دعا و توسل، بال پرواز انسان و نیاز آدمی در دنیای مادی است .یکی از راهها خواندن با تعمق وندبه کنان دعای ندبه در چهار عید:جمعه، عید فطر، عید قربان و عید غدیر می باشد .

این دعای شریف یکی از دعاهای پرمحتوا در زمینه امام شناسی و ولایت بوده و مشتمل بر عقائد شیعه و تأسف بر غیبت مهدی است .

در اغلب منابع موجود این دعا را شامل چهار بخش (حمد و صلوات ،ثنای بر قضاء ، تاریخ از آغاز تا تکامل و استغاثه و طلب ) توصیف کرده اند ، که به نظر ناکافی می رسد .

به نظر نگارنده این دعا از چندین بخش تشکیل شده است و همه بخشها یک منظومۀ منسجم و مرتبط با هم را تشکیل داده اند، که با یک مقدمه چینی ، فلسفه حکومت حضرت مهدی (عج) و فلسفه انتظار و دعا برای ظهورش را بیان میدارد .که بصورت زیر بخش بندی و تبیین شده است :

حمد و صلوات الهی

در ابتدای دعای شریف ندبه دعا با حمد و ستایش پروردگار و صلوات بر جد خود رسول خدا(صلی الله علیه و آله) آغاز می‌شود.

• ستايش و سپاس مخصوص خداست كه آفريننده جهان است                                           اَلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ
• و درود و تحيت كامل بر سيد ما و پيغمبر خدا حضرت محمد مصطفى و آل اطهارش باد          وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ نَبِيِّهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ تَسْلِيماً
• پرودگارا تو را ستايش مى ‏كنم براى هر چه كه در قضا و قدر تقدير كردى بر خاصان و محبانت   اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى مَا جَرَى بِهِ قَضَاؤُكَ فِي أَوْلِيَائِكَ
• يعنى بر آنان كه وجودشان رابراى حضرتت خالص و براى دينت مخصوص گردانيدى               الَّذِينَ اسْتَخْلَصْتَهُمْ لِنَفْسِكَ وَ دِينِكَ‏
• چون بزرگ نعيم باقى و بى ‏زوال ابدى را كه نزد توست بر آنان اختيار كردى                           إِذِ اخْتَرْتَ لَهُمْ جَزِيلَ مَا عِنْدَكَ مِنَ النَّعِيمِ الْمُقِيمِ الَّذِي لاَ زَوَالَ لَهُ وَ لاَ اضْمِحْلاَلَ‏
• بعد از آنكه زهد در مقامات و لذات و زيب و زيور دنياى دون را بر آنها شرط فرمودى                بَعْدَ أَنْ شَرَطْتَ عَلَيْهِمُ الزُّهْدَ فِي دَرَجَاتِ هَذِهِ الدُّنْيَا الدَّنِيَّةِ وَ زُخْرُفِهَا وَ زِبْرِجِهَا
• آنها هم بر اين شرط متعهد شدند                                                                               فَشَرَطُوا لَكَ ذَلِكَ‏
• و تو هم مى‏ دانستى كه به عهد خود وفا خواهند كرد                                                      وَ عَلِمْتَ مِنْهُمُ الْوَفَاءَ بِهِ
• پس آنان را مقبول و مقرب درگاه خود فرمودى                                                              فَقَبِلْتَهُمْ وَ قَرَّبْتَهُمْ
• و علو ذكر يعنى قرآن با بلندى نام و ثناى خاص و عام بر آنها از پيش عطا كردى                    وَ قَدَّمْتَ لَهُمُ الذِّكْرَ الْعَلِيَّ وَ الثَّنَاءَ الْجَلِيَ‏
• و آنها را واسطه (هدايت خلق به توحيد و معرفت) و وسيله دخول بهشت رضوان و رحمت خود گردانيدى وَ أَهْبَطْتَ عَلَيْهِمْ مَلاَئِكَتَكَ وَ كَرَّمْتَهُمْ بِوَحْيِكَ وَ رَفَدْتَهُمْ بِعِلْمِكَ وَ جَعَلْتَهُمُ الذَّرِيعَةَ (الذَّرَائِعَ) إِلَيْكَ وَ الْوَسِيلَةَ إِلَى رِضْوَانِكَ‏
• پس بعضى از آنها را در بهشت منزل دادى تا هنگامى كه او را از بهشت بيرون كردى              فَبَعْضٌ أَسْكَنْتَهُ جَنَّتَكَ إِلَى أَنْ أَخْرَجْتَهُ مِنْهَا
• و برخى را در كشتى نشاندى و با هر كس ايمان آورده و در كشتى با او درآمده بود همه را از هلاكت به رحمت خود نجات دادى وَ بَعْضٌ حَمَلْتَهُ فِي فُلْكِكَ وَ نَجَّيْتَهُ وَ (مَعَ) مَنْ آمَنَ مَعَهُ مِنَ الْهَلَكَةِ بِرَحْمَتِكَ‏

ولایت پیامبران الهی

در دعای ندبه مهمترین نعمت یعنی هدایت را متذکر شده و در خصوص بعث پیامبران از آدم ابوالبشر تا پیامبران اولوالعزم خصوصیات و عنایات الهی را نسبت به آنان بیان می‌فرماید و سرانجام به معرفی خاتم الانبیاء حضرت محمد(ص) می‌پردازد، و فلسفه ارسال رسولان برای مردم و امم پیشین گفته میشود :

• و بعضى را به مقام خلت خود برگزيدى  وَ بَعْضٌ اتَّخَذْتَهُ لِنَفْسِكَ خَلِيلاً
• و درخواستش را كه وى لسان صدق در امم آخر باشد اجابت كردى وَ سَأَلَكَ لِسَانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ فَأَجَبْتَهُ‏
• و به مقام بلند رسانيدى وَ جَعَلْتَ ذَلِكَ عَلِيّاً
• و بعضى را از شجره طور با وى تكلم كردى                              وَ بَعْضٌ كَلَّمْتَهُ مِنْ شَجَرَةٍ تَكْلِيماً
• و برادرش را وزير و معين وى گردانيدى وَ جَعَلْتَ لَهُ مِنْ أَخِيهِ رِدْءاً وَ وَزِيراً
• و بعضى را به غير پدر تنها از مادر ايجاد كردى  وَ بَعْضٌ أَوْلَدْتَهُ مِنْ غَيْرِ أَبٍ
• و به او معجزات عطا فرمودى  وَ آتَيْتَهُ الْبَيِّنَاتِ
• و او را به روح قدس الهى مؤيد داشتى  وَ أَيَّدْتَهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ‏
• و همه آن پيمبران را شريعت و طريقه و آيينى عطا كردى  وَ كُلٌّ (وَ كُلاًّ) شَرَعْتَ لَهُ شَرِيعَةً وَ نَهَجْتَ لَهُ مِنْهَاجاً
• و براى آنان وصى و جانشينى وَ تَخَيَّرْتَ لَهُ أَوْصِيَاءَ (أَوْصِيَاءَهُ)
• براى آنكه يكى بعد از ديگرى از مدتى تا مدت معين مستحفظ دين و نگهبان آيين و شريعت و حجت بر بندگان تو باشد قرار دادى مُسْتَحْفِظاً بَعْدَ مُسْتَحْفِظٍ (مُسْتَحْفَظاً بَعْدَ مُسْتَحْفَظٍ) مِنْ مُدَّةٍ إِلَى مُدَّةٍ إِقَامَةً لِدِينِكَ وَ حُجَّةً عَلَى عِبَادِكَ‏
• تا آنكه دين حق از قرارگاه خود خارج نشده و اهل باطل غلبه نكنند وَ لِئَلاَّ يَزُولَ الْحَقُّ عَنْ مَقَرِّهِ وَ يَغْلِبَ الْبَاطِلُ عَلَى أَهْلِهِ‏
• و تا كسى نتواند گفت كه اى خدا چرا رسول بسوى ما نفرستادى كه ما را از جانب تو به نصيحت ارشاد كند و چرا پيشوا نگماشتى  وَ لاَ (لِئَلاَّ) يَقُولَ أَحَدٌ لَوْ لاَ أَرْسَلْتَ إِلَيْنَا رَسُولاً مُنْذِراً
• كه ما از آيات و رسولانت پيروى كنيم وَ أَقَمْتَ لَنَا عَلَماً هَادِياً
• پيش از آنكه به گمراهى و ذلت و خذلان در افتيم فَنَتَّبِعَ آيَاتِكَ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَذِلَّ وَ نَخْزَى‏
• لذا در هر دورى رسول فرستادى إِلَى أَنِ انْتَهَيْتَ

بعثت آخرین پیامبر الهی

سپس بعثت آخرین پیامبر الهی (ص) و ذکر افضلیت و عظمت رسالت وی و ثمرات دین او بیان میشود  از جمله بعثت بر جن و انس، سلطنت برهمه‌ی عالم هستی، معراج جسمانی، علم گذشته و آینده، یاری جبرئیل و میکائیل و سرانجام پیروزی بر تمامی ادیان و افراد؛ و از این طریق مقدمات معرفی وصی و جانشین خاتم الانبیاء را فراهم می‌نماید .

• تا آنكه امر رسالت به حبيب گراميت محمد صلى الله عليه و آله منتهى گرديد  بِالْأَمْرِ إِلَى حَبِيبِكَ وَ نَجِيبِكَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ‏
• و او چنانكه تواش برسالت برگزيدى سيد و بزرگ خلايق بود فَكَانَ كَمَا انْتَجَبْتَهُ سَيِّدَ مَنْ خَلَقْتَهُ
• و خاصه پيمبرانى كه برسالت انتخاب فرمودى  وَ صَفْوَةَ مَنِ اصْطَفَيْتَهُ
• و افضل از هر كس كه برگزيده توست                                                 وَ أَفْضَلَ مَنِ اجْتَبَيْتَهُ
• و گراميتر از تمام رسلى كه معتمد تو بودند  وَ أَكْرَمَ مَنِ اعْتَمَدْتَهُ‏
• بدين جهت او را بر همه رسولانت مقدم داشتى  قَدَّمْتَهُ عَلَى أَنْبِيَائِكَ
• و بر تمام بندگانت از جن و انس مبعوث گردانيدى          وَ بَعَثْتَهُ إِلَى الثَّقَلَيْنِ مِنْ عِبَادِكَ
• و شرق و غرب عالمت را زير قدم فرمان رسالتش گستردى                        وَ أَوْطَأْتَهُ مَشَارِقَكَ وَ مَغَارِبَكَ‏
• و براق را مسخر او فرمودى و روح پاك وى را بسوى آسمان خود بمعراج بردى وَ سَخَّرْتَ لَهُ الْبُرَاقَ وَ عَرَجْتَ بِرُوحِهِ (بِهِ) إِلَى سَمَائِكَ
• و علم گذشته و آينده تا انقضاء خلقت را به او به وديعت سپردى وَ أَوْدَعْتَهُ عِلْمَ مَا كَانَ وَ مَا يَكُونُ إِلَى انْقِضَاءِ خَلْقِكَ‏
• و آنگاه او را بواسطه رعب و ترس دشمن از او بر دشمنان مظفر و منصور گردانيدى ثُمَّ نَصَرْتَهُ بِالرُّعْبِ
• و جبرئيل و ميكائيل و ديگر فرشتگان با اسم و رسم و مقام را گرداگردش فرستادى وَ حَفَفْتَهُ بِجَبْرَئِيلَ وَ مِيكَائِيلَ وَ الْمُسَوِّمِينَ مِنْ مَلاَئِكَتِكَ‏
• و به او فيروزى دينش را بر تمام اديان عالم برغم مشركان وعده فرمودى وَ وَعَدْتَهُ أَنْ تُظْهِرَ دِينَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ
• و اين ظفر پس از آن بود كه رسول اكرم (ص) را باز تو او را با فتح و ظفر به خانه كعبه مكان صدق اهل بيت باز گردانيدى وَ ذَلِكَ بَعْدَ أَنْ بَوَّأْتَهُ مُبَوَّأَ صِدْقٍ مِنْ أَهْلِهِ‏
• و براى او و اهل بيتش آن خانه مكه را اول بيت و نخستين خانه براى عبادت بندگان مقرر فرمودى وَ جَعَلْتَ لَهُ وَ لَهُمْ أَوَّلَ بَيْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِي بِبَكَّةَ مُبَارَكاً
• و وسيله هدايت عالميان گردانيدى وَ هُدًى لِلْعَالَمِينَ‏
• كه آن خانه آيات و نشانه اى آشكار ايمان و مقام ابراهيم خليل بود فِيهِ آيَاتٌ بَيِّنَاتٌ مَقَامُ إِبْرَاهِيمَ
• و محل امن و امان بر هر كس كه در آن داخل مى‏ شد وَ مَنْ دَخَلَهُ كَانَ آمِناً
• و درباره خاندان رسول فرمودى البته خدا از شما اهل بيت رسول هر رجس و ناپاكى را دور مى ‏سازد وَ قُلْتَ إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ
• و كاملا پاك و مبرا مى‏ گرداند وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً
• آنگاه تو اى پروردگار در قرآنت اجر و مزد رسالت پيغمبرت صلى الله عليه و آله را محبت و دوستى امت نسبت به اهل بيت قرار دادى ثُمَّ جَعَلْتَ أَجْرَ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ مَوَدَّتَهُمْ فِي كِتَابِكَ‏

ولایت امامان معصوم (ع)

بعد از معرفی خاتم الانبیاء (ص) و مقدمات معرفی وصی و جانشین خاتم الانبیاء را فراهم می‌نماید، وبه استناد آیه‌ی تطهیر: {انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیراً} و آیه‌ی مودت ، جانشینی حضرت علی(ع) و نیز جایگاه ویژه اهل بیت بیان میشود :

• آنجا كه فرمودى : بگو اى رسول ما كه من از شما امت اجر رسالتى جزمحبت اقارب و خويشاوندانم نمى‏ خواهم فَقُلْتَ قُلْ لاَ أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى
• و باز فرمودى همان اجر رسالتى را كه خواستم باز بنفع شما خواستم وَ قُلْتَ مَا سَأَلْتُكُمْ مِنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَكُمْ‏
• و باز فرمودى بگو اى رسول ما من از شما امت اجر رسالتى نمى ‏خواهم جز آنكه شما راه خدا را پيش گيريد  وَ قُلْتَ مَا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِلاَّ مَنْ شَاءَ أَنْ يَتَّخِذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِيلاً
• پس اهل بيت رسول طريق و رهبر بسوى تواند و راه بهشت رضوان تواند  فَكَانُوا هُمُ السَّبِيلَ إِلَيْكَ وَ الْمَسْلَكَ إِلَى رِضْوَانِكَ‏
• و هنگامى كه دوران عمر پيغمبرت سپرى گشت وصى و جانشين خود على بن ابى طالب صلوات الله عليهما و آلهما را بهدايت امت برگماشت  فَلَمَّا انْقَضَتْ أَيَّامُهُ أَقَامَ وَلِيَّهُ عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِمَا وَ آلِهِمَا هَادِياً
• و چون او منذر و براى هر قوم هادى امت بود  إِذْ كَانَ هُوَ الْمُنْذِرَ وَ لِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ
• پس رسول اكرم (ص) در حالى كه امت همه در پيش بودند فرمود : فَقَالَ وَ الْمَلَأُ أَمَامَهُ
• هر كس كه من پيشوا و دوست و ولى او بودم پس از من على مولاى او خواهد بود  مَنْ كُنْتُ مَوْلاَهُ فَعَلِيٌّ مَوْلاَهُ‏

دعای پیامبر درحق امام علی (ع)

سپس دعا در ولایت مداری امام علی (ع) و جانشینان وی بیان میشود :

• بارالها دوست بدار هر كه على را دوست بدارد  اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاَهُ
• و دشمن بدار هر كه على را دشمن بدارد  وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ
• و يارى كن هر كه على را يارى كند وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ
• و خوار ساز هر كه على را خوار سازد وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ‏

جایگاه امام علی (ع)

در این بخش به استناد آیه‌ی تطهیر {انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیراً} و آیه‌ی مودت امیرالمؤمنین و اهل بیت(ع) معرفی می شوند ، تا زمینه پذیرش اخرین امام فراهم شود .

