مقدمه بسم رب الرمضان سلام بر رمضان که چه دیر رخ می نمایی و چه با عجله رخت برمی‌بندی چقدر انتظار آمدنت سخت است و چقدر غم رفتن‌ات تلخ چه توفیقاتی را محروم گشته و چه غبطه‌هایی که درفراقت جانکاه است ماه رمضان، ماه نزول قرآن، ماهی که در آن شب قدر قرار دارد و […]
مقدمه
بسم رب الرمضان
سلام بر رمضان
که چه دیر رخ می نمایی و چه با عجله رخت برمی‌بندی
چقدر انتظار آمدنت سخت است و چقدر غم رفتن‌ات تلخ
چه توفیقاتی را محروم گشته و چه غبطه‌هایی که درفراقت جانکاه است
ماه رمضان، ماه نزول قرآن، ماهی که در آن شب قدر قرار دارد و خجسته‌ترین و بهترین ماه در اسلام و ثواب بیشتر برای اعمال نیک منظور شده و باتوجه به فضلیت این ماه پر برکت بهترین فرصت برای خودسازی و توشه اندوزی در این ماه می‌باشد، لذا در این مجمل، مجموعه‌ای از معارف برای یک برنامه فشرده خودسازی یک ماهه جهت اهل کسب معارج الهی با روشی نوین ارایه گردیده است. امید است که مورد بهره برداری علاقمندان قرار گرفته و اینجانب را نیز از دعای خیرخود بی نصیب نگذارید.
لازم به یادآوری است ترجمه دعاها از منابع استاد شیخ حسین انصاریان نقل شده است و در اینجا فقط متناسب با رویکرد این کتاب ساماندهی موضوعی شده است.
منبع اعمال مخصوص ماه رمضان، مفاتیح الجنان می‌باشد.که برای بهره بیشتر بایستی به آن رجوع کرد.
فهرست مطالب
خلاصه‌اي از اهميت و فضيلت ماه رمضان. ۲۰
اعمال مخصوص شب وروز ماه رمضان. ۲۸
دعای امام سجاد (ع) هنگام حلول ماه رمضان. ۳۲
دعای اَللّهُمَّ اَدْخِلْ عَلی اَهْلِ الْقُبُورِ السُّرُورَ. ۴۴
دعای اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي حَجَّ بَيْتِكَ الْحَرَامِ. ۴۷
دعای روزهای ماه مبارک رمضان. ۴۹
صفات خداوند در دعاهای سی روزه. ۶۰
دعای وداع ماه مبارك رمضان امام سجاد(س) ۶۹
بار سفر را بسته اي، اي ماه پرفيض خدا ۸۹
شهادت نامه محمد( فرهاد) عباسی.. ۹۳
رمضان در قرآن
ماه رمضان، ماهی است که قرآن در آن نازل شده است. قرآن کتابی است که هدایتگر مردم همراه با دلائل روشنِ هدایت و وسیله تشخیص حق از باطل است، پس هر کس از شما که این ماه را دریابد، باید روزه بگیرد؛ و آنکس که بیمار یا در سفر باشد، روزهای دیگری را به همان تعداد روزه بگیرد. خداوند برای شما آسانی می‌خواهد و برای شما دشواری نمی‌خواهد (این قضای روزه) برای آن است که شماره مقرر روزها را تکمیل کنید و خدا را بر اینکه شما را هدایت کرده، به بزرگی یاد کنید، باشد که شکرگزار گردید. (سوره بقره آیه ۱۸۵ )
ماه رمضان در احادیث
- ماه رمضان، ماه خداست و آن ماهی است که خداوند در آن حسنات را می‌افزاید و گناهان را پاک می‌کند و آن ماه برکت است. [۱]
- رمضان ماه خدا و شعبان ماه رسول خدا و رجب ماه من است . [۲]
- پیامبر اسلام : «رجب شهر الله و شعبان شهری و رمضان شهر امتی» ماه رجب، ماه خداست و ماه شعبان ماه من است و ماه رمضان ماه امتم
- رمضان ماهی است که : ابتدایش رحمت است و میانه‌اش مغفرت و پایانش آزادی از آتش جهنم . [۳]
- درهای آسمان در اولین شب ماه رمضان گشوده میشود و تا آخرین شب آن بسته نخواهد شد [۴] .
- اگر بنده «خدا» می‌دانست که در ماه رمضان چیست «چه برکتی وجود دارد» دوست می‌داشت که تمام سال، رمضان باشد . [۵]
- هرچیز بهاری دارد و بهار قرآن ماه رمضان است . [۶]
- هر کس یک روز ماه رمضان را (بدون عذر)، بخورد – روح ایمان از او جدا میشود .
رمضان در بیان رهبری
- رمضان ماه خود سازی[۷]
- ماه رمضان فرصت خوبی برای خودسازی است.
- ما همان ماده خام هستیم که اگر روی خودمان کار کردیم و توانستیم این ماده خام را به شکل‌های برتر تبدیل کنیم، آن کار لازم در زندگی را انجام داده ایم. هدفِ حیات همین است.
- ماه رمضان زمینه بسیار خوبی است و خدای متعال این فرصت را به من و شما داده که در این ماه، چنین امکانی را برای خودسازی پیدا کنیم.
- علاوه براین که ساعات این ماه بسیار با برکت است
- و خدای متعال، از لحاظ طبیعی این لحظات و ساعات را این گونه قرار داده است، ساعات بسیار مغتنمی هم هست.
- وای به حال کسانی که روی خودشان از لحاظ علم و عمل کاری نکنند و همان طور که وارد دنیا شدند، به اضافه پوسیدگیها و ضایعات و خرابیها و فسادها که در طول زندگی برای انسان پیش می‌آید، از این دنیا بروند.
v قطعه‌ای از بهشت[۸]
- این ماه رمضان است. ماه ضیافت الله است. ماه لیلة القدر است
- ماه رمضان در هر سال، قطعه‌ای از بهشت است که خدا در جهنم سوزان دنیای مادی ما، آن را وارد می‌کند و به ما فرصت می‌دهد که خودمان را بر سر این سفره الهی در این ماه، وارد بهشت کنیم.
- بعضی همان سی روز را وارد بهشت می‌شوند. بعضی به برکت آن سی روز، همه سال را و بعضی همه عمر را.
- بعضی هم از کنار آن، غافل عبور می‌کنند که مایه تأسف و خسران است. حالا برای خودشان که هیچ، هر کس که ببیند این موجود انسانی، با این همه استعداد و توانایی عروج و تکامل، از چنین سفره با عظمتی استفاده نکند، حق دارد که متأسف شود.
v به معانی دعاها توجه کنید[۹]
- ادعیه رسیده از معصومین (علیهم‌السّلام) همه پرمغز، پرمضمون از لحاظ سوز و گداز عاشقانه و عارفانه است و غالباً در حد عالی، منتها جزو بهترینها یا شاید بهترینها، این دعاهائی است که از امیرالمؤمنین (علیه الصّلاة و السّلام) رسیده است. همین دعای کمیل یا دعای صباح یا دعای مناجات شعبانیه، که من از امام (رضوان اللَّه علیه) یک وقتی پرسیدم که در بین این دعاها شما بیشتر به کدام علاقه دارید، ایشان گفتند دعای کمیل و مناجات شعبانیه. هر دو از امیرالمؤمنین (علیه الصّلاة و السّلام) است. این راز و نیاز و سوز و گداز امیرالمؤمنین و هم مناجاتهای آن بزرگوار، حقیقتاً گدازنده است برای کسی که توجه داشته باشد و من خواهش می‌کنم جوانان عزیز ما سعی کنند معانی این کلمات و این فقرات را در این دعاها مورد توجه قرار بدهند. الفاظ دعا، الفاظ فصیح و زیبائی است؛ لیکن معانی، معانی بلندی است.
v رمضان؛ ماه همواری راه [۱۰]
- ما در طول سال و در مسیر طولانی حرکت خودمان در چالش با هواهای نفسانی، با گناهان، با فضاهای تاریکی که خودمان به دست خودمان به وجود می‌آوریم، با مشکلاتی مواجه می‌شویم. گاهی انسان برای این که حال دعا پیدا کند، مشکل دارد؛ گاهی برای این که قطره اشکی بفشاند، مشکل دارد؛ چون راه دشوار است، به وسیله خلاف‌ها و گناه‌های خود احاطه می‌شویم؛ اما قطعه ماه رمضان، آن قطعه‌یی است که حرکت در آن قطعه آسان است؛ مثل این است که در این راه دشواری که می‌خواهید به محلی یا به شهری برسید، گاهی مجبورید پیاده راه را طی کنید؛ گاهی مجبورید از آب بگذرید؛
- گاهی انسان برای این که حال دعا پیدا کند، مشکل دارد؛ گاهی برای این که قطره اشکی بفشاند، مشکل دارد؛ چون راه دشوار است، به وسیله خلاف‌ها و گناه‌های خود احاطه می‌شویم؛ اما قطعه ماه رمضان، آن قطعه‌یی است که حرکت در آن قطعه آسان است
- گاهی مجبورید از باتلاق بگذرید؛ یک جا هم می‌رسید به فرودگاهی که هواپیمای مجهزی آماده است تا شما را بی دردسر و با خیال راحت و پس از طی مسیر طولانی به مقصد برساند. آغاز ماه رمضان، رسیدن به همین فرودگاه است. خدای متعال راه را در ماه رمضان هموار کرده است و فضا را در ماه رمضان، فضای خالی از معارض قرار داده است. این روزه‌یی که شما می‌گیرید، نفس و هواهای نفسانی را به زنجیر می‌کشد؛ این عبادت‌ها، این دعاها، این خشوع‌ها، این ذکرها و این لیلة‌القدر همان وسایل همواری است که شما را فرسنگ‌ها جلو می‌برد؛ راهی را که در طول سال و در ماه‌های دیگر گاهی یک متر یک متر باید طی کنیم، می‌توانیم اگر همت کنیم و اگر خودمان را برسانیم، در ماه رمضان این راه را فرسنگ فرسنگ طی کنیم؛ لذاست که شما می‌بینید اولیای خدا از مژده رسیدن ماه رمضان خرسند می‌شدند و از فراق ماه رمضان اشک‌هایشان سرازیر می‌شد.
