَعَلَّمْتَنَا الْقُرْءَانَ؛ وَفَقَّهْتَنَا فِی الدِّینِ.أَمَّا بَعْدُ، فَإنِّی لَا أَعْلَمُ أَصْحَابًا أَوْفَی وَلَا خَیرًا مِنْ أَصْحَابِی، وَلَاأَهْلَ بَیتٍ أَبَرَّ وَلَا أَوْصَلَ مِنْ أَهْلِ بَیتِی؛ فَجَزَاکمُ اللَهُ عَنِّی خَیرَ الْجَزَآءِ.

أَلَا وَإنِّی قَدْ أَذِنْتُ لَکمْ، فَانْطَلِقُوا جَمِیعًا فِی حِلٍّ؛ لَیسَ عَلَیکمْ مِنِّی ذِمَامٌ. هَذَا اللَیلُ قَدْ غَشِیکمْ فَاتَّخِذُوهُ جَمَلًا. «ثنا و ستایش خداوند را بجا می آورم به بهترین ستایش، و او را در دو حال مسرّت و خوشی و گرفتاری حمد می کنم.بار پروردگارا ! من حقّاً حمد و سپاس تو را بجای می آورم که ما را به نبوّت بزرگوار و مکرّم داشتی ! و قرآن را به ما تعلیم کردی ! و در دین، ما را فقیه و دانا نمودی !امّا بعد، من حقّاً اصحابی باوفاتر و بهتر از اصحاب خودم، و نه اهل بیتی نیکوکارتر و با صِله و پیوندتر از اهل بیت خودم سراغ ندارم؛ پس خداوند شما را از طرف من به بهترین جزائی پاداش دهد !آگاه باشید که من در رفتن به شما اذن و اجازه دادم؛ پس همگی بروید که عقد بیعت را از شما بگسستم و نسبت به خود، بر شما عهده و ذِمامی ندارم.اینک شب در رسیده است و پوشش آن شما را در بر گرفته است؛ آن را چون شتر راهواری بگیرید و متفرّق شوید !» «إرشاد» مفید ص ۲۵۰ ‏-

[۳] https://hawzah.net/fa/Article/View/93250/سخنان-امام-حسین(ع)-در-شب-و-روز-عاشورا