• و باز فرمود هر كس من پيغمبر او هستم على (ع) امير و فرماندار اوست وَ قَالَ مَنْ كُنْتُ أَنَا نَبِيَّهُ فَعَلِيٌّ أَمِيرُهُ
• و باز فرمود من و على هر دو شاخه‏هاى يك درختيم و سايرين از درختهاى مختلفند وَ قَالَ أَنَا وَ عَلِيٌّ مِنْ شَجَرَةٍ وَاحِدَةٍ وَ سَائِرُ النَّاسِ مِنْ شَجَرٍ شَتَّى‏
• و پيغمبر (ص) على (ع) را نسبت به خود به مقام هارون نسبت به موسى نشانيد وَ أَحَلَّهُ مَحَلَّ هَارُونَ مِنْ مُوسَى فَقَالَ لَهُ أَنْتَ مِنِّي بِمَنْزِلَةِ هَارُونَ مِنْ مُوسَى
• جز آنكه فرمود پس از من پيغمبرى نيست    إِلاَّ أَنَّهُ لاَ نَبِيَّ بَعْدِي‏
• و باز رسول اكرم دختر گراميش كه سيده زنان عالم است به على تزويج فرمود وَ زَوَّجَهُ ابْنَتَهُ سَيِّدَةَ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ
• و باز حلال كرد بر على آنچه بر خود پيغمبر حلال بود  وَ أَحَلَّ لَهُ مِنْ مَسْجِدِهِ مَا حَلَّ لَهُ
• و باز تمام درهاى منازل اصحاب را كه بمسجد رسول باز بود بحكم خدا بست غير در خانه على  وَ سَدَّ الْأَبْوَابَ إِلاَّ بَابَهُ‏
• آنگاه رسول اسرار علم و حكمتش را نزد على وديعه گذاشت  ثُمَّ أَوْدَعَهُ عِلْمَهُ وَ حِكْمَتَهُ
• كه فرمود من شهر علمم و على در آن شهر علم است فَقَالَ أَنَا مَدِينَةُ الْعِلْمِ وَ عَلِيٌّ بَابُهَا
• پس هر كه بخواهد در اين مدينه علم و حكمت وارد شود از درگاهش بايد وارد گردد فَمَنْ أَرَادَ الْمَدِينَةَ وَ الْحِكْمَةَ فَلْيَأْتِهَا مِنْ بَابِهَا
• آنگاه فرمود تو برادر من و وصى من و وارث من هستى ثُمَّ قَالَ أَنْتَ أَخِي وَ وَصِيِّي وَ وَارِثِي
• گوشت و خون تو گوشت و خون من است لَحْمُكَ مِنْ لَحْمِي وَ دَمُكَ مِنْ دَمِي‏
• صلح و جنگ با تو صلح و جنگ با من است وَ سِلْمُكَ سِلْمِي وَ حَرْبُكَ حَرْبِي
• و ايمان (به خدا و حقايق الهيه) چنان با گوشت و خون تو آميخته شده كه با گوشت و خون من آميخته‏ اند َ و الْإِيمَانُ مُخَالِطٌ لَحْمَكَ وَ دَمَكَ كَمَا خَالَطَ لَحْمِي وَ دَمِي‏
• و تو فردا جانشين من برحوض كوثر خواهى بود وَ أَنْتَ غَداً عَلَى الْحَوْضِ خَلِيفَتِي
• و پس از من تو اداء قرض من مى‏ كنى وَ أَنْتَ تَقْضِي دَيْنِي
• و وعده ‏هايم را انجام خواهى داد وَ تُنْجِزُ عِدَاتِي‏

جایگاه شیعیان در قیامت

شیعیان در قیامت چنین جایگاهی دارند :

• و شيعيان تو در قيامت بر كرسيهاى نور با روى سفيد در بهشت ابد گرداگرد من قرار گرفته ‏اند وَ شِيعَتُكَ عَلَى مَنَابِرَ مِنْ نُورٍ مُبْيَضَّةً وُجُوهُهُمْ حَوْلِي فِي الْجَنَّةِ
• و آنها در آنجا همسايه منند وَ هُمْ جِيرَانِي‏

ادامه جایگاه امام علی (ع)

ادامه بیان جایگاه امام علی (ع) از زبان پیامبر الهی (ص) :

• اگر تو يا على بعد از من ميان امتم نبودى اهل ايمان به مقام معرفت نمى ‏رسيدند وَ لَوْ لاَ أَنْتَ يَا عَلِيُّ لَمْ يُعْرَفِ الْمُؤْمِنُونَ بَعْدِي‏
• و همانا على بود كه بعد از رسول اكرم امت را از ضلالت و گمراهى و كفر و نابينايى به مقام هدايت و بصيرت می رسانيد          وَ كَانَ بَعْدَهُ هُدًى مِنَ الضَّلاَلِ وَ نُوراً مِنَ الْعَمَى
• او رشته محكم خدا و راه مستقيم حق براى امت است    وَ حَبْلَ اللَّهِ الْمَتِينَ وَ صِرَاطَهُ الْمُسْتَقِيمَ‏
• هيچكس به قرابت با رسول (ص) بر او سبقت نيافته      لاَ يُسْبَقُ بِقَرَابَةٍ فِي رَحِمٍ
• و در اسلام و ايمان بر او سبقت نگرفته      وَ لاَ بِسَابِقَةٍ فِي دِينٍ
• و نه كسى به او در مناقب و اوصاف كمال خواهد رسيد    وَ لاَ يُلْحَقُ فِي مَنْقَبَةٍ مِنْ مَنَاقِبِهِ‏
• تنها قدم بقدم از پى رسول اكرم على راه پيمود      يَحْذُو حَذْوَ الرَّسُولِ
• كه درود خدا بر هر دو و بر آل اطهارشان باد          صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِمَا وَ آلِهِمَا
• و على است كه بر تأويل جنگ می كند       وَ يُقَاتِلُ عَلَى التَّأْوِيلِ
• و در راه رضاى خدا از ملامت و سرزنش بدگويان باك ندارد وَ لاَ تَأْخُذُهُ فِي اللَّهِ لَوْمَةُ لاَئِمٍ‏
• و در راه خدا خونهاى صناديد و گردنكشان عرب را بخاك ريخت قَدْ وَتَرَ فِيهِ صَنَادِيدَ الْعَرَبِ
• و شجعان و پهلوانانشان را به قتل رسانيد     وَ قَتَلَ أَبْطَالَهُمْ
• و سركشان را مطيع و منقاد كرد      وَ نَاوَشَ (نَاهَشَ) ذُؤْبَانَهُمْ‏
• و دلهايشان را پر از حقد و كينه از واقعه جنگ بدر و حنين و خيبر و غيره ساخت فَأَوْدَعَ قُلُوبَهُمْ أَحْقَاداً بَدْرِيَّةً وَ خَيْبَرِيَّةً وَ حُنَيْنِيَّةً وَ غَيْرَهُنَّ
• و در اثر آن كينه پنهانى در دشمن او قيام كردند فَأَضَبَّتْ (فَأَصَنَّتْ) (فَأَصَنَّ) عَلَى عَدَاوَتِهِ‏
• و به مبارزه و جنگ با او هجوم آوردند وَ أَكَبَّتْ عَلَى مُنَابَذَتِهِ
• تا آنكه ناگزير او هم با عهد شكنان امت و با ظالمان و ستمكاران و با خوارج مرتد از دين در نهروان بقتال برخاست حَتَّى قَتَلَ النَّاكِثِينَ وَ الْقَاسِطِينَ وَ الْمَارِقِينَ‏
• و چون نوبت اجلش فرا رسيد و شقيترين خلق آخر عالم به پيروى شقيترين خلق اول وَ لَمَّا قَضَى نَحْبَهُ وَ قَتَلَهُ أَشْقَى (الْأَشْقِيَاءِ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ) الْآخِرِينَ يَتْبَعُ أَشْقَى الْأَوَّلِينَ‏
• فرمان رسول اكرم صلى الله عليه و آله را امتثال نكردند لَمْ يُمْتَثَلْ أَمْرُ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
• و درباره هاديان خلق يكى بعد از ديگر فِي الْهَادِينَ بَعْدَ الْهَادِينَ‏
• و امت همه كمر بر دشمنى آنها بسته و متفق شدند بر قطع رحم پيغمبر (ص) وَ الْأُمَّةُ مُصِرَّةٌ عَلَى مَقْتِهِ مُجْتَمِعَةٌ عَلَى قَطِيعَةِ رَحِمِهِ
• و دور كردن اولاد طاهرينش وَ إِقْصَاءِ وَلَدِهِ
• جز قليلى از مؤمنان حقيقى كه حق اولاد رسول را رعايت كردند إِلاَّ الْقَلِيلَ مِمَّنْ وَفَى لِرِعَايَةِ الْحَقِّ فِيهِمْ‏
• تا آنكه بظلم ستمكاران امت گروهى كشته و جمعى اسير و فرقه‏اى ‏دور از وطن شدند فَقُتِلَ مَنْ قُتِلَ وَ سُبِيَ مَنْ سُبِيَ وَ أُقْصِيَ مَنْ أُقْصِيَ‏
• و قلم قضا بر آنها جارى شد به چيزى كه اميد از آن حسن ثواب و پاداش نيكو است وَ جَرَى الْقَضَاءُ لَهُمْ بِمَا يُرْجَى لَهُ حُسْنُ الْمَثُوبَةِ
• چون زمين ملك خداست      إِذْ كَانَتِ الْأَرْضُ لِلَّهِ
• و هر كه از بندگان را بخواهد وارث ملك زمين خواهد كرد يُورِثُهَا مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ
• عاقبت نيك عالم با اهل تقوى است       وَ الْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ‏
• و پروردگار ما از هر نقص و آلايش پاك و منزه است       وَ سُبْحَانَ رَبِّنَا
• و وعده او قطعى و محقق الوقوع است       إِنْ كَانَ وَعْدُ رَبِّنَا لَمَفْعُولاً
• و ابدا در وعده پروردگار خلاف نيست      وَ لَنْ يُخْلِفَ اللَّهُ وَعْدَهُ
• و در هر كار در كمال اقتدار و علم و حكمت است     وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ‏

عزاداری بر اهل بیت پیامبر (ص)

در این فراز از دعا بر مصائب وارده بر اهل بیت پیامبر (ص) باید ناله و ضجه زد :

• پس بايد بر پاكان اهل بيت پيغمبر و على صلى الله عليهما و آله ما گريه كنند فَعَلَى الْأَطَائِبِ مِنْ أَهْلِ بَيْتِ مُحَمَّدٍ وَ عَلِيٍّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِمَا وَ آلِهِمَا فَلْيَبْكِ الْبَاكُونَ‏
• و بر آن مظلومان عالم ندبه و افغان كنند  وَ إِيَّاهُمْ فَلْيَنْدُبِ النَّادِبُونَ
• و براى مثل آن بزرگواران اشك از ديدگان بارند وَ لِمِثْلِهِمْ فَلْتُذْرَفِ (فَلْتَدُرَّ) الدُّمُوعُ
• و فرياد كنندگان [از اندوه] به فرياد آيند،    وَ لْيَصْرُخِ الصَّارِخُونَ
• و ناله و زارى و ضجه       وَ يَضِجُّ (يَضِجَّ) الضَّاجُّونَ
• و شيون از دل بركشند         وَ يَعِجُّ (يَعِجَّ) الْعَاجُّونَ‏

کجایند ۱۱ امام معصوم (ع)

درادامه به وضعیت امام دوم الی امام یازدهم معطوف داشته شده است :

• كه كجاست حسن بن على ؟  أَيْنَ الْحَسَنُ
• كجاست حسين بن على ؟  أَيْنَ الْحُسَيْنُ
• كجايند فرزندان حسين ؟  أَيْنَ أَبْنَاءُ الْحُسَيْنِ
• آن پاكان عالم كه هر يك بعد از ديگرى رهبر راه خدا    صَالِحٌ بَعْدَ صَالِحٍ
• و برگزيده از خلق خدا بودند  وَ صَادِقٌ بَعْدَ صَادِقٍ‏

کجایند راههای هدایت ؟

معطوف شدن توجه به مظلومیتهای وارده بر اهل بیت نور وهدایت:

• كجايست راه‏هاي پي در پي [كه به سوي خدا رهنمون مي‏شوند]؟ أَيْنَ السَّبِيلُ بَعْدَ السَّبِيلِ
• كجايند برگزيدگاني كه از پي هم‌اند؟                        أَيْنَ الْخِيَرَةُ بَعْدَ الْخِيَرَةِ
• كجايند خورشيدهاي تابان؟  أَيْنَ الشُّمُوسُ الطَّالِعَةُ
• كجايند ماه‏هاي فروزان؟                                        أَيْنَ الْأَقْمَارُ الْمُنِيرَةُ
• كجايند ستارگان درخشان؟ أَيْنَ الْأَنْجُمُ الزَّاهِرَةُ
• كجا رفتند آن رهنمايان دين ؟      أَيْنَ أَعْلاَمُ الدِّينِ
• و اركان علم و دانش ؟                        وَ قَوَاعِدُ الْعِلْمِ

منتظر امام زمان (عج) بودن

در این فراز راهنمایی هایی برای منتظران واقعی حضرت مهدی (عج) برای زمینه سازی ظهور حضرتش ذکر دعاگونه شده است :

• كجاست حضرت بقية الله كه عالم خالى از عترت هادى امت نخواهد بود أَيْنَ بَقِيَّةُ اللَّهِ الَّتِي لاَ تَخْلُو مِنَ الْعِتْرَةِ الْهَادِيَةِ
• كجاست آنكه براى بركندن ريشه ظالمان و ستمگران عالم مهيا گرديد أَيْنَ الْمُعَدُّ لِقَطْعِ دَابِرِ الظَّلَمَةِ
• كجاست آنكه منتظريم اختلاف و كج رفتاريها را به راستى اصلاح كند  أَيْنَ الْمُنْتَظَرُ لِإِقَامَةِ الْأَمْتِ وَ الْعِوَجِ‏
• كجاست آنكه اميد داريم اساس ظلم و عدوان را از عالم براندازد أَيْنَ الْمُرْتَجَى لِإِزَالَةِ الْجَوْرِ وَ الْعُدْوَانِ
• و كجاست آنكه براى تجديد فرايض و سنن ذخيره است  أَيْنَ الْمُدَّخَرُ لِتَجْدِيدِ الْفَرَائِضِ وَ السُّنَنِ‏
• كجاست آنكه براى برگردانيدن ملت و شريعت مقدس اسلام اختيار گرديده أَيْنَ الْمُتَخَيَّرُ (الْمُتَّخَذُ) لِإِعَادَةِ الْمِلَّةِ وَ الشَّرِيعَةِ
• كجاست آنكه آرزومنديم كتاب آسمانى قرآن و حدود آن را احيا سازد  أَيْنَ الْمُؤَمَّلُ لِإِحْيَاءِ الْكِتَابِ وَ حُدُودِهِ‏
• كجاست آنكه دين و ايمان و اهل ايمان را زنده گرداند  أَيْنَ مُحْيِي مَعَالِمِ الدِّينِ وَ أَهْلِهِ
• كجاست آنكه شوكت ستمكاران را درهم مى‏ شكند  أَيْنَ قَاصِمُ شَوْكَةِ الْمُعْتَدِينَ
• كجاست‏ آنكه بنا و سازمانهاى شرك و نفاق را ويران مى ‏كند  أَيْنَ هَادِمُ أَبْنِيَةِ الشِّرْكِ وَ النِّفَاقِ‏
• كجاست آنكه اهل فسق و عصيان و ظلم و طغيان را نابود مى ‏گرداند أَيْنَ مُبِيدُ أَهْلِ الْفُسُوقِ وَ الْعِصْيَانِ وَ الطُّغْيَانِ
• كجاست آنكه نهال گمراهى و دشمنى و عناد را از زمين بر مى ‏كند أَيْنَ حَاصِدُ فُرُوعِ الْغَيِّ وَ الشِّقَاقِ (النِّفَاقِ)
• كجاست آنكه آثار انديشه باطل و هواهاى نفسانى را محو و نابود مى‏سازد أَيْنَ طَامِسُ آثَارِ الزَّيْغِ وَ الْأَهْوَاءِ
• كجاست آنكه حبل و دسيسه‏ هاى دروغ و افتراء را از ريشه قطع خواهد كرد أَيْنَ قَاطِعُ حَبَائِلِ الْكِذْبِ (الْكَذِبِ) وَ الاِفْتِرَاءِ
• كجاست آنكه متكبران سركش عالم را هلاك و نابود مى ‏گرداند أَيْنَ مُبِيدُ الْعُتَاةِ وَ الْمَرَدَةِ
• كجاست آنكه مردم ملحد معاند با حق را و گمراه كننده خلق را ريشه كن خواهد كرد أَيْنَ مُسْتَأْصِلُ أَهْلِ الْعِنَادِ وَ التَّضْلِيلِ وَ الْإِلْحَادِ
• كجاست آنكه دوستان خدا را عزيز و دشمنان خدا را ذليل خواهد كرد أَيْنَ مُعِزُّ الْأَوْلِيَاءِ وَ مُذِلُّ الْأَعْدَاءِ
• كجاست آنكه مردم را بر وحدت كلمه تقوى و دين مجتمع مى ‏سازد أَيْنَ جَامِعُ الْكَلِمَةِ (الْكَلِمِ) عَلَى التَّقْوَى
• كجاست باب اللهى كه از آن درگاه وارد می شوند  أَيْنَ بَابُ اللَّهِ الَّذِي مِنْهُ يُؤْتَى‏
• كجاست آن وجه اللهى كه دوستان خدا بسوى او روى آورند أَيْنَ وَجْهُ اللَّهِ الَّذِي إِلَيْهِ يَتَوَجَّهُ الْأَوْلِيَاءُ
• كجاست آن وسيله حق كه بين آسمان و زمين پيوسته است أَيْنَ السَّبَبُ الْمُتَّصِلُ بَيْنَ الْأَرْضِ وَ السَّمَاءِ
• كجاست صاحب روز فتح و برافرازنده پرچم هدايت در جهانيان أَيْنَ صَاحِبُ يَوْمِ الْفَتْحِ وَ نَاشِرُ رَايَةِ الْهُدَى
• كجاست آنكه پريشانيهاى خلق را اصلاح و دلها را خشنود مى ‏سازد  أَيْنَ مُؤَلِّفُ شَمْلِ الصَّلاَحِ وَ الرِّضَا
• كجاست آنكه از ظلم و ستم امت بر پيغمبران و اولاد پيغمبران دادخواهى مى‏ كند أَيْنَ الطَّالِبُ بِذُحُولِ الْأَنْبِيَاءِ وَ أَبْنَاءِ الْأَنْبِيَاءِ
• كجاست آنكه از خون شهيد كربلا انتقام خواهد كشيد أَيْنَ الطَّالِبُ (الْمُطَالِبُ) بِدَمِ الْمَقْتُولِ بِكَرْبَلاَءَ
• كجاست آنكه خدا بر متعديان و مفتريان و ستمكارانش او را مظفر و منصور مى ‏گرداند أَيْنَ الْمَنْصُورُ عَلَى مَنِ اعْتَدَى عَلَيْهِ وَ افْتَرَى‏
• كجاست آنكه دعاى خلق پريشان و مضطر را اجابت مى ‏كند أَيْنَ الْمُضْطَرُّ الَّذِي يُجَابُ إِذَا دَعَا
• كجاست امام قائم و صدر نشين عالم داراى نيكوكارى و تقوى  أَيْنَ صَدْرُ الْخَلاَئِقِ (الْخَلاَئِفِ) ذُو الْبِرِّ وَ التَّقْوَى‏
• كجاست فرزند پيغمبر محمد مصطفى (ص) و فرزند على مرتضى و فرزند خديجه بلند مقام و فرزند فاطمه زهرا بزرگترين زنان عالم  أَيْنَ ابْنُ النَّبِيِّ الْمُصْطَفَى وَ ابْنُ عَلِيٍّ الْمُرْتَضَى وَ ابْنُ خَدِيجَةَ الْغَرَّاءِ وَ ابْنُ فَاطِمَةَ الْكُبْرَى‏

فدایی امام زمان شدن

خود و والدین را فدایی و حامی راه امام زمان (عج) کردن

• پدر و مادرم فداى تو  بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي
• و جانم نگهدار وَ نَفْسِي لَكَ الْوِقَاءُ
• و حامى ذات پاك تو باد                    وَ الْحِمَى

جایگاه امام زمان (عج)

در این فراز از دعا ، حسب و نسب امام عصر بیان شده و بعبارتی در دعای ندبه درس امام‌شناسی داده شده است ، تا ایشان را بیشتر بشناسیم و معرفت یابیم .

• اى فرزند بزرگان مقربان خدا                          يَا ابْنَ السَّادَةِ الْمُقَرَّبِينَ
• اى فرزند اصيل و شريف و بزرگوارترين اهل عالم  يَا ابْنَ النُّجَبَاءِ الْأَكْرَمِينَ‏
• اى فرزند هاديان هدايت يافته يَا ابْنَ الْهُدَاةِ الْمَهْدِيِّينَ (الْمُهْتَدِينَ)
• اى فرزند بهترين مردان مهذب                       يَا ابْنَ الْخِيَرَةِ الْمُهَذَّبِينَ
• اى فرزندمهتران شرافتمندان خلق يَا ابْنَ الْغَطَارِفَةِ الْأَنْجَبِينَ‏
• اى فرزند نيكوترين پاكان عالم  يَا ابْنَ الْأَطَائبِ الْمُطَهَّرِينَ (الْمُسْتَظْهَرِينَ)
• اى فرزند جوانمردان برگزيدگان               يَا ابْنَ الْخَضَارِمَةِ الْمُنْتَجَبِينَ
• اى فرزند مهتر گرامى ‏تران                            يَا ابْنَ الْقَمَاقِمَةِ الْأَكْرَمِينَ (الْأَكْبَرِينَ)
• اى فرزند تابان ماه ها يَا ابْنَ الْبُدُورِ الْمُنِيرَةِ
• و فروزان چراغها يَا ابْنَ السُّرُجِ الْمُضِيئَةِ
• ای فرزند شهاب­های نافذ و فروزان!( شعله­ای آتشین و پر فروغ) يَا ابْنَ الشُّهُبِ الثَّاقِبَةِ
• و درخشان ستارگان يَا ابْنَ الْأَنْجُمِ الزَّاهِرَةِ
• اى فرزند راه هاى روشن خدا يَا ابْنَ السُّبُلِ الْوَاضِحَةِ
• اى فرزند نشانهاى آشكار حق يَا ابْنَ الْأَعْلاَمِ اللاَّئِحَةِ
• اى فرزند علوم كامل الهى  يَا ابْنَ الْعُلُومِ الْكَامِلَةِ
• اى فرزند سنن و قوانين معروف آسمانى يَا ابْنَ السُّنَنِ الْمَشْهُورَةِ
• اى فرزند معالم و آثار ايمان كه مذكور است يَا ابْنَ الْمَعَالِمِ الْمَأْثُورَةِ
• اى فرزند معجزات محقق و موجود  يَا ابْنَ الْمُعْجِزَاتِ الْمَوْجُودَةِ
• اى فرزند راهنمايان محقق و مشهود خلق يَا ابْنَ الدَّلاَئِلِ الْمَشْهُودَةِ (الْمَشْهُورَةِ)
• اى فرزند صراط مستقيم خدا يَا ابْنَ الصِّرَاطِ الْمُسْتَقِيمِ
• اى فرزند نبأ عظيم يَا ابْنَ النَّبَإِ الْعَظِيمِ
• اى فرزند كسى كه در ام الكتاب نزد خدا على و حكيم است يَا ابْنَ مَنْ هُوَ فِي أُمِّ الْكِتَابِ لَدَى اللَّهِ عَلِيٌّ حَكِيمٌ‏
• اى فرزند آيات مبينات يَا ابْنَ الْآيَاتِ وَ الْبَيِّنَاتِ
• اى فرزند ادله روشن حق  يَا ابْنَ الدَّلاَئِلِ الظَّاهِرَاتِ
• اى فرزند برهانهاى واضح و آشكار خدا يَا ابْنَ الْبَرَاهِينِ الْوَاضِحَاتِ الْبَاهِرَاتِ‏
• اى فرزند حجتهاى بالغه الهى يَا ابْنَ الْحُجَجِ الْبَالِغَاتِ
• اى فرزند نعمتهاى عام الهى يَا ابْنَ النِّعَمِ السَّابِغَاتِ
• اى فرزند طه يَا ابْنَ طه
• و محكمات قرآن    وَ الْمُحْكَمَاتِ
• و ياسين يَا ابْنَ يس
• و ذاريات                وَ الذَّارِيَاتِ‏
• اى فرزند سوره طور و عاديات يَا ابْنَ الطُّورِ وَ الْعَادِيَاتِ
• اى فرزند مقام ختمى مرتبت (ص) يَا ابْنَ مَنْ دَنَا فَتَدَلَّى
• كه نسبت به حضرت على اعلاى الهى مقربترين مقام است فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَى دُنُوّاً وَ اقْتِرَاباً مِنَ الْعَلِيِّ الْأَعْلَى‏

طالب امام زمان بودن

• كاش مى ‏دانستم  لَيْتَ شِعْرِي
• كه كجا دلها به ظهور تو قرار و آرام خواهد يافت  أَيْنَ اسْتَقَرَّتْ بِكَ النَّوَى
• آيا به كدام سرزمين اقامت دارى  بَلْ أَيُّ أَرْضٍ تُقِلُّكَ أَوْ ثَرَى
• آيا به زمين رضوا                                   أَ بِرَضْوَى
• يا غير آن يا به ديار ذو طوى متمكن گرديده ‏اى           أَوْ غَيْرِهَا أَمْ ذِي طُوًى‏

سختی دوری از امام زمان

• بسيار سخت است بر من كه خلق را همه ببينم و تو را نبينم عَزِيزٌ عَلَيَّ أَنْ أَرَى الْخَلْقَ وَ لاَ تُرَى
• و هيچ از تو صدايى حتى آهسته هم به گوش من نرسد  وَ لاَ أَسْمَعَ (أَسْمَعُ) لَكَ حَسِيساً وَ لاَ نَجْوَى‏
• بسيار سخت است بر من بواسطه فراق تو نزديك من رنج و بلوى احاطه كند عَزِيزٌ عَلَيَّ أَنْ تُحِيطَ بِكَ دُونِيَ (لاَ تُحِيطَ بِي دُونَكَ) الْبَلْوَى
• و ناله زار من به حضرتت نرسد – و شكوه به تو نتوانم              وَ لاَ يَنَالَكَ مِنِّي ضَجِيجٌ وَ لاَ شَكْوَى‏