در فضیلت مبارک رمضان
شیخ صدوق به سند معتبره روایت کرده از حضرت امام رضا (علیه السلام) از پدران بزرگوار خود از حضرت امیرالمؤمنین (علیه و على اولاده السلام) که فرمود: خطبه‌اى خواند براى ما روزى حضرت رسول خدا (صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ آله) پس فرمود : اَیهاالنّاس بدرستى که رو کرده است به سوى شما ماه خدا با برکت و رحمت و آمرزش. ماهى است که نزد خدا بهترین ماه‌ها است و روزهایش بهترین روزها است و شب هایش بهترین شبها است و ساعت‌هایش بهترین ساعتها است و آن ماهی است که خوانده‌اند شما را در آن بسوى ضیافت خدا و گردیده‌اید در آن از اهل کرامت خدا. نَفَسهاى شما در آن ثواب تسبیح دارد و خواب شما ثواب عبادت دارد و عملهاى شما در آن مقبول است و دعاهاى شما در آن مستجاب است. پس سؤ ال کنید از پروردگار خود به نیت هاى درست و دل هاى پاکیزه از گناهان و صفات زشت و ناپسند که توفیق دهد شما را براى روزه داشتن آن و تلاوت کردن قرآن در آن.
به درستى که شقى و بد عاقبت کسى است که محروم گردد از آمرزش خدا در این ماه عظیم و یاد کنید به گرسنگى و تشنگى شما در این ماه تشنگى و گرسنگى روز قیامت را و تَصدّق کنید بر فقیران و مسکینان خود و تعظیم نمائید پیران خود را و رحم کنید کودکان خود را و نوازش نمائید خویشان خود را و نگاه دارید زبان هاى خود را از آنچه نباید گفت و بپوشید دیده‌هاى خود را از آنچه حلال نیست شما را در نظر کردن به سوى آن و بازدارید گوش‌هاى خود را از آنچه حلال نیست شما را شنیدن آن و مهربانى کنید با یتیمان مردم تا مهربانى کنند بعد از شما با یتیمان شما و بازگشت کنید به سوى خدا از گناهان خود و بلند کنید دست هاى خود را به دعا در اوقات نمازهاى خود، زیرا که وقت نمازها بهترین ساعتها است که نظر مى کند حق تعالى در این اوقات به رحمت به سوى بندگان خود و جواب مى گوید ایشان را هرگاه او را مناجات کند و لبّیک مى‌گوید ایشان را هرگاه او را ندا کنند و مستجاب مى‌گرداند هرگاه او را بخوانند اى گروه مردمان. به درستى که جان‌هاى شما در گروِ کرده‌هاى شما است، پس از گرو به در آورید به طلب آمرزش از خدا و پشت هاى شما گرانبار است از گناهان شما، پس سبک گردانید آنها را به طول دادن سجده‌ها و بدانید که حق تعالى سوگند یاد کرده است به عزّت و جلال خود که عذاب نکند نمازگزارندگان و سجده کنندگان در این ماه را و نترساند ایشان را به آتش جهنم در روز قیامت.
ایها النّاس هر که از شما افطار دهد روزه دار مؤمنى را در این ماه از براى او خواهد بود نزد خدا ثواب بنده آزاد کردن و آمرزش گناهان گذشته. پس بعضى از اصحاب گفتند : یا رسول الله همه ما قدرت بر آن نداریم. حضرت فرمود : بپرهیزید از آتش جهنم به افطار فرمودن روزه داران اگرچه به نصف دانه خرما باشد و اگر چه به یک شربت آبى باشد ؛ به درستى که خدا این ثواب را مى دهد کسى را که چنین کند اگر قادر بر زیاده از این نباشد.
اَیها النّاسُ هر که خُلْق خود را در این ماه نیکو گرداند بر صراط آسان بگذرد در روزى که قدم‌ها بر آن لغزد و هر که سبک گرداند در این ماه خدمت غلام و کنیز خود را، خدا در قیامت حساب او را آسان گرداند و هر که در این ماه شرّ خود را از مردم باز دارد، حق تعالى غضب خود را در قیامت از او باز دارد و هر که در این ماه یتیم بى پدرى را، گرامى دارد خدا او را در قیامت گرامى دارد و هر که در این ماه صله و احسان کند با خویشان خود خدا وَصل کند او را به رحمت خود در قیامت و هر که در این ماه قطع احسان از خویشان خود بکند، خدا در قیامت قطع رحمت از او کند و هر که نماز سنّتى در این ماه بکند خدا براى او برات بیزارى از آتش جهنم بنویسد و هر که در این ماه نماز واجبى را ادا کند خدا عطا کند به او ثواب هفتاد نماز واجب که در ماه هاى دیگر کرده شود و هر که در این ماه بسیار بر من صلوات فرستد خدا سنگین گرداند ترازوى عمل او را در روزى که ترازوهاى اعمال سبک باشد و کسى که یک آیه از قرآن در این ماه بخواند ثواب کسى دارد که در ماه هاى دیگر ختم قرآن کرده باشد.
اَیها النّاسُ بدرستى که درهاى بهشت در این ماه گشاده است پس سؤ ال کنید از پروردگار که آن را به روى شما نبندد ؛ و درهاى جهنّم در این ماه بسته است. پس سؤ ال کنید از پروردگار تبارک و تعالى به تلاوت کردن قرآن مجید در شبها و روزهاى این ماه و به ایستادن به نماز و جِدّ و جَهد کردن در عبادت و بجا آوردن نمازها در اوقات فضیلت و کثرت استغفار و دعا.
در روایتی از پیامبر گرامی اسلام(ص) علت نام‌گذاری ماه مبارک رمضان به “رمضان” اینگونه بیان شده است.
“این ماه را “رمضان” نامیدند چون گناهان را می‌زداید. ”
در برخی احادیث آمده است که “رمضان” یکی از نام‌های خدای سبحان است و نهی شده است که آن را بدون احترام و افزودن واژه “ماه” به کار ببرند. رسول گرامی اسلام(ص) می‌فرمایند: “نگویید “رمضان” چون “رمضان” یکی از نام‌های خدای تعالی است. بلکه بگویید “ماه رمضان. ”
این ماه اهمیت خاصی نسبت به دیگر ماه‌های سال دارد و تنها ماهی است که نام آن در قرآن کریم آمده است.
ماه رمضان زمانی است برای راهنمایی مردم، بیان راه، روش هدایت و جدا ساختن حق از باطل، قرآن نازل شده است پس هر کس که این ماه را دریابد باید در آن روزه بگیرد و هر کسی بیمار و یا در سفر باشد باید به همان تعداد از روزهای دیگر را روزه بگیرد.
حضرت علی (ع) در خطبه خود در اولین روز از ماه مبارک رمضان فرمودند:”ای مردم، این ماه، ماهی است که خداوند بر ماه‌های دیگر برتری داده است همچون برتری ما خاندان اهل بیت (ع) بر دیگر مردم و ماهی است که درهای آسمان و درهای رحمت در آن گشوده شده و درهای دوزخ در آن بسته می‌شوند. این ماه شما همچون ماه‌های دیگر نیست، روزهایش برترین روزها و شبهایش برترین شبها و ساعاتش بهترین ساعتها است. ”
خلاصه‌اي از اهميت و فضيلت ماه رمضان
خلاصه‌اي از اهميت و فضيلت ماه رمضان كه در احاديث و روايت كتاب‌هاي اصول كافي و ميزان الحكمه آورده شده است:
- ماه رمضان، ماه بركت و رحمت و آمرزش است.
- اين ماه نزد خدا بهترين ماه است و روزهايش بهترين روزها و شب‌هايش بهترين شبها و ساعت‌هايش بهترين ساعت‌هاست.
- در اين ماه شما به ميهمانى خدا دعوت شده ايد و در زمره بهره مندان از كرامت خداوند قرار گرفته‌ايد.
- در ماه رمضان نام هاى ميهمانان خدا كه بر او وارد مى‌شوند، نوشته مى گردد.
- خداوند ماه رمضان را ميدان مسابقه خلق خود قرار داد، تا به سبب طاعت او به سوى خشنوديش از يكديگر سبقت گيرند.
- در اين ماه نفس‌هاى شما تسبيح خداست.
- در اين ماه خواب شما عبادت است.
- در اين ماه اعمال شما پذيرفته است.
- در اين ماه دعايتان به اجابت مى‌رسد.
- رمضان، بدين سبب رمضان ناميده شده است كه گناهان را مى‌سوزاند.
- رمضان يكى از نام‌هاى خداى متعال است.
- در نخستين شب ماه رمضان، درهاى آسمان گشوده مى‌شود و تا آخرين شب آن بسته نمى‌شود.
- اگر بنده ارزش ماه رمضان را بداند، آرزو مى‌كند كه سراسر سال، رمضان باشد.
- در اين ماه روزيها قسمت شده و اجل ها نوشته مى شود.
- ماه رمضان، ماه خداست.
- خدا ماه رمضان را ماه روزه و ماه اسلام و ماه پاكيزگى و ماه تصفيه و ماه قيام (به عبادت و شب زنده دارى) قرار داد.
- ماه رمضان ماهى است كه براى گنهكاران طولانى بوده و در دلهاى مؤمنان بسيار پرشكوه است.
- ماه رمضان ماهى است كه آرزوها (با اجابت شدن دعاها) درآن نزديك است.
- در ماه رمضان شبى هست بهتر از هزار ماه در اين شب روزيها تقسيم شده و مدت عمر و هر آنچه در آن سال رخ خواهد داد، تعيين مى شود.
- در ماه رمضان خداوند حسنات مؤمنان را مضاعف مى‌كند تا به كمال فضيلت و ثواب اين ماه برسند.
- در هر شبى از ماه رمضان هفتاد هزار نفر آمرزيده مى شوند و در شب قدر خداوند به اندازه اى كه در ماه رجب و شعبان و ماه رمضان تا آن روز (شب قدر) آمرزيده است، مى‌آمرزد.
- يك شب نماز نافله در اين ماه را برابر با هفتاد شب نماز نافله در ديگر ماه‌ها قرار داده است.
- در اين ماه درهاى دوزخ بسته است.
- در ماه رمضان درهاى بهشت گشوده مى‌شود.
- هر كه اين ماه را دريابد و آمرزيده نشود خداوند او را (از رحمت خود) دور گرداند. به راستى بدبخت آن كسى است، كه اين ماه را پشت سرگذارد و گناهانش آمرزيده نشود.
- اين ماه آغازش رحمت است و ميانش آمرزش و پايانش رهايى از آتش.
- چون هلال ماه رمضان پديد آيد، شياطين به زنجير كشيده شوند. در اين ماه بر هر شيطان سركشى هفت تن از فرشتگان خود را مي‌گمارد كه تا پايان اين ماه همچنان در بند باشد.
- (در دعا) به وسيله اين ماه، ما را برساير امتها ترجيح دادى و با فضيلت آن، ما و نه پيروان ديگر آيين‌ها را برگزيدى، پس به فرمان تو روز آن را روزه گرفتيم و به يارى تو، شبش را به عبادت گذرانيديم.
