به فرزند شهیدتان افتخار کنید
به فرزند شهیدتان افتخار کنید

سرویس : حوزه و روحانیت » ایثار و شهادت ۱۳ ارديبهشت ۱۳۹۴ – ۱۷:۲۳ کد خبر: ۲۵۸۵۰۶ پ به فرزند شهیدتان افتخار کنید خبرگزاری رسا ـ‌ روحانی شهید مجتبی کاویانی در فرازی از وصیت‌نامه خود می‌نویسد: و اگر لیاقت شهادت را داشتم خدا را شکر می‌کنم که به آرزوی دیرینه خود رسیده ام، افتخار کنید که فرزندتان در راه […]

۱۳ ارديبهشت ۱۳۹۴ – ۱۷:۲۳
کد خبر: ۲۵۸۵۰۶

پ

خبرگزاری رسا ـ‌ روحانی شهید مجتبی کاویانی در فرازی از وصیت‌نامه خود می‌نویسد: و اگر لیاقت شهادت را داشتم خدا را شکر می‌کنم که به آرزوی دیرینه خود رسیده ام، افتخار کنید که فرزندتان در راه او و دین او جان خود را اهدا کرده است.
روحاني شهيد مجتبي کاويانيبه گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، روحانی شهید مجتبی کاویانی در سال ۱۳۴۲ در خانواده ای مذهبی و معتقد به دین اسلام در شهر اشتهارد از توابع کرج دیده به جهان گشود و دوران کودکی را سپری کرد از همان کودکی شاهد مرگ ناگهانی پدر بود که اثر نامطلوبی در روحیه ایشان گذاشت.

در سن هفت سالگی وارد مدرسه شد و توانست تا سال دوم راهنمایی تحصیل کند، به دلیل علاقه فراوانی که به دین اسلام داشت وارد حوزه علمیه اشتهارد شد و پس از آن تحت عنوان طلبگی مشغول تحصیل علوم حوزوی شد.

در جریان انقلاب و روزهای تظاهرات و درگیری با وجود سن کم در تمام راهپیمایی‌ها شرکت می کرد، پس از پیروزی انقلاب به عنوان عضو فعال بسیج شب‌ها به نگهبانی با دیگر عزیزان بسیجی می پرداخت، با شروع جنگ تحمیلی درس حوزوی را برای مدتی ترک کرد و چندین بار به عنوان رزمنده داوطلبانه به جبهه اعزام و در عملیات های مختلف شرکت می‌کرد.

یکبار که برای اعزام به جبهه رفته بود از طرف لشکر ۲۷ محمد رسول الله جهت حراست و نگهبانی از زندان‌ها به چابهار اعزام می شوند که با روحیه ایشان سازگار نبوده و از همان جا بدون اطلاع مسؤولین به جبهه فکه می رود و از آنجا خود را به تیپ سیدالشهدا معرفی و مشغول رزم می شود.

شهید مجتبی کاویانی آخرین بار در تاریخ ۲۶/۱۰/۶۱ به جبهه فکه اعزام و چهار روز قبل از پایان سه ماهه یعنی ۲۲/۱/۱۳۶۲ در عملیات والفجر یک آغاز و ایشان در این عملیات مفقودالاثر شد و پس از ۱۲ سال پیکر پاکش به میهن اسلامی بازگشت.

فرازهائی از وصیت نامه؛ شهید کاویانی در وصیت نامه اش نوشته است که: مادر اگر به زیارت قبر شش گوشه امام حسین(ع) نائل شدم خدا را شکر می‌کنم و اگر لیاقت شهادت را داشتم خدا را شکر میکنم که به آرزوی دیرینه خود رسیده ام، افتخار کنید که فرزندتان در راه او ـ برای او ـ و دین او جان خود را اهدا کرده است، قدر امام را بدانید و از او حمایت کنید کتاب‌هایم را وقف مدرسه علمیه اشتهارد کنید تا طلبه ها از آن استفاده کنند، از برادرانم می خواهم که راهم را ادامه دهند. /۹۷۸/ت۳۰۳/س