قسم در شهادت جایگاه امام زمان (عج)

• به جانم قسم كه تو آن حقيقت پنهانى كه دور از ما نيستى  بِنَفْسِي أَنْتَ مِنْ مُغَيَّبٍ لَمْ يَخْلُ مِنَّا
• به جانم قسم كه تو آن شخص جدا از مايى كه ابدا جدا نيستى بِنَفْسِي أَنْتَ مِنْ نَازِحٍ مَا نَزَحَ (يَنْزَحُ) عَنَّا
• به جانم قسم كه تو همان آرزوى قلبى  بِنَفْسِي أَنْتَ أُمْنِيَّةُ
• و مشتاق اليه مرد و زن اهل ايمانى  شَائِقٍ يَتَمَنَّى مِنْ مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَةٍ
• كه هر دلى از يادت ناله شوق مى‏زند                                   ذَكَرَا فَحَنَّا
• به جانم قسم كه تو از سرشت عزتى كه بر شما هيچكس برترى نخواهد يافت     بِنَفْسِي أَنْتَ مِنْ عَقِيدِ عِزٍّ لاَ يُسَامَى‏
• و ركن اصيل مجد و شرافت هستيد كه هيچكس همانند شما نخواهد گرديد بِنَفْسِي أَنْتَ مِنْ أَثِيلِ مَجْدٍ لاَ يُجَارَى (يُحَاذَى)
• به جانم قسم كه تو از آن نعمتهاى خاص خدايى كه مثل و مانند نخواهد داشت  بِنَفْسِي أَنْتَ مِنْ تِلاَدِ نِعَمٍ لاَ تُضَاهَى‏
• به جانم قسم كه تو از آن خاندان عدالت و شرفى كه احدى برابرى با شما نتواند كرد بِنَفْسِي أَنْتَ مِنْ نَصِيفِ شَرَفٍ لاَ يُسَاوَى إِلَى

انتظار تا به کی ؟

با گریه و زاری در این دعا درخواست کمک از امام زمان داریم و برای غیبتش تأسف می خوریم.

• اى مولاى من تا كى در شما حيران و سرگردان باشم  مَتَى أَحَارُ (أَجْأَرُ) فِيكَ يَا مَوْلاَيَ‏
• تا به كى و به چگونه خطابى درباره تو توصيف كنم وَ إِلَى مَتَى وَ أَيَّ خِطَابٍ أَصِفُ فِيكَ
• و چگونه راز دل گويم وَ أَيَّ نَجْوَى
• اى مولاى من بر من بسى سخت است و مشكل كه پاسخ از غير تو يابم   عَزِيزٌ عَلَيَّ أَنْ أُجَابَ دُونَكَ وَ (أَوْ) أُنَاغَى‏
• سخت و مشكل است بر من كه بگريم از تو و خلق تو را واگذارند  عَزِيزٌ عَلَيَّ أَنْ أَبْكِيَكَ وَ يَخْذُلَكَ الْوَرَى
• سخت و مشكل است بر من كه بر تو دون ديگرى اين جريان پيش آمد عَزِيزٌ عَلَيَّ أَنْ يَجْرِيَ عَلَيْكَ دُونَهُمْ مَا جَرَى‏

چشم انتظار ملاقات امام زمان بودن

درسیر تکاملی رسالت پیامبران الهی که به سوی عصر حاکمیت امام (عج) که هدف نهایی از خلقت است، مورد توجه واقع می‌شود. وبا گریه و زاری در این دعا درخواست ملاقات امام زمان ودیدار و ظهور وی هستیم

• آيا كسى هست كه مرا يارى كند تا بسى ناله فراق و فرياد و فغان طولانى از دل بركشم هَلْ مِنْ مُعِينٍ فَأُطِيلَ مَعَهُ الْعَوِيلَ وَ الْبُكَاءَ هَلْ مِنْ جَزُوعٍ
• كسى هست كه جزع و زارى كند                                               فَأُسَاعِدَ جَزَعَهُ إِذَا خَلاَ
• آيا چشمى مى ‏گريد تا چشم من هم با او مساعدت كند و زار زار بگريد هَلْ قَذِيَتْ عَيْنٌ فَسَاعَدَتْهَا عَيْنِي عَلَى الْقَذَى
• اى پسر پيغمبر آيا بسوى تو راه ملاقاتى هست                              هَلْ إِلَيْكَ يَا ابْنَ أَحْمَدَ سَبِيلٌ فَتُلْقَى‏
• آيا امروز به فردايى مى‏ رسد كه به ديدار جمالت محظوظ شويم  هَلْ يَتَّصِلُ يَوْمُنَا مِنْكَ بِعِدَةٍ (بِغَدِهِ) فَنَحْظَى
• آيا كى شود كه بر جويبارهاى رحمت درآييم و سيراب شويم  مَتَى نَرِدُ مَنَاهِلَكَ الرَّوِيَّةَ فَنَرْوَى‏
• كى شود كه از چشمه آب زلال تو ما بهره‏ مند شويم  مَتَى نَنْتَقِعُ مِنْ عَذْبِ مَائِكَ
• كه عطش ما طولانى گشت كى شود فَقَدْ طَالَ الصَّدَى
• كه ما با تو صبح و شام كنيم مَتَى نُغَادِيكَ وَ نُرَاوِحُكَ
• تا چشم ما به جمالت روشن شود فَنَقِرَّ عَيْناً (فَتَقَرَّ عُيُونُنَا)
• كى شود كه تو ما را و ما تو را ببينيم مَتَى تَرَانَا (وَ) نَرَاكَ
• هنگامى كه پرچم نصرت و فيروزى در عالم برافراشته ‏اى وَ قَدْ نَشَرْتَ لِوَاءَ النَّصْرِ تُرَى‏
• آيا خواهى ديد كه ما به گرد تو حلقه زده و تو با سپاه تمام روى زمين را پر از عدل و داد كرده باشى أَ تَرَانَا نَحُفُّ بِكَ وَ أَنْتَ تَؤُمُّ الْمَلَأَ وَ قَدْ مَلَأْتَ الْأَرْضَ عَدْلاً
• و دشمنانت را كيفر خوارى و عقاب بچشانى وَ أَذَقْتَ أَعْدَاءَكَ هَوَاناً وَ عِقَاباً
• ‏و سركشان و كافران و منكران خدا را نابود گردانى وَ أَبَرْتَ الْعُتَاةَ وَ جَحَدَةَ الْحَقِ‏
• و ريشه متكبران عالم و ستمكاران جهان را از بيخ بركنى وَ قَطَعْتَ دَابِرَ الْمُتَكَبِّرِينَ وَ اجْتَثَثْتَ أُصُولَ الظَّالِمِينَ
• و ما با خاطر شاد به الحمد لله رب العالمين لب برگشاييم وَ نَحْنُ نَقُولُ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ‏

به فریاد ما برس

بعد از بیان نقطۀ شروع تاریخ بشریت و ارسال انبیای الهی و سیر تکاملی آن به سوی عصر حاکمیت حضرت بقیة الله (عج) که اوج تقرب جامعه ی بشری به خدای متعال و هدف نهایی از خلقت است، بااستغاثه به درگاه حضرت حق، اوج فراز از دعای ندبه را به خود اختصاص می‌دهد.

• اى خدا تو برطرف كننده غم و اندوه دلهايى  اللَّهُمَّ أَنْتَ كَشَّافُ الْكُرَبِ وَ الْبَلْوَى
• من از تو داد دل مى‏خواهم                              وَ إِلَيْكَ أَسْتَعْدِي
• كه تويى دادخواه و تو خداى دنيا و آخرتى  فَعِنْدَكَ الْعَدْوَى وَ أَنْتَ رَبُّ الْآخِرَةِ وَ الدُّنْيَا (الْأُولَى)
• بارى به داد ما برس اى فريادرس فريادخواهان  فَأَغِثْ يَا غِيَاثَ الْمُسْتَغِيثِينَ
• بندگان ضعيف بلا و ستم رسيده را درياب عُبَيْدَكَ الْمُبْتَلَى
• و سيد او را براى او ظاهر گردان وَ أَرِهِ سَيِّدَهُ
• اى خداى بسيار مقتدر و توانا  يَا شَدِيدَ الْقُوَى‏
• لطف كن و ما را بظهورش از غم و اندوه و سوز دل برهان وَ أَزِلْ عَنْهُ بِهِ الْأَسَى وَ الْجَوَى
• و حرارت قلب ما را فرو نشان وَ بَرِّدْ غَلِيلَهُ
• اى خدايى كه بر عرش استقرار ازلى دارى  يَا مَنْ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَى
• و رجوع همه عالم بسوى توست وَ مَنْ إِلَيْهِ الرُّجْعَى
• و منتهى بحضرت توست                                 وَ الْمُنْتَهَى‏
• اى خدا ما بندگان حقيرت مشتاق ظهور ولى توايم اللَّهُمَّ وَ نَحْنُ عَبِيدُكَ التَّائِقُونَ (الشَّائِقُونَ) إِلَى وَلِيِّكَ
• كه او يادآور تو الْمُذَكِّرِ بِكَ‏
• و رسول توست وَ بِنَبِيِّكَ
• تو او را آفريده ‏اى براى عصمت و نگاهدارى و پناه دين و ايمان ما خَلَقْتَهُ لَنَا عِصْمَةً وَ مَلاَذاً
• و او را برانگيخته ‏اى تا قوام و حافظ و پناه خلق باشد وَ أَقَمْتَهُ لَنَا قِوَاماً وَ مَعَاذاً
• و او را براى اهل ايمان از ما بندگانت پيشوا قرار دادى وَ جَعَلْتَهُ لِلْمُؤْمِنِينَ مِنَّا إِمَاماً
• پس تو از ما بآن حضرت سلام و تحيت برسان فَبَلِّغْهُ مِنَّا تَحِيَّةً وَ سَلاَماً
• و بدين واسطه مزيد كرامت ما گردان وَ زِدْنَا بِذَلِكَ يَا رَبِّ إِكْرَاماً
• و مقام آن حضرت را مقام و منزل شيعيان قرار ده وَ اجْعَلْ مُسْتَقَرَّهُ لَنَا مُسْتَقَرّاً وَ مُقَاماً
• و بواسطه پيشوايى او بر ما نعمتت را تمام گردان وَ أَتْمِمْ نِعْمَتَكَ بِتَقْدِيمِكَ إِيَّاهُ أَمَامَنَا
• تا آن بزرگوار به هدايتش ما را در بهشتهاى تو داخل سازد حَتَّى تُورِدَنَا جِنَانَكَ (جَنَّاتِكَ)
• و با شهيدان راه تو و دوستان خاص تو رفيق گرداند وَ مُرَافَقَةَ الشُّهَدَاءِ مِنْ خُلَصَائِكَ‏
• اى خدا درود فرست بر محمد و آل محمد       اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
• و باز هم درود فرست بر محمد جد امام زمان كه رسول تو و سيد و بزرگترين پيغمبران است وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ جَدِّهِ (وَ) رَسُولِكَ السَّيِّدِ الْأَكْبَرِ
• و بر على جد ديگرش كه سيد سلحشور حمله‏ور در راه جهاد توست وَ عَلَى ( عَلِيٍّ ) أَبِيهِ السَّيِّدِ الْأَصْغَرِ
• و بر جده او صديقه كبرى فاطمه دختر حضرت محمد (ص)        وَ جَدَّتِهِ الصِّدِّيقَةِ الْكُبْرَى فَاطِمَةَ بِنْتِ مُحَمَّدٍ
• و بر آنان كه تو برگزيدى از پدران نيكوكار او بر همه آنان و بر او وَ عَلَى مَنِ اصْطَفَيْتَ مِنْ آبَائِهِ الْبَرَرَةِ وَ عَلَيْهِ‏
• بهتر و كاملتر و پيوسته و دائمى و بيشترو وافرترين درود و رحمتى فرست كه بر احدى از برگزيدگان و نيكان خلقت چنين رحمتى كامل عطا كردى    أَفْضَلَ وَ أَكْمَلَ وَ أَتَمَّ وَ أَدْوَمَ وَ أَكْثَرَ وَ أَوْفَرَ مَا صَلَّيْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَصْفِيَائِكَ وَ خِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ‏
• و باز رحمت و درود فرست بر او رحمتى كه شمارش بى‏ حد و انبساطش بى ‏انتها باشد و زمانش بى ‏پايان باشد وَ صَلِّ عَلَيْهِ صَلاَةً لاَ غَايَةَ لِعَدَدِهَا وَ لاَ نِهَايَةَ لِمَدَدِهَا وَ لاَ نَفَادَ لِأَمَدِهَا

دعا به واسطه وجود امام زمان (عج)

• اى خدا و بواسطه وجود آن حضرت  اللَّهُمَّ
• دين حق را پاينده دار                                                وَ أَقِمْ بِهِ الْحَقَّ
• و اهل باطل را محو و نابود ساز                   وَ أَدْحِضْ بِهِ الْبَاطِلَ
• و دوستانت را با آن حضرت هدايت فرما                            وَ أَدِلْ بِهِ أَوْلِيَاءَكَ
• و دشمنانت را بواسطه او ذليل و خوار گردان  وَ أَذْلِلْ بِهِ أَعْدَاءَكَ‏
• و اى خداى منان ما و او را پيوند و اتصالى كامل ده وَ صِلِ اللَّهُمَّ بَيْنَنَا وَ بَيْنَهُ وُصْلَةً
• كه منتهى شود به رفاقت ما با پدرانش تُؤَدِّي إِلَى مُرَافَقَةِ سَلَفِهِ‏
• و ما را از آن كسان قرار ده كه چنگ به دامان آن بزرگواران زده است وَ اجْعَلْنَا مِمَّنْ يَأْخُذُ بِحُجْزَتِهِمْ
• و در سايه آنان زيست مى ‏كند  وَ يَمْكُثُ فِي ظِلِّهِمْ‏