اعمال مشترک ماه رمضان
اعمال مشترك این ماه چهار گونه است:
- نخست: اعمالى است كه در هر شب و روز این ماه به جا آورده مى شود:
- خواندن دعای اَللّـهُمَّ ارْزُقْنی حَجَّ بَیْتِكَ الْحَرامِ پس از هرنمازی یومیه در ماه رمضان
- خواندن دعای یا عَلِیُّ یا عَظیمُ * بعد از نمازها ی یومیه
- خواندن دعای اَللّـهُمَّ اَدْخِلْ عَلى اَهْلِ الْقُبُورِ السُّرُورَ بعد از هر نماز واجبى
- دوم: كارهایى كه در شب هاى ماه رمضان باید به جا آورد؛ و آن چند چیز است:
- افطار كه مستحب است بعد از نماز, صورت گیرد; مگر آن كه ضعف براو غلبه كرده باشد یا جمعى منتظر باشند.
- با چیز پاكیزه و حلال و به دور از شبهات افطار نماید. و بهتر آن است كه با خرماى حلال افطار كند تا ثواب نمازش چهارصد برابر گردد. اگر با خرما، آب، رطب، شیر، حلوا، نبات و با آب گرم، و یا هر كدام از این‌ها افطار كند، نیز خوب است.
- هنگام افطار دعاهاى وارده در این باره را بخواند؛ از جمله آن كه بگوید:
- اللهم لك صمت و على رزقك افطرت و علیك توكلت(خدایا براى تو روزه گرفتم و با روزى تو افطار مى كنم و بر تو توكل دارم. تا خدا ثواب هر كسى را كه در این روز روزه داشته است، به او عطا كند، و اگر دعاى اللهم رب النور العظیم را كه سید و كفعمى روایت كرده‌اند بخواند، فضیلت بسیار یابد.
- و روایت شده كه حضرت امیر المومنین على (علیه السلام) هر گاه مى خواست افطار كند مى گفت:
- بسم الله; اللهم لك صمنا و على رزقك افطرنا, فتقبل منا انك السمیع العلیم.
- به نام خدا. خدایا براى تو روزه گرفتیم و به روزى تو افطار كردیم؛ پس از ما قبول كن، زیرا كه تو شنواى دانایى.
- هنگام لقمه اول بگوید:
- بسم الله الرحمن الرحیم; یا واسع المغفرة اغفر لى
- به نام خداوند بخشاینده مهربان؛ اى كه آمرزش به او گسترده است, بیامرز مرا. تا خدا او را بیامرزد.
- و درروایت آمدهاست كه در آخر هر روز از روزهاى ماه رمضان، خدا هزار هزار كس را از آتش جهنم آزاد مى كند؛ پس از حق تعالى بخواه كه تو را یكى از آنها قرار دهد.
- در وقت افطار سوره قدر بخواند.
- در وقت افطار صدقه بدهد و سپس روزه داران را افطار دهد؛ اگر چه به چند دانه خرما یا شربتى آب باشد. و از حضرت رسول (صلی الله علیه و آله) روایت شده كسى كه روزه دارى را افطار دهد, مثل اجر آن روزه دار براى وى خواهد بود; بدون آن كه چیزى از آن كم شود. و نیز از آن او خواهد بود ثواب كار نیكویى كه به جا آورد آن افطار كرده كه فرمود: مومنى كه لقمه اى را در ماه رمضان به مومنى بدهد، حق تعالى براى او اجر كسى را مى نویسد كه سى بندهء مومن آزاد كرده باشد و نیز از آن او است نزد حق تعالى یك دعاى پذیرفته شده.
- در هر شب خواندن هزار مرتبه انا انزلناه آمده است.
- اگر ممكن باشد در هر شب صد مرتبه حم دخان را بخواند.
- در هر شب از ماه رمضان دعاى افتتاح بخواند.
- درروایت آمده كه هر كس در هر شب از ماه رمضان سوره انا فتحنا را در نماز مستحبى بخواند آن سال حفاظت مى گردد.
- و از اعمالى كه مستحب است در شب هاى ماه رمضان به جا آورده شود، خواندن هزار ركعت نماز در سرتاسر این ماه است.
- سوم: كارهاى مربوط به سحرهاى ماه مبارك رمضان است. و آن چند كار است:
- سحرى خوردن, و سحرى را ترك نكند, اگر چه با یك دانه خرماى یا یك لیوان آب باشد. و بهترین سحری‌ها سویق یعنى قاووت و خرما است. و در خبر آمده كه حق تعالى و ملائكه صلوات مى فرستند بر كسانى كه در سحرها استغفار مى كنند، و سحرى مى خورند.
- سوره انا انزلناه در وقت سحرها بخواند، كه هر كس این سوره را در وقت افطار كردن و سحر بخواند گویى ثواب كسى را دارد كه در راه خدا در خون خود بغلتد.
- بخواند دعاى شریفى را كه از حضرت امام رضا(علیه السلام) نقل شده كه فرموده اند: این دعایى است كه حضرت امام محمد باقر(علیه السلام) در سحرهاى ماه رمضان (دعاى سحر) مى خواندند.
- چهارم : خواندن دعاهای ذکرشده ، که در مفاتیح امده است.
اعمال ماه مبارک رمضان
در مورد اعمال ماه مبارک رمضان در مفاتیح الجنان اعمال زیادی ذکر شده است:
۱– روزه: که از واجبات بر مؤمنین است. روزه وسیله‌ای است جهت تربیت روح و روان انسان. البته، روزه مختص بدن نیست بلکه روزه زبان، چشم، نفس، قلب، روح و سر نیز ضروری است. روزه زبان عبارتست از: محافظت و نگهداری زبان از دروغ و غیبت و تهمت و امثال این‌ها.
روزه چشم عبارتست از: خودداری نمودن چشم از نگاه کردن به مناظر ممنوعه و حرام. روزه گوش عبارتست از: خودداری کردن از شنیدن سخنان لغو و بیهوده و غیبت و… روزه نفس که عبارتست از: ترک آرزوها و آمال دنیوی و ترک شهوات نفسانی، روزه قلب که عبارتست از: تخلیه قلب از محبت دنیا و زینت‌های آن. روزه روح عبارتست از: تخلیه آن از آرزوی نعمت‌های اخروی. روزه سر عبارتست از: قطع نمودن از غیرخدا و باز داشتن روح و روان از غیر او. پیامبر اکرم(ص) می‌فرمایند: «روزه سپری در برابر آتش است. روزه بگیرید تا تندرست شوید. برای هر چیزی زکاتی است و زکات بدن‌ها روزه‌داری است».
۲– قرائت قرآن: در احادیث آمده است که ماه رمضان بهار قرآن است. امام صادق(ع) می‌فرمایند: «با قرآن به استقبال قرآن بروید. ضمن اینکه ثواب قرائت یک آیه از قرآن در ماه مبارک رمضان برابر است با یک ختم قرآن در ماه‌های دیگر».
۳ – دعا و استغفار: ماه رمضان ماه دعا و استغفار است. روایت شده که امام زین‌العابدین(ع) در این ماه جز به دعا و تسبیح و استغفار و تکبیر لب نمی‌گشود. چراکه طبق فرموده پیامبر(ص): «دعای روزه‌دار ردّ نمیشود».
۴- خواندن ادعیه مخصوص ماه مبارک رمضان: که در هر روز و برای تعقیبات نماز وارد شده. مثل دعای یا علی یا عظیم… و دعای اللهم ادخل علی… و دعای افتتاح و دعای سحر و دعای افطار و…
۵- غسل نمودن: در این ماه که ثواب بسیار دارد.
۶– خواندن نمازهای مخصوص ماه مبارک رمضان
۷- افطار که از لحظات بسیار معنوی در ایام رمضان است. خداوند در این زمان هزار هزار کس یعنی یک میلیون نفر را در هر روز از ماه رمضان از آتش جهنم نجات می‌دهد. ضمناً یکی از اعمال پسندیده و خوب ماه رمضان افطاری دادن به روزه‌داران است که طبق روایت از امام صادق(ع) آمده است که افطاری دادن در ماه رمضان اجر کسی را دارد که ۳۰ بنده مؤمن را آزاد کرده باشد.
۸– سحر: پس از افطار، سحر هم از لحظات پر معنویت ایام رمضان است که ادعیه و اعمال مخصوص دارد. در حدیثی آمده است که (حق تعالی و ملائکه صلوات می‌فرستند بر آنها که استغفار می‌کنند در سحرها و سحری می‌خورند) خواندن نماز شب و نافله، دعا و استغفار و… هم از اعمال سحر است.
۹- نیکی در حق مؤمنان، صله رحم، رسیدگی به درماندگان و مستحقان، صدقه و انفاق، خواندن نمازهای واجب و مستحبی، صلوات بر پیامبر(ص)، دعا در حق مؤمنان و گذشتگان، قرائت قرآن و ادعیه، استغفار، یتیم نوازی و… از اعمال این ماه مبارک است.
اعمال مخصوص شب وروز ماه رمضان
- شب اول ماه : استهلال ماه – خواندن دعای رویت هلال ماه – مجامعت – غسل – زیارت قبر امام حسین ع – شروع به خواندن خواندن ۱۰۰۰ رکعت نماز – دو رکعت نماز – خواندن دعای اللهم آن هذا الشهر المبارک – دعای امام جواد ع – و چند دعای دیگر
- روز اول : غسل در آب جاری – ریختن یک کف گلاب بر سر – دورکعت نماز اول ماه – تصدق – دو رکعت نماز مخصوص – دعای ۴۴ صحیفه کامله – دعاهای ذکر شده
- روز ششم: دو رکعت نماز مخصوص
- روزدهم ماه: مصادف با وفات حضرت خدیجه کبری(علیها السلام) یکی از بزرگترین زنان جهان (در سال دهم بعثت) است.
- شب سیزده ( اول از لیالی بیض ): غسل – چهار رکعت نماز مخصوی- دو رکعت نماز مخصوص –
- شب چهاردهم (دوم از لیالی بیض ): چهار رکعت نماز مخصوص
- شب پانزدهم ( سوم از لیالی بیض؛ از لیالی متبرکه) : غسل – زیارت امام حسین ع – شش رکعت نماز مخصوص – صد رکعت نماز- نماز مخصوص
روزپانزدهم ماه: روز ولادت سبط اکبر رسول خدا(ص)، حضرت امام حسن مجتبی(ع) (در سال سوم هجری) است. دادن صدقه - شب هفدهم: شب بسیار مبارک، ملاقات لشکر پیامبر با کفار قریش در جنگ بدر
روزهفدهم ماه: سال روز پیروزی در جنگ بدر در سال دوم هجری است. صدقه – شکر – غسل
- مشترک شبهای قدر: غسل -دورکعت نماز مخصوص- قرآن برسر گرفتن -زیارت امام حسین (ع) – احیا داشتن- صدرکعت نماز – خواندن دعای مخصوص
- شب نوزدهم (یکی از شبهای قدر) : ۱۰۰ مرتبه استغفار مخصوص -۱۰۰ مرتبه لعن بر قاتل امام علی ع – دعای مخصوص – احیا
- روز نوزدهم ماه: سالروز ضربت خوردن امیر مؤمنان علی(ع) به دست ابن ملجم اشقی الآخرین (در سال چهلم هجری) است.
- شب بیست‌و‌‌‌یکم (یکی از شبهای قدر): دعای مخصوص واحیا
- روز بیست و یکم ماه: سالروز شهادت مولای متّقیان، امیرمؤمنان علی بن ابی طالب(ع) (در سال چهلم هجری) است که جهان اسلام را در غم و اندوه عظیمی فرو برد.
- شب بیست و دوم : دعای مخصوص
- شب بیست و سوم ماه (یکی از شبهای قدر) : خواندن ۱۰۰۰ مرتبه سوره قدر – خواندن سوره عنکبوت وروم – دعای مخصوص ودعای فرج – غسل آخر شب – احیا
- مابقی شبها از ۲۴ تا آخر: غسل و دعای مخصوص دارد
- شب بیست وهفتم : غسل – دعای مخصوص
- شب آخر: غسل – زیارت امام حسین – خواندن سوره انعام و کهف و بس – ۱۰۰ مرتبه استغفار-چند دعای مخصوص
- شب عید فطر: غسل- احیا – زیارت امام حسین ع – نماز و دعای مخصوص
- روز عید فطر: گفتن تکبیر مخصوص- کنار گذاشتن زکات ( فطریه ) – غسل – پوشیدن جامه نیکو – بوی خوش- افطار پیش از نماز عید – دعای مخصوص – نماز عید – زیارت امام حسین ع – دعای ندبه
تطهیر جسم مقدمه تطهیر روح
در زمان‌های زیر غسل کردن بدن به‌عنوان مقدمه تطهیر روح سفارش شده است:
- شب اول ماه
- روز اول ماه
- شب سیزده
- شب پانزده
- شب هفده
- شب نوزده، غروب
- شب بیستم
- شب بیست ویکم
- شب بیست ودو
- شب بیست وسوم، اول شب
- شب بیست وسوم، آخر شب
- شب بیست وچهارم
- شب بیست وپنجم
- شب بیست وششم
- شب بیست وهفتم
- شب بیست وهشتم
- شب بیست ونهم
- شب اول ماه ( شب عید فطر)
- روز اول ماه ( روز عید فطر)
دعای امام سجاد (ع) هنگام حلول ماه رمضان
- بسم الله الرحمن الرحیم
به نام خداوند بخشنده مهربان.
- الْحَمْدُ لِلّهِ الّذِی هَدَانَا لِحَمْدِهِ
سپاس خدایی را سزاست که ما را برای سپاسگزاری خود راهنمایی نمود
- وَ جَعَلَنَا مِنْ أَهْلِهِ لِنَکُونَ لِإِحْسَانِهِ مِنَ الشّاکِرِینَ
و از اهل سپاس قرار داد، تا در برابر احسانش از شاکران باشیم
- وَ لِیَجْزِیَنَا عَلَى ذَلِکَ جَزَاءَ الْمُحْسِنِینَ وَ الْحَمْدُ لِلّهِ الّذِی حَبَانَا بِدِینِهِ
و ما را بر آن سپاسگزاری پاداش نیکوکاران می‌دهد
- وَ الْحَمْدُ لِلّهِ الّذِی حَبَانَا بِدِینِهِ، وَ اخْتَصّنَا بِمِلّتِهِ
و سپاس خدایی را سزاست که دین خود را به ما عطا نمود و ما را جزو ملت خویش (اسلام) اختصاص داد
- وَ سَبّلَنَا فِی سُبُلِ إِحْسَانِهِ لِنَسْلُکَهَا بِمَنّهِ إِلَى رِضْوَانِهِ
و در راه‌های احسان و نیکی‌اش رهنمون کرد تا به وسیله نعمتش در آن راه‌ها رفته و به رضا و خوشنودی‌اش دستیابیم
- حَمْداً یَتَقَبّلُهُ مِنّا، وَ یَرْضَى بِهِ عَنّا
سپاسی که آن را از ما بپذیرد و به وسیله آن از ما خشنود گردد.
- وَ الْحَمْدُ لِلّهِ الّذِی جَعَلَ مِنْ تِلْکَ السّبُلِ شَهْرَهُ شَهْرَ رَمَضَانَ، شَهْرَ الصّیَامِ، وَ شَهْرَ الْإِسْلَامِ، وَ شَهْرَ الطّهُورِ، وَ شَهْرَ التّمْحِیصِ، وَ شَهْرَ الْقِیَامِ الّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ، هُدًى لِلنّاسِ، وَ بَیّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَ الْفُرْقَانِ
و سپاس خدایی را سزاست که ماه خود، رمضان را، ماه صیام و روزه، و ماه اسلام، و ماه تزکیه، و ماه تصفیه و پاک کردن (از گناهان)، و ماه قیام و ایستادن (برای نماز در شبها یا به پا خاستن در احیای اسلام و جهاد در راه خدا) را یکی از آن راه‌های احسان قرار داد، آنچنان ماهی که قرآن در آن فرو فرستاده شد، در حالی که برای مردم راهنما (ی از گمراهی) و نشانههای آشکار رهبری، و جدا کننده میان حق و باطل است.
- فَأَبَانَ فَضِیلَتَهُ عَلَى سَائِرِ الشّهُورِ بِمَا جَعَلَ لَهُ مِنَ الْحُرُمَاتِ الْمَوْفُورَهِ، وَ الْفَضَائِلِ الْمَشْهُورَهِ
پس برتری آن را بر ماه‌های دیگر به سبب حرمت‌ها و گرامیداشتن‌های بسیار و فضائل و برتریهای آشکار که برای آن قرار داد، هویدا گردانید
- فَحَرّمَ فِیهِ مَا أَحَلّ فِی غَیْرِهِ إِعْظَاماً،وَ حَجَرَ فِیهِ الْمَطَاعِمَ وَ الْمَشَارِبَ إِکْرَاماً، وَ جَعَلَ لَهُ وَقْتاً بَیّناً لَا یُجِیزُ جَلّ وَ عَزّ آن یُقَدّمَ قَبْلَهُ، وَ لَا یَقْبَلُ آن یُؤَخّرَ عَنْهُ.
و در آن ماه از جهت بزرگداشت، آنچه را که در ماه‌های دیگر حلال کرده حرام نمود، و خوردنی‌ها و آشامیدنی‌ها را در (روزهای) آن منع کرد، و برای آن وقت آشکاری (معینی) قرار داد، که خدای بزرگ و توانا جائز و روا نمیداند که پیش انداخته شود و نمیپذیرد که از آن وقت به تأخیر افتد
- ثُمّ فَضّلَ لَیْلَهً وَاحِدَهً مِنْ لَیَالِیهِ عَلَى لَیَالِی أَلْفِ شَهْرٍ، وَ سَمّاهَا لَیْلَهَ الْقَدْرِ، تَنَزّلُ الْمَلَائِکَهُ وَ الرّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبّهِمْ مِنْ کُلّ أَمْرٍ سَلَامٌ، دَائِمُ الْبَرَکَهِ إِلَى طُلُوعِ الْفَجْرِ عَلَى مَنْ یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ بِمَا أَحْکَمَ مِنْ قَضَائِهِ.
سپس یکی از شبهایش را بر شبهای هزار ماه برتری داد، و آن را شب قدر نامید. در آن شب فرشتگان و روح، به فرمان پروردگارشان با قضای تغییر ناپذیر بر آن کس از بندگان که خدا بخواهد، برای هر امری از رزق و اجل و امور دیگر فرود می‌آیند، و آن شب سلامتی است که برکتش تا سپیده دم دائم است.
- اللّهُمّ صَلّ عَلَى مُحَمّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَلْهِمْنَا مَعْرِفَهَ فَضْلِهِ وَ إِجْلَالَ حُرْمَتِهِ،وَ التّحَفّظَ مِمّا حَظَرْتَ فِیهِ
خدایا بر محمد و آلش رحمت فرست. و ما را به شناسائی فضل این ماه، و بزرگ داشتن حرمت آن، و خودداری از آنچه در آن منع کرده‌ای ملهم ساز
- وَأَعِنَّـا عَلَى صِیَامِـهِ بِکَفِّ الْجَـوَارِحِ عَنْ مَعَاصِیْکَ،وَاسْتِعْمَالِهَا فِیهِ بِمَا یُرْضِیْکَ
و به روزه داشتن آن بوسیله نگه داشتن اعضاء از گناهانت، و بکار بردن آنها – در آن ماه – به آنچه ترا خشنود سازد، یاری ده
- حَتَّى لاَ نُصْغِىَ بِأَسْمَاعِنَا إلَى لَغْو،
تا با گوشهای خود سخن لغوی ننیوشیم
- وَلا نُسْرِعَ بِأَبْصَارِنَا إلَى لَهْو،
و با چشمهامان به طرف لهوی نشتابیم
- وَحَتَّى لاَ نَبْسُطَ أَیْدِیَنَا إلَى مَحْظُور،
و دستهامان را به حرامی نگشائیم
- وَلاَ نَخْطُوَ بِأَقْدَامِنَا إلَى مَحْجُور،
و گامهامان را در امر ممنوعی پیش نگذاریم
- وَحَتَّى لاَ تَعِیَ بُطُونُنَا إلاَّ مَا أَحْلَلْتَ،
و تا شکمهامان غیر آنچه حلال ساخته‌ای در خود جای ندهد
- وَلا تَنْطِقَ أَلْسِنَتُنَا إلاَّ بِمَا مَثَّلْتَ
و زبانهامان جز به آنچه تو حدیث کرده‌ای گویا نشود
- وَلا نَتَکَلَّفَ إلاَّ ما یُدْنِی مِنْ ثَوَابِکَ،
و جز در کاری که به ثواب تو نزدیک سازد زحمت نکشیم
- وَلاَ نَتَعَاطَى إلاّ الَّذِی یَقِیْ مِنْ عِقَابِکَ،
و جز آنچه از عقاب تو نگاه می‌دارد را فرا نگیریم
- ثُمَّ خَلِّصْ ذَلِکَ کُلَّهُ مِنْ رِئآءِ الْمُرَائِینَ وَسُمْعَهِ الْمُسْمِعِینَ،لاَ نَشْرَکُ فِیهِ أَحَداً دُونَکَ،وَلا نَبْتَغِیْ فِیهِ مُرَاداً سِوَاکَ.