وظیفه شیعه نسبت به امام زمان

• و ما را بر اداء حقوق آن حضرتش وَ أَعِنَّا عَلَى تَأْدِيَةِ حُقُوقِهِ إِلَيْهِ
• و جهد و كوشش در طاعتش وَ الاِجْتِهَادِ فِي طَاعَتِهِ
• و دورى از عصيانش يارى فرما وَ اجْتِنَابِ مَعْصِيَتِهِ
• و بر ما به رضا و خشنودى آن حضرت منت گذار  وَ امْنُنْ عَلَيْنَا بِرِضَاهُ‏
• و رأفت و مهربانى و دعاء خير و بركت وجود مقدسش را به ما موهبت فرما وَ هَبْ لَنَا رَأْفَتَهُ وَ رَحْمَتَهُ وَ دُعَاءَهُ وَ خَيْرَهُ
• تا بدين واسطه ما به رحمت واسعه و فوز سعادت نزد تو نايل شويم         مَا نَنَالُ بِهِ سَعَةً مِنْ رَحْمَتِكَ وَ فَوْزاً عِنْدَكَ‏

اثر وجودی امام زمان بر زندگی شیعیان

درخواست ده دعا برای تاثیر زندگی مان به برکت وجودی امام زمان (عج)

• و بواسطه آن حضرت
• نماز ما را مقبول                                وَ اجْعَلْ صَلاَتَنَا بِهِ مَقْبُولَةً
• و گناهان ما را آمرزيده وَ ذُنُوبَنَا بِهِ مَغْفُورَةً
• و دعاى ما را مستجاب ساز وَ دُعَاءَنَا بِهِ مُسْتَجَاباً
• و روزيهاى ما را بواسطه او وسيع  وَ اجْعَلْ أَرْزَاقَنَا بِهِ مَبْسُوطَةً
• و هم و غم ما را برطرف  وَ ُمُومَنَا بِهِ مَكْفِيَّةً
• و حاجتهاى ما را برآورده گردان  وَ حَوَائِجَنَا بِهِ مَقْضِيَّةً
• و بر ما به وجه كريم اقبال و توجه فرما وَ أَقْبِلْ إِلَيْنَا بِوَجْهِكَ الْكَرِيمِ
• و تقرب و توسل ما را بسوى خود بپذير وَ اقْبَلْ تَقَرُّبَنَا إِلَيْكَ‏
• و بر ما به رحمت و لطف نظر فرما وَ انْظُرْ إِلَيْنَا نَظْرَةً رَحِيمَةً
• تا ما بدان نظر لطف كرامت نزد تو را به حد كمال رسانيم  نَسْتَكْمِلْ بِهَا الْكَرَامَةَ عِنْدَكَ‏
• آنگاه ديگر هرگز نظر لطف را از ما به كرمت باز مگير ثُمَّ لاَ تَصْرِفْهَا عَنَّا بِجُودِكَ

اجر اخروی

دعا برای بهره مندی در سرای اخرت

• و ما را از حوض كوثر جدش پيغمبر (ص)    وَ اسْقِنَا مِنْ حَوْضِ جَدِّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
• به كاسه او بِكَأْسِهِ
• و به دست او سيراب كن وَ بِيَدِهِ‏
• سيرابى كامل گوارايى خوش  رَيّاً رَوِيّاً هَنِيئاً سَائِغاً
• كه بعد از آن سيراب شدن ديگر تشنه نشويم لاَ ظَمَأَ بَعْدَهُ
• اى مهربانترين مهربانان عالم.                          يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ‏

سخن پایانی

دقت در مضامین و مطالب والای دعای ندبه، ما را متوجه جایگاه اهلبیت وبخصوص امام زمان (عج) در طی کردن مسیر هدایت کرده و اینکه برای فرجش هم دعا کرده و هم برای زمینه سازی ظهورش بایستی تلاش کرد ، تا جز ( نه منتظران نشسته ) بلکه جزمنتظران قایم آل محمد (ص) قرار گیریم .

************************

*****   پیوست *****

عین متن دعای ندبه ( بصورت ساده معمول)

( منبع متن : منقول از شیخ عباس قمی ، مفاتیح الجنان)

*************

************************

• اَلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ نَبِيِّهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ تَسْلِيماً
• ستايش و سپاس مخصوص خداست كه آفريننده جهان است و درود و تحيت كامل بر سيد ما و پيغمبر خدا حضرت محمد مصطفى و آل اطهارش باد
• اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى مَا جَرَى بِهِ قَضَاؤُكَ فِي أَوْلِيَائِكَ الَّذِينَ اسْتَخْلَصْتَهُمْ لِنَفْسِكَ وَ دِينِكَ‏
• پرودگارا تو را ستايش مى ‏كنم براى هر چه كه در قضا و قدر تقدير كردى بر خاصان و محبانت يعنى بر آنان كه وجودشان رابراى حضرتت خالص و براى دينت مخصوص گردانيدى
• إِذِ اخْتَرْتَ لَهُمْ جَزِيلَ مَا عِنْدَكَ مِنَ النَّعِيمِ الْمُقِيمِ الَّذِي لاَ زَوَالَ لَهُ وَ لاَ اضْمِحْلاَلَ‏
• چون بزرگ نعيم باقى و بى ‏زوال ابدى را كه نزد توست بر آنان اختيار كردى
• بَعْدَ أَنْ شَرَطْتَ عَلَيْهِمُ الزُّهْدَ فِي دَرَجَاتِ هَذِهِ الدُّنْيَا الدَّنِيَّةِ وَ زُخْرُفِهَا وَ زِبْرِجِهَا فَشَرَطُوا لَكَ ذَلِكَ‏
• بعد از آنكه زهد در مقامات و لذات و زيب و زيور دنياى دون را بر آنها شرط فرمودى آنها هم بر اين شرط متعهد شدند
• وَ عَلِمْتَ مِنْهُمُ الْوَفَاءَ بِهِ فَقَبِلْتَهُمْ وَ قَرَّبْتَهُمْ وَ قَدَّمْتَ لَهُمُ الذِّكْرَ الْعَلِيَّ وَ الثَّنَاءَ الْجَلِيَ‏
• و تو هم مى‏ دانستى كه به عهد خود وفا خواهند كرد پس آنان را مقبول و مقرب درگاه خود فرمودى و علو ذكر يعنى قرآن با بلندى نام و ثناى خاص و عام بر آنها از پيش عطا كردى
• وَ أَهْبَطْتَ عَلَيْهِمْ مَلاَئِكَتَكَ وَ كَرَّمْتَهُمْ بِوَحْيِكَ وَ رَفَدْتَهُمْ بِعِلْمِكَ وَ جَعَلْتَهُمُ الذَّرِيعَةَ (الذَّرَائِعَ) إِلَيْكَ وَ الْوَسِيلَةَ إِلَى رِضْوَانِكَ‏
• و آنها را واسطه (هدايت خلق به توحيد و معرفت) و وسيله دخول بهشت رضوان و رحمت خود گردانيدى
• فَبَعْضٌ أَسْكَنْتَهُ جَنَّتَكَ إِلَى أَنْ أَخْرَجْتَهُ مِنْهَا
• پس بعضى از آنها را در بهشت منزل دادى تا هنگامى كه او را از بهشت بيرون كردى
• وَ بَعْضٌ حَمَلْتَهُ فِي فُلْكِكَ وَ نَجَّيْتَهُ وَ (مَعَ) مَنْ آمَنَ مَعَهُ مِنَ الْهَلَكَةِ بِرَحْمَتِكَ‏
• و برخى را در كشتى نشاندى و با هر كس ايمان آورده و در كشتى با او درآمده بود همه را از هلاكت به رحمت خود نجات دادى
• وَ بَعْضٌ اتَّخَذْتَهُ لِنَفْسِكَ خَلِيلاً وَ سَأَلَكَ لِسَانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ فَأَجَبْتَهُ‏
• و بعضى را به مقام خلت خود برگزيدى و درخواستش را كه وى لسان صدق در امم آخر باشد اجابت كردى
• وَ جَعَلْتَ ذَلِكَ عَلِيّاً وَ بَعْضٌ كَلَّمْتَهُ مِنْ شَجَرَةٍ تَكْلِيماً وَ جَعَلْتَ لَهُ مِنْ أَخِيهِ رِدْءاً وَ وَزِيراً
• و به مقام بلند رسانيدى و بعضى را از شجره طور با وى تكلم كردى و برادرش را وزير و معين وى گردانيدى
• وَ بَعْضٌ أَوْلَدْتَهُ مِنْ غَيْرِ أَبٍ وَ آتَيْتَهُ الْبَيِّنَاتِ وَ أَيَّدْتَهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ‏
• و بعضى را به غير پدر تنها از مادر ايجاد كردى و به او معجزات عطا فرمودى و او را به روح قدس الهى مؤيد داشتى
• وَ كُلٌّ (وَ كُلاًّ) شَرَعْتَ لَهُ شَرِيعَةً وَ نَهَجْتَ لَهُ مِنْهَاجاً وَ تَخَيَّرْتَ لَهُ أَوْصِيَاءَ (أَوْصِيَاءَهُ)
• و همه آن پيمبران را شريعت و طريقه و آيينى عطا كردى و براى آنان وصى و جانشينى
• مُسْتَحْفِظاً بَعْدَ مُسْتَحْفِظٍ (مُسْتَحْفَظاً بَعْدَ مُسْتَحْفَظٍ) مِنْ مُدَّةٍ إِلَى مُدَّةٍ إِقَامَةً لِدِينِكَ وَ حُجَّةً عَلَى عِبَادِكَ‏
• براى آنكه يكى بعد از ديگرى از مدتى تا مدت معين مستحفظ دين و نگهبان آيين و شريعت و حجت بر بندگان تو باشد قرار دادى
• وَ لِئَلاَّ يَزُولَ الْحَقُّ عَنْ مَقَرِّهِ وَ يَغْلِبَ الْبَاطِلُ عَلَى أَهْلِهِ‏
• تا آنكه دين حق از قرارگاه خود خارج نشده و اهل باطل غلبه نكنند
• وَ لاَ (لِئَلاَّ) يَقُولَ أَحَدٌ لَوْ لاَ أَرْسَلْتَ إِلَيْنَا رَسُولاً مُنْذِراً وَ أَقَمْتَ لَنَا عَلَماً هَادِياً
• و تا كسى نتواند گفت كه اى خداچرا رسول بسوى ما نفرستادى كه ما را از جانب تو به نصيحت ارشاد كند و چرا پيشوا نگماشتى
• فَنَتَّبِعَ آيَاتِكَ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَذِلَّ وَ نَخْزَى‏
• كه ما از آيات و رسولانت پيروى كنيم پيش از آنكه به گمراهى و ذلت و خذلان در افتيم
• إِلَى أَنِ انْتَهَيْتَ بِالْأَمْرِ إِلَى حَبِيبِكَ وَ نَجِيبِكَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ‏
• لذا در هر دورى رسول فرستادى تا آنكه امر رسالت به حبيب گراميت محمد صلى الله عليه و آله منتهى گرديد
• فَكَانَ كَمَا انْتَجَبْتَهُ سَيِّدَ مَنْ خَلَقْتَهُ وَ صَفْوَةَ مَنِ اصْطَفَيْتَهُ وَ أَفْضَلَ مَنِ اجْتَبَيْتَهُ وَ أَكْرَمَ مَنِ اعْتَمَدْتَهُ‏
• و او چنانكه تواش برسالت برگزيدى سيد و بزرگ خلايق بود و خاصه پيمبرانى كه برسالت انتخاب فرمودى و افضل از هر كس كه برگزيده توست و گراميتر از تمام رسلى كه معتمد تو بودند
• قَدَّمْتَهُ عَلَى أَنْبِيَائِكَ وَ بَعَثْتَهُ إِلَى الثَّقَلَيْنِ مِنْ عِبَادِكَ وَ أَوْطَأْتَهُ مَشَارِقَكَ وَ مَغَارِبَكَ‏
• بدين جهت او را بر همه رسولانت مقدم داشتى و بر تمام بندگانت از جن و انس مبعوث گردانيدى و شرق و غرب عالمت را زير قدم فرمان رسالتش گستردى
• وَ سَخَّرْتَ لَهُ الْبُرَاقَ وَ عَرَجْتَ بِرُوحِهِ (بِهِ) إِلَى سَمَائِكَ وَ أَوْدَعْتَهُ عِلْمَ مَا كَانَ وَ مَا يَكُونُ إِلَى انْقِضَاءِ خَلْقِكَ‏
• و براق را مسخر او فرمودى و روح پاك وى را بسوى آسمان خود بمعراج بردى و علم گذشته و آينده تا انقضاء خلقت را به او به وديعت سپردى
• ثُمَّ نَصَرْتَهُ بِالرُّعْبِ وَ حَفَفْتَهُ بِجَبْرَئِيلَ وَ مِيكَائِيلَ وَ الْمُسَوِّمِينَ مِنْ مَلاَئِكَتِكَ‏
• و آنگاه او را بواسطه رعب و ترس دشمن از او بر دشمنان مظفر و منصور گردانيدى و جبرئيل و ميكائيل و ديگر فرشتگان با اسم و رسم و مقام را گرداگردش فرستادى
• وَ وَعَدْتَهُ أَنْ تُظْهِرَ دِينَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ وَ ذَلِكَ بَعْدَ أَنْ بَوَّأْتَهُ مُبَوَّأَ صِدْقٍ مِنْ أَهْلِهِ‏
• و به او فيروزى دينش را بر تمام اديان عالم برغم مشركان وعده فرمودى و اين ظفر پس از آن بود كه رسول اكرم (ص) را باز تو او را با فتح و ظفر به خانه كعبه مكان صدق اهل بيت باز گردانيدى
• وَ جَعَلْتَ لَهُ وَ لَهُمْ أَوَّلَ بَيْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِي بِبَكَّةَ مُبَارَكاً وَ هُدًى لِلْعَالَمِينَ‏
• و براى او و اهل بيتش آن خانه مكه را اول بيت و نخستين خانه براى عبادت بندگان مقرر فرمودى و وسيله هدايت عالميان گردانيدى
• فِيهِ آيَاتٌ بَيِّنَاتٌ مَقَامُ إِبْرَاهِيمَ وَ مَنْ دَخَلَهُ كَانَ آمِناً
• كه آن خانه آيات و نشانه اى آشكار ايمان و مقام ابراهيم خليل بود و محل امن و امان بر هر كس كه در آن داخل مى‏ شد
• وَ قُلْتَ إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً
• و درباره خاندان رسول فرمودى البته خدا از شما اهل بيت رسول هر رجس و ناپاكى را دور مى ‏سازد و كاملا پاك و مبرا مى‏ گرداند
• ثُمَّ جَعَلْتَ أَجْرَ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ مَوَدَّتَهُمْ فِي كِتَابِكَ‏
• آنگاه تو اى پروردگار در قرآنت اجر و مزد رسالت پيغمبرت صلى الله عليه و آله را محبت و دوستى امت نسبت به اهل بيت قرار دادى
• فَقُلْتَ قُلْ لاَ أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى وَ قُلْتَ مَا سَأَلْتُكُمْ مِنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَكُمْ‏
• آنجا كه فرمودى بگو اى رسول ما كه من از شما امت اجر رسالتى جزمحبت اقارب و خويشاوندانم نمى‏ خواهم و باز فرمودى همان اجر رسالتى را كه خواستم باز بنفع شما خواستم
• وَ قُلْتَ مَا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِلاَّ مَنْ شَاءَ أَنْ يَتَّخِذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِيلاً
• و باز فرمودى بگو اى رسول ما من از شما امت اجر رسالتى نمى ‏خواهم جز آنكه شما راه خدا را پيش گيريد
• فَكَانُوا هُمُ السَّبِيلَ إِلَيْكَ وَ الْمَسْلَكَ إِلَى رِضْوَانِكَ‏
• پس اهل بيت رسول طريق و رهبر بسوى تواند و راه بهشت رضوان تواند
• فَلَمَّا انْقَضَتْ أَيَّامُهُ أَقَامَ وَلِيَّهُ عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِمَا وَ آلِهِمَا هَادِياً
• و هنگامى كه دوران عمر پيغمبرت سپرى گشت وصى و جانشين خود على بن ابى طالب صلوات الله عليهما و آلهما را بهدايت امت برگماشت
• إِذْ كَانَ هُوَ الْمُنْذِرَ وَ لِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ فَقَالَ وَ الْمَلَأُ أَمَامَهُ مَنْ كُنْتُ مَوْلاَهُ فَعَلِيٌّ مَوْلاَهُ‏
• و چون او منذر و براى هر قوم هادى امت بود پس رسول اكرم (ص) در حالى كه امت همه در پيش بودند فرمود هر كس كه من پيشوا و دوست و ولى او بودم پس از من على مولاى او خواهد بود
• اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاَهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ‏
• بارالها دوست بدار هر كه على را دوست بدارد و دشمن بدار هر كه على را دشمن بدارد و يارى كن هر كه على را يارى كند و خوار ساز هر كه على را خوار سازد
• وَ قَالَ مَنْ كُنْتُ أَنَا نَبِيَّهُ فَعَلِيٌّ أَمِيرُهُ وَ قَالَ أَنَا وَ عَلِيٌّ مِنْ شَجَرَةٍ وَاحِدَةٍ وَ سَائِرُ النَّاسِ مِنْ شَجَرٍ شَتَّى‏
• و باز فرمود هر كس من پيغمبر او هستم على (ع) امير و فرماندار اوست و باز فرمود من و على هر دو شاخه‏هاى يك درختيم و سايرين از درختهاى مختلفند
• وَ أَحَلَّهُ مَحَلَّ هَارُونَ مِنْ مُوسَى فَقَالَ لَهُ أَنْتَ مِنِّي بِمَنْزِلَةِ هَارُونَ مِنْ مُوسَى إِلاَّ أَنَّهُ لاَ نَبِيَّ بَعْدِي‏
• و پيغمبر (ص) على (ع) را نسبت به خود به مقام هارون نسبت به موسى نشانيد جز آنكه فرمود پس از من پيغمبرى نيست
• وَ زَوَّجَهُ ابْنَتَهُ سَيِّدَةَ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ وَ أَحَلَّ لَهُ مِنْ مَسْجِدِهِ مَا حَلَّ لَهُ وَ سَدَّ الْأَبْوَابَ إِلاَّ بَابَهُ‏
• و باز رسول اكرم دختر گراميش كه سيده زنان عالم است به على تزويج فرمود و باز حلال كرد بر على آنچه بر خود پيغمبر حلال بود و باز تمام درهاى منازل اصحاب را كه بمسجد رسول باز بود بحكم خدا بست غير در خانه على
• ثُمَّ أَوْدَعَهُ عِلْمَهُ وَ حِكْمَتَهُ فَقَالَ أَنَا مَدِينَةُ الْعِلْمِ وَ عَلِيٌّ بَابُهَا فَمَنْ أَرَادَ الْمَدِينَةَ وَ الْحِكْمَةَ فَلْيَأْتِهَا مِنْ بَابِهَا
• آنگاه رسول اسرار علم و حكمتش را نزد على وديعه گذاشت كه فرمود من شهر علمم و على در آن شهر علم است پس هر كه بخواهد در اين مدينه علم و حكمت وارد شود از درگاهش بايد وارد گردد
• ثُمَّ قَالَ أَنْتَ أَخِي وَ وَصِيِّي وَ وَارِثِي لَحْمُكَ مِنْ لَحْمِي وَ دَمُكَ مِنْ دَمِي‏
• آنگاه فرمود تو برادر من و وصى من و وارث من هستى گوشت و خون تو گوشت و خون من است
• وَ سِلْمُكَ سِلْمِي وَ حَرْبُكَ حَرْبِي وَ الْإِيمَانُ مُخَالِطٌ لَحْمَكَ وَ دَمَكَ كَمَا خَالَطَ لَحْمِي وَ دَمِي‏
• صلح و جنگ با تو صلح و جنگ با من است و ايمان (به خدا و حقايق الهيه) چنان با گوشت و خون تو آميخته شده كه با گوشت و خون من آميخته‏ اند
• وَ أَنْتَ غَداً عَلَى الْحَوْضِ خَلِيفَتِي وَ أَنْتَ تَقْضِي دَيْنِي وَ تُنْجِزُ عِدَاتِي‏
• و تو فردا جانشين من برحوض كوثر خواهى بود و پس از من تو اداء قرض من مى‏ كنى و وعده ‏هايم را انجام خواهى داد
• وَ شِيعَتُكَ عَلَى مَنَابِرَ مِنْ نُورٍ مُبْيَضَّةً وُجُوهُهُمْ حَوْلِي فِي الْجَنَّةِ وَ هُمْ جِيرَانِي‏
• و شيعيان تو در قيامت بر كرسيهاى نور با روى سفيد در بهشت ابد گرداگرد من قرار گرفته ‏اند و آنها در آنجا همسايه منند