سپس همه آن کردارها را از ریا، و خودنمایی خود نمایان و از سمعه و شنیدن شنوندگان خالص و پاکیزه گردان که از آن کسی را با تو شریک نگردانیم، و جز تو در آن مقصود و خواستهای نطلبیم.
- أللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وَآلِهِ،وَقِفْنَـا فِیْـهِ عَلَى مَـوَاقِیْتِ،الصَّلَوَاتِ الْخَمْس بِحُدُودِهَا الَّتِی حَدَّدْتَ، وَفُرُوضِهَا الَّتِی فَرَضْتَ وَوَظَائِفِهَا الَّتِی وَظَّفْتَ، وَأَوْقَاتِهَا الَّتِی وَقَّتَّ،
بار خدایا بر محمد و آل او درود فرست، و ما را در آن بر اوقات نمازهای پنجگانه با حدود و احکامش، که مقرر نمودهای و واجباتش که واجب کرده‌ای و شروط و اوقاتش که شرط و تعیین گردانیدهای آگاه فرما
- وَأَنْزِلْنَا فِیهَا مَنْزِلَهَ الْمُصِیْبینَ لِمَنَازِلِهَا،الْحَافِظِینَ لاِرْکَانِهَا الْمُؤَدِّینَ لَهَـا،
و ما را در نماز همچون کسانی قرار ده که مراتب شایسته آن را دریافته و ارکان و جوانب آن را نگهدارندگانند
- فِی أَوْقَاتِهَـا عَلَى مَا سَنَّـهُ عَبْدُکَ وَرَسُـولُکَ صَلَوَاتُـکَ عَلَیْهِ وَآلِـهِ،فِی رُکُوعِهَا وَسُجُودِهَا وَجَمِیْعِ فَوَاضِلِهَا،عَلى أَتَمِّ الطَّهُورِ، وَأَسْبَغِهِ وَأَبْیَنِ الْخُشُوعِ وَأَبْلَغِهِ،
و آن را در اوقات خود همانطور که پیغمبرت (صلواتک علیه و اله) در رکوع و سجود و همه فضیلت‌هایش تشریع فرموده، با کامل‌ترین طهارت و بلیغ‌ترین خشوعی بجا آورنده‌اند
- وَوَفِّقْنَا فِیهِ لاِنْ نَصِلَ أَرْحَامَنَا بِالبِرِّ وَالصِّلَهِ
و ما را در این ماه موفق دار که بوسیله بر و احسان، به خویشان خود بپیوندیم
- وَأَنْ نَتَعَاهَدَ جِیرَانَنَابِالاِفْضَالِ وَالْعَطِیَّهِ
و با انعام و بخشش به همسایگان خود رسیدگی نمائیم
- وَأَنْ نُخَلِّصَ أَمْوَالَنَا مِنَ التَّبِعَاتِ،
و اموالمان را از مظالم و حقوق بپیرائیم
- وَأَنْ نُطَهِّرَهَا بِإخْرَاجِ الزَّکَوَاتِ،
و با بیرون کردن زکات، آن را پاک گردانیم
- وَأَنْ نُرَاجِعَ مَنْ هَاجَرَنَـا
و با آنکه از ما دوری کرده باز گردیم
- وَأَنْ نُنْصِفَ مَنْ ظَلَمَنَا
و در باره آنکه بر ما ستم کرده انصاف دهیم
- وَأَنْ نُسَـالِمَ مَنْ عَادَانَا
و با آنکه بما دشمنی کرده آشتی کنیم
- حَاشَا مَنْ عُودِیَ فِیْکَ وَلَکَ،فَإنَّهُ الْعَدُوُّ الَّذِی لاَ نُوالِیهِ،وَالحِزْبُ الَّذِی لاَ نُصَافِیهِ.
مگر آن کس که برای تو با او دشمنی شده باشد، زیرا که او دشمنی است که ما با او دوستی نمی‌کنیم، و حزبی است که با او صاف نمی‌شویم
- وَأَنْ نَتَقَرَّبَ إلَیْکَ فِیْهِ مِنَ الأَعْمَالِ الزَّاکِیَهِ بِمَا تُطَهِّرُنا بِهِ مِنَ الذُّنُوبِ،وَتَعْصِمُنَا فِیهِ مِمَّا نَسْتَأنِفُ مِنَ الْعُیُوبِ،
و ما را توفیق ده که در آن به سوی تو تقرب جسته نزدیک شویم، به وسیله کردارهای پاکیزه و آراسته که ما را به آن از گناهان پاک کنی (بیامرزی) و در آن ما را حفظ کرده و نگاهداری از اینکه بخواهیم عیوب و زشتی‌ها (کردارهای ناشایسته) را از سر گیریم
- حَتَّى لا یُورِدَ عَلَیْکَ أَحَدٌ مِنْ مَلاَئِکَتِکَإلاّ دُونَ مَا نُورِدُ مِنْ أَبْوابِ الطَّاعَهِ لَکَ، وَأَنْوَاعِ القُرْبَهِ إلَیْکَ.
تا هیچیک از فرشتگانت جز مرتبه‌ای نازلتر از ابواب طاعت و انواع تقربی که ما بجا آورده‌ایم به پیشگاهت تقدیم نکند.
- أللَّهُمَّ إنِّی أَسْأَلُکَ بِحَقِّ هَذَا الشَّهْرِ،وَبِحَقِّ مَنْ تَعَبَّدَ لَکَ فِیهِمِنِ ابْتِدَائِهِ إلَى وَقْتِ فَنَائِهِ
بارخدایا از تو درخواست مینمایم به حق این ماه و به حق کسی که در آن از آغاز تا انجامش در عبادت و بندگی برای تو کوشیده
- مِنْ مَلَک قَرَّبْتَهُ أَوْ نَبِیٍّ أَرْسَلْتَهُأَوْ عَبْد صَالِح اخْتَصَصْتَهُ
از فرشتهای که او را مقرب ساخته‌ای، یا پیغمبری که فرستادهای، یا بنده شایستهای که برگزیده ای
- أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّد وَآلِهِ،وَأَهِّلْنَا فِیهِ لِمَا وَعَدْتَ أَوْلِیاءَکَ مِنْ کَرَامَتِکَ،
که بر محمد و آل او رحمت فرستی، و ما را در این ماه به کرامتی که به دوستانت وعده داده‌ای سزاوار ساز
- وَأَوْجِبْ لَنَا فِیهِ مَا أَوْجَبْتَ لأِهْلِ الْمُبَالَغَهِ فِی طَاعَتِکَ،
و آنچه را که برای اهل کوشش در طاعتت قرار داده‌ای برای ما مقرر فرمای
- وَاجْعَلْنَا فِی نَظْمِ مَنِ اسْتَحَقَّ الرَّفِیْعَ الأعْلَى بِرَحْمَتِکَ.
و ما را به رحمت خود، در سلک کسانی در آور که استحقاق بلندترین پایه رفیع دارند.
- أللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وَآلِهِ،وَجَنِّبْنَا الإلْحَادَ فِی تَوْحِیدِکَ وَالتَّقْصِیرَ فِی تَمْجِیدِکَ،وَالشَّکَّ فِی دِینِـکَ وَالْعَمَى عَنْ سَبِیْلِکَ وَالاغْفَالَ لِحُرْمَتِکَ، وَالانْخِدَاعَ لِعَدُوِّکَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ.
خدایا بر محمد و آل او رحمت فرست و ما را از انحراف در توحید و کوتاهی در تمجیدت، و شک در دینت، و کوری از راهت، و سرسری شمردن حرمتت، و فریب خوردن از دشمنت: شیطان رجیم، دور ساز.
- أللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وَآلِهِوَإذَا کَانَ لَکَ فِیْ کُلِّ لَیْلَه مِنْ لَیَالِیْ شَهْرِنَا هَذَا،رِقَابٌ یُعْتِقُهَا عَفْوُکَ أَوْ یَهَبُهَا صَفْحُکَ
خدایا بر محمد و آل او رحمت فرست، و چون در هر شب از شبهای این ماهمان ترا بندگانی هستند که عفو تو ایشان را آزاد می‌سازد یا گذشت تو ایشان را می‌بخشد
- فَاجْعَلْ رِقَابَنَا مِنْ تِلْکَ الرِّقَابِ،وَاجْعَلْنَا لِشَهْرِنَا مِنْ خَیْرِ أَهْل وَأَصْحَاب.
پس ما را از آن بندگان قرار ده، و ما را از بهترین اهل و یاران این ماه بگردان.
- أللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وَآلِهِ،وَامْحَقْ ذُنُوبَنَا مَعَ امِّحاقِ هِلاَلِهِ
بار خدایا بر محمد و آل او درود فرست، و با کاسته شدن ماه آن گناهان ما را بکاه
- وَاسْلَخْ عَنَّا تَبِعَاتِنَا مَعَ انْسِلاَخِ أَیَّامِهِ
و با بپایان رسیدن روزهایش بدی‌ها و گرفتاری‌های ما را از ما بکن
- حَتَّى یَنْقَضِی عَنَّا وَقَدْ صَفَّیْتَنَا فِیهِ مِنَ الْخَطِیئاتِ،وَأَخْلَصْتَنَا فِیهِ مِنَ السَّیِّئاتِ.
تا اینکه این ماه از ما بگذرد در حالی که ما را از خطاها پاکیزه گردانیده و از بدی‌ها خالص و آراسته ساخته باشی.
- أللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وَآلِهِ،وَإنْ مِلْنَا فِیهِ فَعَدِّلْنا، وَإنْ زِغْنَا فِیهِ فَقَوِّمْنَا،
بار خدایا بر محمد و آل او درود فرست و اگر در آن از حق برگردیم ما را (بر آن) بازگردان و اگر در آن عدول نموده به راه کج رفتیم ما را به راه راست آور
- وَإنِ اشْتَمَلَ عَلَیْنَا عَدُوُّکَ الشَّیْطَانُ فَاسْتَنْقِذْنَا مِنْهُ.
و اگر دشمن تو شیطان ما را احاطه کرده فرا گیرد از او رهایی‌مان ده
- أللَهُمَّ اشْحَنْهُ بِعِبَادَتِنَا إیَّاکَ،
بار خدایا ماه رمضان را از عبادت، و پرستش ما مملو و پر گردان
- وَزَیِّنْ أَوْقَاتَهُ بِطَاعَتِنَا لَکَ،
و اوقات آن را به طاعت و فرمانبری ما برای تو آراسته نما
- وَأَعِنَّا فِی نَهَـارِهِ عَلَى صِیَـامِـهِ،وَفِی لَیْلِهِ عَلَى الصَّـلاَهِوَالتَّضَرُّعِ إلَیْکَ وَالخُشُوعِ لَکَ، وَالذِّلَّهِ بَیْنَ یَدَیْکَ
و ما را در روزش به‌روزه داشتن و در شبش به نماز و زاری به‌سوی (درگاه) تو و فروتنی و خواری در برابر تو، یاری فرما
- حَتَّى لا یَشْهَدَ نَهَارُهُ عَلَیْنَا بِغَفْلَه، وَلا لَیْلُهُ بِتَفْرِیط.