• وَ لَوْ لاَ أَنْتَ يَا عَلِيُّ لَمْ يُعْرَفِ الْمُؤْمِنُونَ بَعْدِي‏
• اگر تو يا على بعد از من ميان امتم نبودى اهل ايمان به مقام معرفت نمى ‏رسيدند
• وَ كَانَ بَعْدَهُ هُدًى مِنَ الضَّلاَلِ وَ نُوراً مِنَ الْعَمَى وَ حَبْلَ اللَّهِ الْمَتِينَ وَ صِرَاطَهُ الْمُسْتَقِيمَ‏
• و همانا على بود كه بعد از رسول اكرم امت را از ضلالت و گمراهى و كفر و نابينايى به مقام هدايت و بصيرت می رسانيد او رشته محكم خدا و راه مستقيم حق براى امت است
• لاَ يُسْبَقُ بِقَرَابَةٍ فِي رَحِمٍ وَ لاَ بِسَابِقَةٍ فِي دِينٍ وَ لاَ يُلْحَقُ فِي مَنْقَبَةٍ مِنْ مَنَاقِبِهِ‏
• هيچكس به قرابت با رسول (ص) بر او سبقت نيافته و در اسلام و ايمان بر او سبقت نگرفته و نه كسى به او در مناقب و اوصاف كمال خواهد رسيد
• يَحْذُو حَذْوَ الرَّسُولِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِمَا وَ آلِهِمَا وَ يُقَاتِلُ عَلَى التَّأْوِيلِ وَ لاَ تَأْخُذُهُ فِي اللَّهِ لَوْمَةُ لاَئِمٍ‏
• تنها قدم بقدم از پى رسول اكرم على راه پيمود كه درود خدا بر هر دو و بر آل اطهارشان باد و على است كه بر تأويل جنگ می كند و در راه رضاى خدا از ملامت و سرزنش بدگويان باك ندارد
• قَدْ وَتَرَ فِيهِ صَنَادِيدَ الْعَرَبِ وَ قَتَلَ أَبْطَالَهُمْ وَ نَاوَشَ (نَاهَشَ) ذُؤْبَانَهُمْ‏
• و در راه خدا خونهاى صناديد و گردنكشان عرب را بخاك ريخت و شجعان و پهلوانانشان را به قتل رسانيد و سركشان را مطيع و منقاد كرد
• فَأَوْدَعَ قُلُوبَهُمْ أَحْقَاداً بَدْرِيَّةً وَ خَيْبَرِيَّةً وَ حُنَيْنِيَّةً وَ غَيْرَهُنَّ فَأَضَبَّتْ (فَأَصَنَّتْ) (فَأَصَنَّ) عَلَى عَدَاوَتِهِ‏
• و دلهايشان را پر از حقد و كينه از واقعه جنگ بدر و حنين و خيبر و غيره ساخت و در اثر آن كينه پنهانى در دشمن او قيام كردند
• وَ أَكَبَّتْ عَلَى مُنَابَذَتِهِ حَتَّى قَتَلَ النَّاكِثِينَ وَ الْقَاسِطِينَ وَ الْمَارِقِينَ‏
• و به مبارزه و جنگ با او هجوم آوردند تا آنكه ناگزير او هم با عهد شكنان امت و با ظالمان و ستمكاران و با خوارج مرتد از دين در نهروان بقتال برخاست
• وَ لَمَّا قَضَى نَحْبَهُ وَ قَتَلَهُ أَشْقَى (الْأَشْقِيَاءِ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ) الْآخِرِينَ يَتْبَعُ أَشْقَى الْأَوَّلِينَ‏
• و چون نوبت اجلش فرا رسيد و شقيترين خلق آخر عالم به پيروى شقيترين خلق اول
• لَمْ يُمْتَثَلْ أَمْرُ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فِي الْهَادِينَ بَعْدَ الْهَادِينَ‏
• فرمان رسول اكرم صلى الله عليه و آله را امتثال نكردند و درباره هاديان خلق يكى بعد از ديگر
• وَ الْأُمَّةُ مُصِرَّةٌ عَلَى مَقْتِهِ مُجْتَمِعَةٌ عَلَى قَطِيعَةِ رَحِمِهِ وَ إِقْصَاءِ وَلَدِهِ إِلاَّ الْقَلِيلَ مِمَّنْ وَفَى لِرِعَايَةِ الْحَقِّ فِيهِمْ‏
• و امت همه كمر بر دشمنى آنها بسته و متفق شدند بر قطع رحم پيغمبر (ص) و دور كردن اولاد طاهرينش جز قليلى از مؤمنان حقيقى كه حق اولاد رسول را رعايت كردند
• فَقُتِلَ مَنْ قُتِلَ وَ سُبِيَ مَنْ سُبِيَ وَ أُقْصِيَ مَنْ أُقْصِيَ‏
• تا آنكه بظلم ستمكاران امت گروهى كشته و جمعى اسير و فرقه‏اى ‏دور از وطن شدند
• وَ جَرَى الْقَضَاءُ لَهُمْ بِمَا يُرْجَى لَهُ حُسْنُ الْمَثُوبَةِ إِذْ كَانَتِ الْأَرْضُ لِلَّهِ يُورِثُهَا مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَ الْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ‏
• و قلم قضا بر آنها جارى شد به چيزى كه اميد از آن حسن ثواب و پاداش نيكو است چون زمين ملك خداست و هر كه از بندگان را بخواهد وارث ملك زمين خواهد كرد عاقبت نيك عالم با اهل تقوى است
• وَ سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنْ كَانَ وَعْدُ رَبِّنَا لَمَفْعُولاً وَ لَنْ يُخْلِفَ اللَّهُ وَعْدَهُ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ‏
• و پروردگار ما از هر نقص و آلايش پاك و منزه است و وعده او قطعى و محقق الوقوع است و ابدا در وعده پروردگار خلاف نيست و در هر كار در كمال اقتدار و علم و حكمت است
• فَعَلَى الْأَطَائِبِ مِنْ أَهْلِ بَيْتِ مُحَمَّدٍ وَ عَلِيٍّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِمَا وَ آلِهِمَا فَلْيَبْكِ الْبَاكُونَ‏
• پس بايد بر پاكان اهل بيت پيغمبر و على صلى الله عليهما و آله ما گريه كنند
• وَ إِيَّاهُمْ فَلْيَنْدُبِ النَّادِبُونَ وَ لِمِثْلِهِمْ فَلْتُذْرَفِ (فَلْتَدُرَّ) الدُّمُوعُ وَ لْيَصْرُخِ الصَّارِخُونَ وَ يَضِجُّ (يَضِجَّ) الضَّاجُّونَ وَ يَعِجُّ (يَعِجَّ) الْعَاجُّونَ‏
• و بر آن مظلومان عالم ندبه و افغان كنند و براى مثل آن بزرگواران اشك از ديدگان بارند و ناله و زارى و ضجه و شيون از دل بركشند
• أَيْنَ الْحَسَنُ أَيْنَ الْحُسَيْنُ أَيْنَ أَبْنَاءُ الْحُسَيْنِ صَالِحٌ بَعْدَ صَالِحٍ وَ صَادِقٌ بَعْدَ صَادِقٍ‏
• كه كجاست حسن بن على كجاست حسين بن على كجايند فرزندان حسين آن پاكان عالم كه هر يك بعد از ديگرى رهبر راه خدا و برگزيده از خلق خدا بودند
• أَيْنَ السَّبِيلُ بَعْدَ السَّبِيلِ أَيْنَ الْخِيَرَةُ بَعْدَ الْخِيَرَةِ أَيْنَ الشُّمُوسُ الطَّالِعَةُ أَيْنَ الْأَقْمَارُ الْمُنِيرَةُ
• كجا رفتند تابان خورشيدها و فروزان ماهها كجا رفتند درخشان ستارگان
• أَيْنَ الْأَنْجُمُ الزَّاهِرَةُ أَيْنَ أَعْلاَمُ الدِّينِ وَ قَوَاعِدُ الْعِلْمِ أَيْنَ بَقِيَّةُ اللَّهِ الَّتِي لاَ تَخْلُو مِنَ الْعِتْرَةِ الْهَادِيَةِ
• كجا رفتند آن رهنمايان دين و اركان علم و دانش كجاست حضرت بقية الله كه عالم خالى از عترت هادى امت نخواهد بود
• أَيْنَ الْمُعَدُّ لِقَطْعِ دَابِرِ الظَّلَمَةِ أَيْنَ الْمُنْتَظَرُ لِإِقَامَةِ الْأَمْتِ وَ الْعِوَجِ‏
• كجاست آنكه براى بركندن ريشه ظالمان و ستمگران عالم مهيا گرديد كجاست آنكه منتظريم اختلاف و كج رفتاريها را به راستى اصلاح كند
• أَيْنَ الْمُرْتَجَى لِإِزَالَةِ الْجَوْرِ وَ الْعُدْوَانِ أَيْنَ الْمُدَّخَرُ لِتَجْدِيدِ الْفَرَائِضِ وَ السُّنَنِ‏
• كجاست آنكه اميد داريم اساس ظلم و عدوان را از عالم براندازد و كجاست آنكه براى تجديد فرايض و سنن ذخيره است
• أَيْنَ الْمُتَخَيَّرُ (الْمُتَّخَذُ) لِإِعَادَةِ الْمِلَّةِ وَ الشَّرِيعَةِ أَيْنَ الْمُؤَمَّلُ لِإِحْيَاءِ الْكِتَابِ وَ حُدُودِهِ‏
• كجاست آنكه براى برگردانيدن ملت و شريعت مقدس اسلام اختيار گرديده كجاست آنكه آرزومنديم كتاب آسمانى قرآن و حدود آن را احيا سازد
• أَيْنَ مُحْيِي مَعَالِمِ الدِّينِ وَ أَهْلِهِ أَيْنَ قَاصِمُ شَوْكَةِ الْمُعْتَدِينَ أَيْنَ هَادِمُ أَبْنِيَةِ الشِّرْكِ وَ النِّفَاقِ‏
• كجاست آنكه دين و ايمان و اهل ايمان را زنده گرداند كجاست آنكه شوكت ستمكاران را درهم مى‏ شكند كجاست‏ آنكه بنا و سازمانهاى شرك و نفاق را ويران مى ‏كند
• أَيْنَ مُبِيدُ أَهْلِ الْفُسُوقِ وَ الْعِصْيَانِ وَ الطُّغْيَانِ أَيْنَ حَاصِدُ فُرُوعِ الْغَيِّ وَ الشِّقَاقِ (النِّفَاقِ)
• كجاست آنكه اهل فسق و عصيان و ظلم و طغيان را نابود مى ‏گرداند كجاست آنكه نهال گمراهى و دشمنى و عناد را از زمين بر مى ‏كند
• أَيْنَ طَامِسُ آثَارِ الزَّيْغِ وَ الْأَهْوَاءِ أَيْنَ قَاطِعُ حَبَائِلِ الْكِذْبِ (الْكَذِبِ) وَ الاِفْتِرَاءِ
• كجاست آنكه آثار انديشه باطل و هواهاى نفسانى را محو و نابود مى‏سازد كجاست آنكه حبل و دسيسه‏ هاى دروغ و افتراء را از ريشه قطع خواهد كرد
• أَيْنَ مُبِيدُ الْعُتَاةِ وَ الْمَرَدَةِ أَيْنَ مُسْتَأْصِلُ أَهْلِ الْعِنَادِ وَ التَّضْلِيلِ وَ الْإِلْحَادِ أَيْنَ مُعِزُّ الْأَوْلِيَاءِ وَ مُذِلُّ الْأَعْدَاءِ
• كجاست آنكه متكبران سركش عالم را هلاك و نابود مى ‏گرداند كجاست آنكه مردم ملحد معاند با حق را و گمراه كننده خلق را ريشه كن خواهد كرد كجاست آنكه دوستان خدا را عزيز و دشمنان خدا را ذليل خواهد كرد
• أَيْنَ جَامِعُ الْكَلِمَةِ (الْكَلِمِ) عَلَى التَّقْوَى أَيْنَ بَابُ اللَّهِ الَّذِي مِنْهُ يُؤْتَى‏