تا روزش بر ما به غفلت و بیخبری و شبش به تقصیر و کوتاهی (در عمل) گواهی ندهد
- أللَّهُمَّ وَاجْعَلْنَا فِی سَائِرِ الشُّهُورِ وَالأَیَّامِ کَذَلِکَ مَا عَمَّرْتَنَا،
خدایا ما را در همه ماه‌ها و روزها، تا زمانی که زنده بداری، این چنین قرار ده
- وَاجْعَلْنَا مِنْ عِبَادِکَ الصَّالِحِینَ
و از آن بندگان صالح خود گردان
- الَّذِینَ یَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ، هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ،
که بهشت را به میراث میبرند در حالی که در آن جاوید هستند
- وَالَّذِینَ یُؤْتُونَ مَا آتَوْا وَقُلُوبُهُمْ،وَجِلَهٌ أَنَّهُمْ إلَى رَبِّهِمْ رَاجِعُـونَ،
و از آنانی قرار بده که آنچه (صدقات) را میدهند در حالی که دل‌هاشان از (اندیشه) بازگشت به سوی پروردگارشان ترسان است
- وَمِنَ الَّذِینَ یُسَارِعُونَ فِی الْخَیْرَاتِ وَهُمْ لَهَا سَابِقُونَ.
و از آنان که در نیکی‌ها میشتابند، و ایشان برای آن نیکی‌ها بر دیگران پیشی گیرنده اند
- أللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وَآلِهِ،فِی کُلِّ وَقْت وَکُلِّ أَوَان وَعَلَى کُـلِّ حَال
بار خدایا درود فرست بر محمد و آل او، در هر هنگام و هر زمان و بر هر حال
- عَـدَدَ مَا صَلَّیْتَ عَلَى مَنْ صَلَّیْتَ عَلَیْهِ،
به شماره درودی که فرستادهای بر هر که درود فرستادهای
- وَأَضْعَافَ ذَلِکَ کُلِّهِ بِالاضْعافِالَّتِی لا یُحْصِیهَا غَیْرُکَ،
و چندان برابر همه آنها به چندان برابری که جز تو آنها را نتواند شمرد
- إنَّکَ فَعَّالٌ لِمَا تُرِیدُ.
زیرا تو هر چه را بخواهی بجا آورندهای انجام کار، تو را ناتوان نمیگرداند و مانعی آن را باز نمیدارد.
دعای یا علی یا عظیم
این دعا از سه بخش تشکیل شده است :
الف ) صدا زدن خداوند به برخی از صفاتش : خداى بلند مقام – خداى بزرگ -خدای بزرگوار – آمرزنده اى مهربان -بی هيچ مثل و مانندى – خدایی که به گفتار و كردار خلق شنوا و بيناست
ب) توصیف فضلیت ماه رمضان : اين ماه است كه مقامش را عظيم كردى و كرامت و شرافت و فضيلتش بر ساير ماه‌ها دادى – و اين ماه است كه روزه اش بر من واجب گردانيدى و اين ماه رمضان است كه در آن قرآن را نازل فرمودى براى راهنمايى مردم و روشن كردن راه هدايت و جدا نمودن حق از باطل و شب قدر را در اين ماه مقرر داشتى كه آن شب بر هزار ماه برترى دادى
ج) درخواست از خدا : پس اى خدايى كه بر همه منت دارى و هيچ كس بر تو منت ندارد بر من منت گذار در ميان آن همه بندگانت كه منت گذارده اى و از آتش دوزخ نجات بخش و به بهشت ابدت داخل گردان به حق رحمت بىپايانت اى مهربان‌ترين مهربانان عالم.
- يَا عَلِيُّ يَا عَظِيمُ (اى خداى بلند مقام)
- يَا غَفُورُ يَا رَحِيمُ (اى بزرگوار اى آمرزنده اى مهربان)
- أَنْتَ الرَّبُّ الْعَظِيمُ (تويى خداى بزرگ)
- الَّذِي لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ (كه هيچ مثل و مانندى ندارد)
- وَ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ ( و به گفتار و كردار خلق شنوا و بيناست)
- وَ هَذَا شَهْرٌ عَظَّمْتَهُ وَ كَرَّمْتَهُ وَ شَرَّفْتَهُ وَ فَضَّلْتَهُ عَلَى الشُّهُورِ (و اين ماه است كه مقامش را عظيم كردى و كرامت و شرافت و فضيلتش بر ساير ماه‌ها دادى)
- وَ هُوَ الشَّهْرُ الَّذِي فَرَضْتَ صِيَامَهُ عَلَيَّ (و اين ماه است كه روزه اش بر من واجب گردانيدى )
- وَ هُوَ شَهْرُ رَمَضَانَالَّذِي أَنْزَلْتَ فِيهِ الْقُرْآنَ هُدًى لِلنَّاسِ وَ بَيِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَ الْفُرْقَانِ( و اين ماه رمضان است كه در آن قرآن را نازل فرمودى براى راهنمايى مردم و روشن كردن راه هدايت و جدا نمودن حق از باطل)
- وَ جَعَلْتَ فِيهِ لَيْلَةَ الْقَدْرِ وَ جَعَلْتَهَا خَيْراً مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ(و شب قدر را در اين ماه مقرر داشتى كه آن شب بر هزار ماه برترى دادى)
- فَيَا ذَا الْمَنِّ وَ لاَ يُمَنُّ عَلَيْكَ مُنَّ عَلَيَّ بِفَكَاكِ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ(پس اى خدايى كه بر همه منت دارى و هيچ كس بر تو منت ندارد بر من منت گذار در ميان آن همه بندگانت كه منت گذارده اى و از آتش دوزخ نجات بخش )
- فِيمَنْ تَمُنُّ عَلَيْهِ وَ أَدْخِلْنِي الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ (و به بهشت ابدت داخل گردان به حق رحمت بىپايانت اى مهربان ترين مهربانان عالم).
دعا اَللّهُمَّ اَدْخِلْ عَلی اَهْلِ الْقُبُورِ السُّرُورَ
شیخ کفعمی در مصباح و بلد الامین و شیخ شهید در مجموعه خود از حضرت رسول (صَلَّی اللَّهِ عَلِیهِ وَ آله) نقل کرده اند که آن حضرت فرمود هرکه این دعا را در ماه رمضان بعد از هر نماز واجبی بخواند حق تعالی بیامرزد گناهان او را تا روز قیامت و دعا این است :
دراین دعا ۱۳ درخواست ( برای فوت شدگان، فقرا، گرسنگان، برهنگان ، قرض داران، غم زدگان، افراد دوراز وطن ، اسرا، رفع فساد در کار مسلمین، بیماران، رخنه فقر، بدی حال ما، ادا قرض و بی نیازشدن ) ازخداوندی که توانا برهرچیزی است شده است
- اَللّهُمَّ اَدْخِلْ عَلی اَهْلِ الْقُبُورِ السُّرُورَ ( خدایا بفرست بر خفتگان در گور نشاط و سرور )
- اَللّهُمَّ اَغْنِ کُلَّ فَقیرٍ ( خدایا دارا کن هر نداری را)
- اَللّهُمَّ اَشْبِعْ کُلَّ جایِعٍ (خدایا سیر کن هر گرسنه‌ای را)
- اَللّهُمَّ اکْسُ کُلَّ عُرْیانٍ (خدایا بپوشان هر برهنه را)
- اَللّهُمَّ اقْضِ دَیْنَ کُلِّ مَدینٍ ( خدایا ادا کن قرض هر قرضداری را)
- اَللّهُمَّ فَرِّجْ عَنْ کُلِّ مَکْرُوبٍ (خدایا بگشا اندوه هر غمزده را)
- اَللّهُمَّ رُدَّ کُلَّ غَریبٍ ( خدایا به وطن بازگردان هر دور از وطنی را)
- اَللّهُمَّ فُکَّ کُلَّ اَسیرٍ (خدایا آزاد کن هر اسیری را)
- اللّهُمَّ اَصْلِحْ کُلَّ فاسِدٍ مِنْ اُمُورِ الْمُسْلِمینَ (خدایا اصلاح کن هر فسادی را از کار مسلمین)
- اَللّهُمَّ اشْفِ کُلَّ مَریضٍ (خدایا درمان کن هر بیماری را)
- اَللّهُمَّ سُدَّ فَقْرَنا بِغِناکَ (خدایا ببند رخنه فقر ما را به وسیله دارائی خود)
- اَللّهُمَّ غَیِّرْ سُوءَ حالِنا بِحُسْنِ حالِکَ (خدایا بدی حال ما را بخوبی حال خودت مبدل کن)
- اَللّهُمَّ اقْضِ عَنَّا الدَّیْنَ وَاَغْنِنا مِنَ الْفَقْرِ (خدایا ادا کن از ما قرض و بدهیمان را و بی نیازمان کن از نداری)
- اِنَّکَ عَلی کُلِّشَیءٍ قَدیرٌ (که راستی تو بر هر چیز توانائی)
دعای اللهم رب شهر رمضان
اعمال مشترکه ماه رمضان: قسم چهارم در اعمال روزهای ماه رمضان است؛ هفتم شيخ كفعمى در بلد الامين و مصباح از اختيار سيد بن باقى نقل كرده كه هر كه بخواند اين دعا را در هر روز ماه رمضان بيامرزد حق تعالى گناهان چهل ساله او را :
این دعا از سه بخش تشکیل شده است :
الف ) صدا زدن خداوند به برخی از صفاتش : اى خداى صاحب جلالت و بزرگوارى
ب) توصیف فضیلت ماه رمضان : ماه رمضان كه فرو فرستادى در آن قرآن را و بر بندگانت در آن روزه را واجب فرمودى
ج) درخواست از خدا : مرا حج خانه محترمت در اين سال و در هر سال روزى فرما و گناهان بزرگم را به من ببخش زيرا كه آنها را جز تو كس نيامرزد.
- اللَّهُمَّ رَبَّ شَهْرِ رَمَضَانَ الَّذِي أَنْزَلْتَ فِيهِ الْقُرآنَ وَ افْتَرَضْتَ عَلَى عِبَادِكَ فِيهِ الصِّيَامَ
( بار خدايا اى پروردگار ماه رمضان كه فرو فرستادى در آن قرآن را و بر بندگانت در آن روزه را واجب فرمودى )
- ارْزُقْنِي حَجَّ بَيْتِكَ الْحَرَامِ فِي هَذَا الْعَامِ وَ فِي كُلِّ عَامٍ
( مرا حج خانه محترمت در اين سال و در هر سال روزى فرما )
- وَ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الْعِظَامَ فَإِنَّهُ لاَ يَغْفِرُهَا غَيْرُكَ يَا ذَا الْجَلاَلِ وَ الْإِكْرَامِ
( و گناهان بزرگم را به من ببخش زيرا كه آنها را جز تو كس نيامرزد اى خداى صاحب جلالت و بزرگوارى. )
دعای اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي حَجَّ بَيْتِكَ الْحَرَامِ
سيّد ابن طاووس از امام صادق و موسى بن جعفر عليهم السّلام روايت كرده كه فرمودند: در ماه رمضان از اوّل آن تا آخر آن پس از هر فريضه بخوان
دراین دعا موارد زیر را درخواست میکنیم : زيارت مقبول خانه خدا و مشاهد شریف ، تندرستى و گشادگى، خدا ياور بودن، تقدیرات درشب قدر، طولانی کردن عمر، روزی فراوان، ادای قرض وامانت، اجابت دعا
- اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي حَجَّ بَيْتِكَ الْحَرَامِ فِي عَامِي هَذَا وَ فِي كُلِّ عَامٍ= خدايا زيارت خانه محرّمت را در امسال و در هر سال نصيبم كن،
- مَا أَبْقَيْتَنِي فِي يُسْرٍ مِنْكَ وَ عَافِيَةٍ وَ سَعَةِ رِزْقٍ وَ لا تُخْلِنِي مِنْ تِلْكَ الْمَوَاقِفِ الْكَرِيمَةِ وَ الْمَشَاهِدِ الشَّرِيفَةِ = تا زمانیكه زنده ام دارى در آسانی تندرستى و گشادگى روزى، و محرومم نكن مرا از آن اماكن گرامى، و مشاهد شريف.
- وَ زِيَارَةِ قَبْرِ نَبِيِّكَ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ فِي جَمِيعِ حَوَائِجِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَة ِ = زيارت قبر پيامبرت كه درود تو بر او و بر خاندانش باد، و در تمام حاجات دنيا و آخرت ياور من باش
- فَكُنْ لِي اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ فِيمَا تَقْضِي وَ تُقَدِّرُ مِنَ الْأَمْرِ الْمَحْتُومِ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ مِنَ الْقَضَاءِ الَّذِي لا يُرَدُّ وَ لا يُبَدَّلُ = خدايا از تو درخواست میكنم در آنچه كه حكم میكنى و مقدّر می‌نمايى، از فرمان حتمى در شب قدر، از حكمى كه برگشت داده نمیشود، و به حكم ديگر تبديل نمی‌گردد،
- أَنْ تَكْتُبَنِي مِنْ حُجَّاجِ بَيْتِكَ الْحَرَامِ الْمَبْرُورِ حَجُّهُمْ الْمَشْكُورِ سَعْيُهُمْ الْمَغْفُورِ ذُنُوبُهُمْ الْمُكَفَّرِ عَنْهُمْ سَيِّئَاتُهُمْ = اينكه مرا در شمار زائران خانه محترمت بنويسى، آن زائرانى كه پاك و خالصانه است زيارتشان و پذيرفته است تلاششان و آمرزيده است گناهشان، و نابود شده است بدي هايشان،
- وَ اجْعَلْ فِيمَا تَقْضِي وَ تُقَدِّرُ = و قرار ده در آنچه حكم میكنى، و مقدّر می‌نمایى
- أَنْ تُطِيلَ عُمُرِي [فِي طَاعَتِكَ ] = اينكه عمرم را طولانى سازی
- وَ تُوَسِّعَ عَلَيَّ رِزْقِي = و روزی ام را فراوان كنى،
- وَ تُؤَدِّيَ عَنِّي أَمَانَتِي وَ دَيْنِي = و امانت و قرضم را ادا نمايى،
- آمِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ = دعايم را اجابت كن اى پروردگار جهانيان
دعای روزهای ماه مبارک رمضان
از ابن عباس روايت كرده اند: كه حضرت رسول صلى اللّه عليه و آله براى روزه هر روز ماه مبارك رمضان فضيلت بسيار بيان فرمود و برای هر روز دعاى مخصوصى با فضيلت و ثواب بسيار براى آن ذكر كرد كه ما به بيان اصل دعا اكتفا می‌كنيم:
- دعای روز اول
اللَّهُمَّ اجْعَلْ صِيَامِي فِيهِ صِيَامَ الصَّائِمِينَ = خدايا روزه ام را در اين ماه روزه روزه داران قرار ده
وَ قِيَامِي فِيهِ قِيَامَ الْقَائِمِينَ = و شب زنده داری ام را شب زنده دارى شب زنده داران
وَ نَبِّهْنِي فِيهِ عَنْ نَوْمَةِ الْغَافِلِينَ = و بيدارم كن در آن از خواب بی خبران
وَ هَبْ لِي جُرْمِي فِيهِ يَا إِلَهَ الْعَالَمِينَ = و ببخش گناهم را در آن اى معبود جهانيان
وَ اعْفُ عَنِّي يَا عَافِياً عَنِ الْمُجْرِمِينَ = و از من درگذر، اى درگذرنده از گنهكاران.
- دعای روز دوم
اللَّهُمَّ قَرِّبْنِي فِيهِ إِلَى مَرْضَاتِكَ = خدايا مرا در اين ماه به خشنودى ات نزديك كن
وَ جَنِّبْنِي فِيهِ مِنْ سَخَطِكَ وَ نَقِمَاتِكَ = و از خشم و انتقامت بركنار دار
وَ وَفِّقْنِي فِيهِ لِقِرَاءَةِ آيَاتِكَ = و به قرائت آياتت موفق كن
بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ = اى مهربان ترين مهربانان.
- دعای روز سوم
اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي فِيهِ الذِّهْنَ وَ التَّنْبِيهَ = خدايا در اين ماه به من تيزهوشى و بيدارى عنايت فرما،
وَ بَاعِدْنِي فِيهِ مِنَ السَّفَاهَةِ وَ التَّمْوِيهِ = و از بى خردى و اشتباه دورم ساز
وَ اجْعَلْ لِي نَصِيبا مِنْ كُلِّ خَيْرٍ تُنْزِلُ فِيهِ = و از هر خيرى كه در اين ماه نازل مى كنى، برايم بهره اى قرار ده
بِجُودِكَ يَا أَجْوَدَ الْأَجْوَدِينَ = و به حق جودت اى جودمندترين جودمندان
- دعای روز چهارم
اللَّهُمَّ قَوِّنِي فِيهِ عَلَى إِقَامَةِ أَمْرِكَ = خدايا در اين ماه براى برپاداشتن امرت نيرومند ساز مرا
وَ أَذِقْنِي فِيهِ حَلاوَةَ ذِكْرِكَ = و شيرينى ذكرت را به من بچشان
وَ أَوْزِعْنِي فِيهِ لِأَدَاءِ شُكْرِكَ بِكَرَمِكَ = و اداى شكرت را به من الهام فرما
وَ احْفَظْنِي فِيهِ بِحِفْظِكَ وَ سِتْرِكَ = و به نگهدارى و پوششت نگاهم بدار
يَا أَبْصَرَ النَّاظِرِينَ = اى بيناترين بينندگان
- دعای روز پنجم
اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي فِيهِ مِنَ الْمُسْتَغْفِرِينَ = خدايا قرار ده مرا در اين ماه از آمرزش جويان
وَ اجْعَلْنِي فِيهِ مِنْ عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ الْقَانِتِينَ = و قرار ده مرا از بندگان شايسته فرمانبردار
وَ اجْعَلْنِي فِيهِ مِنْ أَوْلِيَائِكَ الْمُقَرَّبِينَ = و قرار ده مرا از اولياى مقرّبت
بِرَأْفَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ = به رأفتت اى مهربان ترين مهربانان
- دعای روز ششم
اللَّهُمَّ لا تَخْذُلْنِي فِيهِ لِتَعَرُّضِ مَعْصِيَتِكَ = خدايا مرا در اين ماه به خاطر نزديك شدن به نافرمانی ات وامگذار
وَ لا تَضْرِبْنِي بِسِيَاطِ نَقِمَتِكَ = و با تازيانه هاى انتقامت عذاب مكن
وَ زَحْزِحْنِي فِيهِ مِنْ مُوجِبَاتِ سَخَطِكَ = و از موجبات خشمت دورم بدار
بِمَنِّكَ وَ أَيَادِيكَ يَا مُنْتَهَى رَغْبَةِ الرَّاغِبِينَ = به فضل و عطاهايت، اى نهايت دلبستگى دل شدگان.
- دعای روز هفتم
اللَّهُمَّ أَعِنِّي فِيهِ عَلَى صِيَامِهِ وَ قِيَامِهِ = خدايا مرا در اين ماه بر روزه و شب زندارى اش يارى ده،
وَ جَنِّبْنِي فِيهِ مِنْ هَفَوَاتِهِ وَ آثَامِهِ = و از لغزش‌ها و گناهانش دورم بدار
وَ ارْزُقْنِي فِيهِ ذِكْرَكَ بِدَوَامِهِ = و ذكرت را همواره روزى ام كن
بِتَوْفِيقِكَ يَا هَادِيَ الْمُضِلِّينَ = به توفيقت اى راهنماى گمراهان.
- دعای روز هشتم
اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي فِيهِ رَحْمَةَ الْأَيْتَامِ = خداى در اين ماه مهرورزى به ايتام را نصیبم فرما
وَ إِطْعَامَ الطَّعَامِ = و خوراندن طعام، را نصیبم فرما
وَ إِفْشَاءَ السَّلامِ = و آشكار كردن سلام را نصیبم فرما
وَ صُحْبَةَ الْكِرَامِ = و همنشينى با اهل كرامت را نصیبم فرما
بِطَوْلِكَ يَا مَلْجَأَ الْآمِلِينَ، = به عطايت اى پناهگاه آرزومندان.
- دعای روز نهم
اللَّهُمَّ اجْعَلْ لِي فِيهِ نَصِيبا مِنْ رَحْمَتِكَ الْوَاسِعَةِ = خدايا براى من در اين ماه بهره اى از رحمت گسترده ات قرار ده
وَ اهْدِنِي فِيهِ لِبَرَاهِينِكَ السَّاطِعَةِ = و به جانب دلايل درخشانت راهنمايى كن
وَ خُذْ بِنَاصِيَتِي إِلَى مَرْضَاتِكَ الْجَامِعَةِ = و به سوى خشنودى فراگيرت متوجه كن
بِمَحَبَّتِكَ يَا أَمَلَ الْمُشْتَاقِينَ = به مهرت اى آرزوى مشتاقان.