• كجاست آنكه مردم را بر وحدت كلمه تقوى و دين مجتمع مى ‏سازد كجاست باب اللهى كه از آن درگاه وارد می شوند
• أَيْنَ وَجْهُ اللَّهِ الَّذِي إِلَيْهِ يَتَوَجَّهُ الْأَوْلِيَاءُ أَيْنَ السَّبَبُ الْمُتَّصِلُ بَيْنَ الْأَرْضِ وَ السَّمَاءِ
• كجاست آن وجه اللهى كه دوستان خدا بسوى او روى آورند كجاست آن وسيله حق كه بين آسمان و زمين پيوسته است
• أَيْنَ صَاحِبُ يَوْمِ الْفَتْحِ وَ نَاشِرُ رَايَةِ الْهُدَى أَيْنَ مُؤَلِّفُ شَمْلِ الصَّلاَحِ وَ الرِّضَا
• كجاست صاحب روز فتح و برافرازنده پرچم هدايت در جهانيان كجاست آنكه پريشانيهاى خلق را اصلاح و دلها را خشنود مى ‏سازد
• أَيْنَ الطَّالِبُ بِذُحُولِ الْأَنْبِيَاءِ وَ أَبْنَاءِ الْأَنْبِيَاءِ أَيْنَ الطَّالِبُ (الْمُطَالِبُ) بِدَمِ الْمَقْتُولِ بِكَرْبَلاَءَ
• كجاست آنكه از ظلم و ستم امت بر پيغمبران و اولاد پيغمبران دادخواهى مى‏ كند كجاست آنكه از خون شهيد كربلا انتقام خواهد كشيد
• أَيْنَ الْمَنْصُورُ عَلَى مَنِ اعْتَدَى عَلَيْهِ وَ افْتَرَى‏
• كجاست آنكه خدا بر متعديان و مفتريان و ستمكارانش او را مظفر و منصور مى ‏گرداند
• أَيْنَ الْمُضْطَرُّ الَّذِي يُجَابُ إِذَا دَعَا أَيْنَ صَدْرُ الْخَلاَئِقِ (الْخَلاَئِفِ) ذُو الْبِرِّ وَ التَّقْوَى‏
• كجاست آنكه دعاى خلق پريشان و مضطر را اجابت مى ‏كند كجاست امام قائم و صدر نشين عالم داراى نيكوكارى و تقوى
• أَيْنَ ابْنُ النَّبِيِّ الْمُصْطَفَى وَ ابْنُ عَلِيٍّ الْمُرْتَضَى وَ ابْنُ خَدِيجَةَ الْغَرَّاءِ وَ ابْنُ فَاطِمَةَ الْكُبْرَى‏
• كجاست فرزند پيغمبر محمد مصطفى (ص) و فرزند على مرتضى و فرزند خديجه بلند مقام و فرزند فاطمه زهرا بزرگترين زنان عالم
• بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي وَ نَفْسِي لَكَ الْوِقَاءُ وَ الْحِمَى يَا ابْنَ السَّادَةِ الْمُقَرَّبِينَ يَا ابْنَ النُّجَبَاءِ الْأَكْرَمِينَ‏
• پدر و مادرم فداى تو و جانم نگهدار و حامى ذات پاك تو باد اى فرزند بزرگان مقربان خدا اى فرزند اصيل و شريف و بزرگوارترين اهل عالم
• يَا ابْنَ الْهُدَاةِ الْمَهْدِيِّينَ (الْمُهْتَدِينَ) يَا ابْنَ الْخِيَرَةِ الْمُهَذَّبِينَ يَا ابْنَ الْغَطَارِفَةِ الْأَنْجَبِينَ‏
• اى فرزند هاديان هدايت يافته اى فرزند بهترين مردان مهذب اى فرزندمهتران شرافتمندان خلق
• يَا ابْنَ الْأَطَائبِ الْمُطَهَّرِينَ (الْمُسْتَظْهَرِينَ) يَا ابْنَ الْخَضَارِمَةِ الْمُنْتَجَبِينَ يَا ابْنَ الْقَمَاقِمَةِ الْأَكْرَمِينَ (الْأَكْبَرِينَ)
• اى فرزند نيكوترين پاكان عالم اى فرزند جوانمردان برگزيدگان اى فرزند مهتر گرامى ‏تران
• يَا ابْنَ الْبُدُورِ الْمُنِيرَةِ يَا ابْنَ السُّرُجِ الْمُضِيئَةِ يَا ابْنَ الشُّهُبِ الثَّاقِبَةِ يَا ابْنَ الْأَنْجُمِ الزَّاهِرَةِ
• اى فرزند تابان ماه ها و فروزان چراغها و درخشان ستارگان
• يَا ابْنَ السُّبُلِ الْوَاضِحَةِ يَا ابْنَ الْأَعْلاَمِ اللاَّئِحَةِ يَا ابْنَ الْعُلُومِ الْكَامِلَةِ يَا ابْنَ السُّنَنِ الْمَشْهُورَةِ
• اى فرزند راه هاى روشن خدا اى فرزند نشانهاى آشكار حق اى فرزند علوم كامل الهى اى فرزند سنن و قوانين معروف آسمانى
• يَا ابْنَ الْمَعَالِمِ الْمَأْثُورَةِ يَا ابْنَ الْمُعْجِزَاتِ الْمَوْجُودَةِ يَا ابْنَ الدَّلاَئِلِ الْمَشْهُودَةِ (الْمَشْهُورَةِ)
• اى فرزند معالم و آثار ايمان كه مذكور است اى فرزند معجزات محقق و موجود اى فرزند راهنمايان محقق و مشهود خلق
• يَا ابْنَ الصِّرَاطِ الْمُسْتَقِيمِ يَا ابْنَ النَّبَإِ الْعَظِيمِ يَا ابْنَ مَنْ هُوَ فِي أُمِّ الْكِتَابِ لَدَى اللَّهِ عَلِيٌّ حَكِيمٌ‏
• اى فرزند صراط مستقيم خدا اى فرزند نبأ عظيم اى فرزند كسى كه در ام الكتاب نزد خدا على و حكيم است
• يَا ابْنَ الْآيَاتِ وَ الْبَيِّنَاتِ يَا ابْنَ الدَّلاَئِلِ الظَّاهِرَاتِ يَا ابْنَ الْبَرَاهِينِ الْوَاضِحَاتِ الْبَاهِرَاتِ‏
• اى فرزند آيات مبينات اى فرزند ادله روشن حق اى فرزند برهانهاى واضح و آشكار خدا
• يَا ابْنَ الْحُجَجِ الْبَالِغَاتِ يَا ابْنَ النِّعَمِ السَّابِغَاتِ يَا ابْنَ طه وَ الْمُحْكَمَاتِ يَا ابْنَ يس وَ الذَّارِيَاتِ‏
• اى فرزند حجتهاى بالغه الهى اى فرزند نعمتهاى عام الهى اى فرزند طه و محكمات قرآن و ياسين و ذاريات
• يَا ابْنَ الطُّورِ وَ الْعَادِيَاتِ يَا ابْنَ مَنْ دَنَا فَتَدَلَّى فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَى دُنُوّاً وَ اقْتِرَاباً مِنَ الْعَلِيِّ الْأَعْلَى‏
• اى فرزند سوره طور و عاديات اى فرزند مقام ختمى مرتبت (ص) كه نسبت به حضرت على اعلاى الهى مقربترين مقام است
• لَيْتَ شِعْرِي أَيْنَ اسْتَقَرَّتْ بِكَ النَّوَى بَلْ أَيُّ أَرْضٍ تُقِلُّكَ أَوْ ثَرَى أَ بِرَضْوَى أَوْ غَيْرِهَا أَمْ ذِي طُوًى‏
• كاش مى ‏دانستم كه كجا دلها به ظهور تو قرار و آرام خواهد يافت آيا به كدام سرزمين اقامت دارى آيا به زمين رضوا يا غير آن يا به ديار ذو طوى متمكن گرديده ‏اى
• عَزِيزٌ عَلَيَّ أَنْ أَرَى الْخَلْقَ وَ لاَ تُرَى وَ لاَ أَسْمَعَ (أَسْمَعُ) لَكَ حَسِيساً وَ لاَ نَجْوَى‏
• بسيار سخت است بر من كه خلق را همه ببينم و تو را نبينم و هيچ از تو صدايى حتى آهسته هم به گوش من نرسد
• عَزِيزٌ عَلَيَّ أَنْ تُحِيطَ بِكَ دُونِيَ (لاَ تُحِيطَ بِي دُونَكَ) الْبَلْوَى وَ لاَ يَنَالَكَ مِنِّي ضَجِيجٌ وَ لاَ شَكْوَى‏
• بسيار سخت است بر من بواسطه فراق تو نزديك من رنج و بلوى احاطه كند و ناله زار من به حضرتت نرسد – و شكوه به تو نتوانم
• بِنَفْسِي أَنْتَ مِنْ مُغَيَّبٍ لَمْ يَخْلُ مِنَّا بِنَفْسِي أَنْتَ مِنْ نَازِحٍ مَا نَزَحَ (يَنْزَحُ) عَنَّا
• به جانم قسم كه تو آن حقيقت پنهانى كه دور از ما نيستى به جانم قسم كه تو آن شخص جدا از مايى كه ابدا جدا نيستى
• بِنَفْسِي أَنْتَ أُمْنِيَّةُ شَائِقٍ يَتَمَنَّى مِنْ مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَةٍ ذَكَرَا فَحَنَّا بِنَفْسِي أَنْتَ مِنْ عَقِيدِ عِزٍّ لاَ يُسَامَى‏
• به جانم قسم كه تو همان آرزوى قلبى و مشتاق اليه مرد و زن اهل ايمانى كه هر دلى از يادت ناله شوق مى‏زند به جانم قسم كه تو از سرشت عزتى كه بر شما هيچكس برترى نخواهد يافت
• بِنَفْسِي أَنْتَ مِنْ أَثِيلِ مَجْدٍ لاَ يُجَارَى (يُحَاذَى) بِنَفْسِي أَنْتَ مِنْ تِلاَدِ نِعَمٍ لاَ تُضَاهَى‏
• و ركن اصيل مجد و شرافت هستيد كه هيچكس همانند شما نخواهد گرديد به جانم قسم كه تو از آن نعمتهاى خاص خدايى كه مثل و مانند نخواهد داشت
• بِنَفْسِي أَنْتَ مِنْ نَصِيفِ شَرَفٍ لاَ يُسَاوَى إِلَى مَتَى أَحَارُ (أَجْأَرُ) فِيكَ يَا مَوْلاَيَ‏
• به جانم قسم كه تو از آن خاندان عدالت و شرفى كه احدى برابرى با شما نتواند كرد اى مولاى من تا كى در شما حيران و سرگردان باشم
• وَ إِلَى مَتَى وَ أَيَّ خِطَابٍ أَصِفُ فِيكَ وَ أَيَّ نَجْوَى عَزِيزٌ عَلَيَّ أَنْ أُجَابَ دُونَكَ وَ (أَوْ) أُنَاغَى‏
• تا به كى و به چگونه خطابى درباره تو توصيف كنم و چگونه راز دل گويم اى مولاى من بر من بسى سخت است و مشكل كه پاسخ از غير تو يابم
• عَزِيزٌ عَلَيَّ أَنْ أَبْكِيَكَ وَ يَخْذُلَكَ الْوَرَى عَزِيزٌ عَلَيَّ أَنْ يَجْرِيَ عَلَيْكَ دُونَهُمْ مَا جَرَى‏
• سخت و مشكل است بر من كه بگريم از تو و خلق تو را واگذارند سخت و مشكل است بر من كه بر تو دون ديگرى اين جريان پيش آمد
• هَلْ مِنْ مُعِينٍ فَأُطِيلَ مَعَهُ الْعَوِيلَ وَ الْبُكَاءَ هَلْ مِنْ جَزُوعٍ فَأُسَاعِدَ جَزَعَهُ إِذَا خَلاَ
• آيا كسى هست كه مرا يارى كند تا بسى ناله فراق و فرياد و فغان طولانى از دل بركشم كسى هست كه جزع و زارى كند
• هَلْ قَذِيَتْ عَيْنٌ فَسَاعَدَتْهَا عَيْنِي عَلَى الْقَذَى هَلْ إِلَيْكَ يَا ابْنَ أَحْمَدَ سَبِيلٌ فَتُلْقَى‏
• آيا چشمى مى ‏گريد تا چشم من هم با او مساعدت كند و زار زار بگريد اى پسر پيغمبر آيا بسوى تو راه ملاقاتى هست
• هَلْ يَتَّصِلُ يَوْمُنَا مِنْكَ بِعِدَةٍ (بِغَدِهِ) فَنَحْظَى مَتَى نَرِدُ مَنَاهِلَكَ الرَّوِيَّةَ فَنَرْوَى‏
• آيا امروز به فردايى مى‏ رسد كه به ديدار جمالت محظوظ شويم آيا كى شود كه بر جويبارهاى رحمت درآييم و سيراب شويم
• مَتَى نَنْتَقِعُ مِنْ عَذْبِ مَائِكَ فَقَدْ طَالَ الصَّدَى مَتَى نُغَادِيكَ وَ نُرَاوِحُكَ فَنَقِرَّ عَيْناً (فَتَقَرَّ عُيُونُنَا)
• كى شود كه از چشمه آب زلال تو ما بهره‏ مند شويم كه عطش ما طولانى گشت كى شود كه ما با تو صبح و شام كنيم تا چشم ما به جمالت روشن شود
• مَتَى تَرَانَا (وَ) نَرَاكَ وَ قَدْ نَشَرْتَ لِوَاءَ النَّصْرِ تُرَى‏
• كى شود كه تو ما را و ما تو را ببينيم هنگامى كه پرچم نصرت و فيروزى در عالم برافراشته ‏اى
• أَ تَرَانَا نَحُفُّ بِكَ وَ أَنْتَ تَؤُمُّ الْمَلَأَ وَ قَدْ مَلَأْتَ الْأَرْضَ عَدْلاً
• آيا خواهى ديد كه ما به گرد تو حلقه زده و تو با سپاه تمام روى زمين را پر از عدل و داد كرده باشى
• وَ أَذَقْتَ أَعْدَاءَكَ هَوَاناً وَ عِقَاباً وَ أَبَرْتَ الْعُتَاةَ وَ جَحَدَةَ الْحَقِ‏
• و دشمنانت را كيفر خوارى و عقاب بچشانى ‏و سركشان و كافران و منكران خدا را نابود گردانى
• وَ قَطَعْتَ دَابِرَ الْمُتَكَبِّرِينَ وَ اجْتَثَثْتَ أُصُولَ الظَّالِمِينَ وَ نَحْنُ نَقُولُ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ‏
• و ريشه متكبران عالم و ستمكاران جهان را از بيخ بركنى و ما با خاطر شاد به الحمد لله رب العالمين لب برگشاييم
• اللَّهُمَّ أَنْتَ كَشَّافُ الْكُرَبِ وَ الْبَلْوَى وَ إِلَيْكَ أَسْتَعْدِي فَعِنْدَكَ الْعَدْوَى وَ أَنْتَ رَبُّ الْآخِرَةِ وَ الدُّنْيَا (الْأُولَى)
• اى خدا تو برطرف كننده غم و اندوه دلهايى من از تو داد دل مى‏خواهم كه تويى دادخواه و تو خداى دنيا و آخرتى
• فَأَغِثْ يَا غِيَاثَ الْمُسْتَغِيثِينَ عُبَيْدَكَ الْمُبْتَلَى وَ أَرِهِ سَيِّدَهُ يَا شَدِيدَ الْقُوَى‏
• بارى به داد ما برس اى فريادرس فريادخواهان بندگان ضعيف بلا و ستم رسيده را درياب و سيد او را براى او ظاهر گردان اى خداى بسيار مقتدر و توانا
• وَ أَزِلْ عَنْهُ بِهِ الْأَسَى وَ الْجَوَى وَ بَرِّدْ غَلِيلَهُ يَا مَنْ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَى وَ مَنْ إِلَيْهِ الرُّجْعَى وَ الْمُنْتَهَى‏
• لطف كن و ما را بظهورش از غم و اندوه و سوز دل برهان و حرارت قلب ما را فرو نشان اى خدايى كه بر عرش استقرار ازلى دارى و رجوع همه عالم بسوى توست و منتهى بحضرت توست
• اللَّهُمَّ وَ نَحْنُ عَبِيدُكَ التَّائِقُونَ (الشَّائِقُونَ) إِلَى وَلِيِّكَ الْمُذَكِّرِ بِكَ‏
• اى خدا ما بندگان حقيرت مشتاق ظهور ولى توايم كه او يادآور تو
• وَ بِنَبِيِّكَ خَلَقْتَهُ لَنَا عِصْمَةً وَ مَلاَذاً وَ أَقَمْتَهُ لَنَا قِوَاماً وَ مَعَاذاً وَ جَعَلْتَهُ لِلْمُؤْمِنِينَ مِنَّا إِمَاماً
• و رسول توست تو او را آفريده ‏اى براى عصمت و نگاهدارى و پناه دين و ايمان ما و او را برانگيخته ‏اى تا قوام و حافظ و پناه خلق باشد و او را براى اهل ايمان از ما بندگانت پيشوا قرار دادى
• فَبَلِّغْهُ مِنَّا تَحِيَّةً وَ سَلاَماً وَ زِدْنَا بِذَلِكَ يَا رَبِّ إِكْرَاماً وَ اجْعَلْ مُسْتَقَرَّهُ لَنَا مُسْتَقَرّاً وَ مُقَاماً
• پس تو از ما بآن حضرت سلام و تحيت برسان و بدين واسطه مزيد كرامت ما گردان و مقام آن حضرت را مقام و منزل شيعيان قرار ده
• وَ أَتْمِمْ نِعْمَتَكَ بِتَقْدِيمِكَ إِيَّاهُ أَمَامَنَا حَتَّى تُورِدَنَا جِنَانَكَ (جَنَّاتِكَ) وَ مُرَافَقَةَ الشُّهَدَاءِ مِنْ خُلَصَائِكَ‏
• و بواسطه پيشوايى او بر ما نعمتت را تمام گردان تا آن بزرگوار به هدايتش ما را در بهشتهاى تو داخل سازد و با شهيدان راه تو و دوستان خاص تو رفيق گرداند
• اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ جَدِّهِ (وَ) رَسُولِكَ السَّيِّدِ الْأَكْبَرِ
• اى خدا درود فرست بر محمد و آل محمد و باز هم درود فرست بر محمد جد امام زمان كه رسول تو و سيد و بزرگترين پيغمبران است
• وَ عَلَى ( عَلِيٍّ ) أَبِيهِ السَّيِّدِ الْأَصْغَرِ وَ جَدَّتِهِ الصِّدِّيقَةِ الْكُبْرَى فَاطِمَةَ بِنْتِ مُحَمَّدٍ
• و بر على جد ديگرش كه سيد سلحشور حمله‏ور در راه جهاد توست و بر جده او صديقه كبرى فاطمه دختر حضرت محمد (ص)
• وَ عَلَى مَنِ اصْطَفَيْتَ مِنْ آبَائِهِ الْبَرَرَةِ وَ عَلَيْهِ‏
• و بر آنان كه تو برگزيدى از پدران نيكوكار او بر همه آنان و بر او
• أَفْضَلَ وَ أَكْمَلَ وَ أَتَمَّ وَ أَدْوَمَ وَ أَكْثَرَ وَ أَوْفَرَ مَا صَلَّيْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَصْفِيَائِكَ وَ خِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ‏
• بهتر و كاملتر و پيوسته و دائمى و بيشترو وافرترين درود و رحمتى فرست كه بر احدى از برگزيدگان و نيكان خلقت چنين رحمتى كامل عطا كردى
• وَ صَلِّ عَلَيْهِ صَلاَةً لاَ غَايَةَ لِعَدَدِهَا وَ لاَ نِهَايَةَ لِمَدَدِهَا وَ لاَ نَفَادَ لِأَمَدِهَا
• و باز رحمت و درود فرست بر او رحمتى كه شمارش بى‏ حد و انبساطش بى ‏انتها باشد و زمانش بى ‏پايان باشد
• اللَّهُمَّ وَ أَقِمْ بِهِ الْحَقَّ وَ أَدْحِضْ بِهِ الْبَاطِلَ وَ أَدِلْ بِهِ أَوْلِيَاءَكَ وَ أَذْلِلْ بِهِ أَعْدَاءَكَ‏
• اى خدا و بواسطه وجود آن حضرت دين حق را پاينده دار و اهل باطل را محو و نابود ساز و دوستانت را با آن حضرت هدايت فرما و دشمنانت را بواسطه او ذليل و خوار گردان
• وَ صِلِ اللَّهُمَّ بَيْنَنَا وَ بَيْنَهُ وُصْلَةً تُؤَدِّي إِلَى مُرَافَقَةِ سَلَفِهِ‏
• و اى خداى منان ما و او را پيوند و اتصالى كامل ده كه منتهى شود به رفاقت ما با پدرانش
• وَ اجْعَلْنَا مِمَّنْ يَأْخُذُ بِحُجْزَتِهِمْ وَ يَمْكُثُ فِي ظِلِّهِمْ‏
• و ما را از آن كسان قرار ده كه چنگ به دامان آن بزرگواران زده است و در سايه آنان زيست مى ‏كند
• وَ أَعِنَّا عَلَى تَأْدِيَةِ حُقُوقِهِ إِلَيْهِ وَ الاِجْتِهَادِ فِي طَاعَتِهِ وَ اجْتِنَابِ مَعْصِيَتِهِ وَ امْنُنْ عَلَيْنَا بِرِضَاهُ‏
• و ما را بر اداء حقوق آن حضرتش و جهد و كوشش در طاعتش و دورى از عصيانش يارى فرما و بر ما به رضا و خشنودى آن حضرت منت گذار
• وَ هَبْ لَنَا رَأْفَتَهُ وَ رَحْمَتَهُ وَ دُعَاءَهُ وَ خَيْرَهُ مَا نَنَالُ بِهِ سَعَةً مِنْ رَحْمَتِكَ وَ فَوْزاً عِنْدَكَ‏
• و رأفت و مهربانى و دعاء خير و بركت وجود مقدسش را به ما موهبت فرما تا بدين واسطه ما به رحمت واسعه و فوز سعادت نزد تو نايل شويم
• وَ اجْعَلْ صَلاَتَنَا بِهِ مَقْبُولَةً وَ ذُنُوبَنَا بِهِ مَغْفُورَةً وَ دُعَاءَنَا بِهِ مُسْتَجَاباً
• و بواسطه آن حضرت نماز ما را مقبول و گناهان ما را آمرزيده و دعاى ما را مستجاب ساز
• وَ اجْعَلْ أَرْزَاقَنَا بِهِ مَبْسُوطَةً وَ هُمُومَنَا بِهِ مَكْفِيَّةً وَ حَوَائِجَنَا بِهِ مَقْضِيَّةً
• و روزيهاى ما را بواسطه او وسيع و هم و غم ما را برطرف و حاجتهاى ما را برآورده گردان
• وَ أَقْبِلْ إِلَيْنَا بِوَجْهِكَ الْكَرِيمِ وَ اقْبَلْ تَقَرُّبَنَا إِلَيْكَ‏
• و بر ما به وجه كريم اقبال و توجه فرما و تقرب و توسل ما را بسوى خود بپذير
• وَ انْظُرْ إِلَيْنَا نَظْرَةً رَحِيمَةً نَسْتَكْمِلْ بِهَا الْكَرَامَةَ عِنْدَكَ‏
• و بر ما به رحمت و لطف نظر فرما تا ما بدان نظر لطف كرامت نزد تو را به حد كمال رسانيم
• ثُمَّ لاَ تَصْرِفْهَا عَنَّا بِجُودِكَ وَ اسْقِنَا مِنْ حَوْضِ جَدِّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بِكَأْسِهِ وَ بِيَدِهِ‏
• آنگاه ديگر هرگز نظر لطف را از ما به كرمت باز مگير و ما را از حوض كوثر جدش پيغمبر صلى الله عليه و آله به كاسه او و به دست او سيراب كن
• رَيّاً رَوِيّاً هَنِيئاً سَائِغاً لاَ ظَمَأَ بَعْدَهُ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ‏
• سيرابى كامل گوارايى خوش كه بعد از آن سيراب شدن ديگر تشنه نشويم اى مهربانترين مهربانان عالم.