- دعای روز دهم
اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي فِيهِ مِنَ الْمُتَوَكِّلِينَ عَلَيْكَ = خدايا مرا در اين ماه از توكل كنندگان
وَ اجْعَلْنِي فِيهِ مِنَ الْفَائِزِينَ لَدَيْكَ = و از رستگاران نزد خود
وَ اجْعَلْنِي فِيهِ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ إِلَيْكَ = و از مقرّبان درگاهت قرار بده
بِإِحْسَانِكَ يَا غَايَةَ الطَّالِبِينَ = به احسانت اى هدف جويندگان.
- دعای روز يازدهم
اللَّهُمَّ حَبِّبْ إِلَيَّ فِيهِ الْإِحْسَانَ = خدایا در اين ماه نيكى را پسنديده من گردان
وَ كَرِّهْ إِلَيَّ فِيهِ الْفُسُوقَ وَ الْعِصْيَانَ = و نادرستي‌ها و نافرماني‌ها را مورد كراهت من قرار ده
وَ حَرِّمْ عَلَيَّ فِيهِ السَّخَطَ وَ النِّيرَانَ = و خشم و آتش برافروخته را بر من حرام گردان
بِعَوْنِكَ يَا غِيَاثَ الْمُسْتَغِيثِينَ = به يارى ات اى فريادرس دادخواهان.
- دعای روز دوازدهم
اللَّهُمَّ زَيِّنِّي فِيهِ بِالسِّتْرِ وَ الْعَفَافِ = خدايا مرا در اين ماه به پوشش و پاكدامنى بياراى
وَ اسْتُرْنِي فِيهِ بِلِبَاسِ الْقُنُوعِ وَ الْكَفَافِ = و به لباس قناعت و اكتفا به اندازه حاجت بپوشان
وَ احْمِلْنِي فِيهِ عَلَى الْعَدْلِ وَ الْإِنْصَافِ = و بر عدالت و انصاف وادارم نما،
وَ آمِنِّي فِيهِ مِنْ كُلِّ مَا أَخَافُ = و مرا در اين ماه از هرچه مى ترسم ايمنى ده،
بِعِصْمَتِكَ يَا عِصْمَةَ الْخَائِفِينَ = به نگهدارى ات اى نگهدارنده هراسندگان.
- دعای روز سيزدهم
اللَّهُمَّ طَهِّرْنِي فِيهِ مِنَ الدَّنَسِ وَ الْأَقْذَارِ = خدايا مرا در اين ماه از آلودگيها و ناپاكي‌ها پاك كن
وَ صَبِّرْنِي فِيهِ عَلَى كَائِنَاتِ الْأَقْذَارِ = و بر شدني هاى مورد تقديرت شكيبايم گردان
وَ وَفِّقْنِي فِيهِ لِلتُّقَى وَ صُحْبَةِ الْأَبْرَارِ = و به پرهيزگارى و هم نشينى با نيكان توفيقم ده
بِعَوْنِكَ يَا قُرَّةَ عَيْنِ الْمَسَاكِينِ = به ياریات اى نور چشم درماندگان
- دعای روز چهاردهم
اللَّهُمَّ لا تُؤَاخِذْنِي فِيهِ بِالْعَثَرَاتِ = خدايا مرا در اين ماه بر لغزش‌ها سرزنش مكن،
وَ أَقِلْنِي فِيهِ مِنَ الْخَطَايَا وَ الْهَفَوَاتِ = و از خطاها و افتادن در گناهان دور بدار
وَ لا تَجْعَلْنِي فِيهِ غَرَضاً لِلْبَلايَا وَ الْآفَاتِ = و هدف بلاها و آفات قرار مده،
بِعِزَّتِكَ يَا عِزَّ الْمُسْلِمِينَ = به عزّتت اى عزّت مسلمانان.
- دعای روز پانزدهم
اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي فِيهِ طَاعَةَ الْخَاشِعِينَ = خدايا در در اين ماه طاعت فروتنان را نصيبم كن،
وَ اشْرَحْ فِيهِ صَدْرِي بِإِنَابَةِ الْمُخْبِتِينَ = و سينه ام را براى انابه همانند بازگشت خاضعان باز كن
بِأَمَانِكَ يَا أَمَانَ الْخَائِفِينَ = به امان دادنت اى امان ده هراسندگان.
- دعای روز شانزدهم
اللَّهُمَّ وَفِّقْنِي فِيهِ لِمُوَافَقَةِ الْأَبْرَارِ = خدايا مرا در اين ماه به همراهى و همسويى با نيكان توفيق ده
وَ جَنِّبْنِي فِيهِ مُرَافَقَةَ الْأَشْرَارِ = و از همنشينى با بدان دور بدار
وَ آوِنِي فِيهِ بِرَحْمَتِكَ إِلَى [فِي ] دَارِ الْقَرَارِ = و به حق رحمتت به خانه آرامش جايم ده،
بِإِلَهِيَّتِكَ يَا إِلَهَ الْعَالَمِينَ = و به پرستيدگى ات اى پرستيده جهانيان.
- دعای روز هفدهم
اللَّهُمَّ اهْدِنِي فِيهِ لِصَالِحِ الْأَعْمَالِ = خدايا مرا در اين ماه به سوى كارهاى شايسته هدايت فرما
وَ اقْضِ لِي فِيهِ الْحَوَائِجَ وَ الْآمَالَ، = و حاجتها و آرزوهايم را برآور
يَا مَنْ لا يَحْتَاجُ إِلَى التَّفْسِيرِ وَ السُّؤَالِ = اى آن كه نياز به روشنگرى و پرسش ندارد
يَا عَالِماً بِمَا فِي صُدُورِ الْعَالَمِينَ = اى آگاه به آنچه در سينه جهانيان است
صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ = بر محمّد و خاندان پاكش درود فرست
- دعای روز هيجدهم
اللَّهُمَّ نَبِّهْنِي فِيهِ لِبَرَكَاتِ أَسْحَارِهِ = خدايا مرا در اين ماه به بركت هاى سحرهايش آگاه كن
وَ نَوِّرْ فِيهِ قَلْبِي بِضِيَاءِ أَنْوَارِهِ = و دلم را با روشنايى انوارش روشنى بخش
وَ خُذْ بِكُلِّ أَعْضَائِي إِلَى اتِّبَاعِ آثَارِهِ = و تمام اعضايم را به پيروى آثارش بگمار
بِنُورِكَ يَا مُنَوِّرَ قُلُوبِ الْعَارِفِينَ = به نورت اى نوربخش دلهاى عارفان.
- دعای روز نوزدهم
اللَّهُمَّ وَفِّرْ فِيهِ حَظِّي مِنْ بَرَكَاتِهِ = خدايا در اين ماه بهره ام را از بركت هايش كامل گردان
وَ سَهِّلْ سَبِيلِي إِلَى خَيْرَاتِهِ = و راهم را به سوى نيكي هايش هموار نما
وَ لا تَحْرِمْنِي قَبُولَ حَسَنَاتِهِ = و از پذيرفته خوبي هايش محرومم مساز
يَا هَادِيا إِلَى الْحَقِّ الْمُبِينِ = اى هدايت كننده به سوى حق آشكار
- دعای روز بيستم
اللَّهُمَّ افْتَحْ لِي فِيهِ أَبْوَابَ الْجِنَانِ = خدايا در اين ماه درهاى بهشت هايت را به رويم باز كن
وَ أَغْلِقْ عَنِّي فِيهِ أَبْوَابَ النِّيرَانِ = و درهاى آتش دوزخ را به دعای روزيم بربند
وَ وَفِّقْنِي فِيهِ لِتِلاوَةِ الْقُرْآنِ = و به تلاوت قرآن موفقم بدار
يَا مُنْزِلَ السَّكِينَةِ فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ = اى فرو فرستنده آرامش در دل مؤمنان.
- دعای روز بيست و يكم
اللَّهُمَّ اجْعَلْ لِي فِيهِ إِلَى مَرْضَاتِكَ دَلِيلاً = خدايا در اين ماه براى من به سوى خشنودى ات دليلى قرار مده،
وَ لا تَجْعَلْ لِلشَّيْطَانِ فِيهِ عَلَيَّ سَبِيلاً = و براى شيطان راهى به سوى من قرار مده
وَ اجْعَلِ الْجَنَّةَ لِي مَنْزِلاً وَ مَقِيلاً = و بهشت را منزل و آسايشگاهم قرار ده،
يَا قَاضِيَ حَوَائِجِ الطَّالِبِينَ = اى برآورنده حاجات خواهندگان.
- دعای روز بيست و دوم
اللَّهُمَّ افْتَحْ لِي فِيهِ أَبْوَابَ فَضْلِكَ = خدايا در اين ماه درهاى فضلت را به روى من بگشا
وَ أَنْزِلْ عَلَيَّ فِيهِ بَرَكَاتِكَ = و بركاتت را بر من نازل فرما
وَ وَفِّقْنِي فِيهِ لِمُوجِبَاتِ مَرْضَاتِكَ = و به موجبات خشنودى ات موفقم بدار
وَ أَسْكِنِّي فِيهِ بُحْبُوحَاتِ جَنَّاتِكَ = و در ميان بهشت هايت جايم ده،
يَا مُجِيبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّينَ = اى برآورنده خواهش درماندگان
- دعای روز بيست و سوم
اللَّهُمَّ اغْسِلْنِي فِيهِ مِنَ الذُّنُوبِ = خدايا در اين ماه از گناهانم شست وشويم ده
وَ طَهِّرْنِي فِيهِ مِنَ الْعُيُوبِ = و از عيب‌ها پاكم كن
وَ امْتَحِنْ قَلْبِي فِيهِ بِتَقْوَى الْقُلُوبِ، = و دلم را به پرهيزكارى دلها بيازماى
يَا مُقِيلَ عَثَرَاتِ الْمُذْنِبِينَ = اى ناديده گيرنده لغزشهاى اهل گناه.
- دعای روز بيست و چهارم
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ فِيهِ مَا يُرْضِيكَ = خدايا در اين ماه آنچه تو را خشنود مى كند از تو درخواست میكنم
وَ أَعُوذُ بِكَ مِمَّا يُؤْذِيكَ = و از آنچه تو را ناخشنود می‌كند به تو پناه مى آورم
وَ أَسْأَلُكَ التَّوْفِيقَ فِيهِ لِأَنْ أُطِيعَكَ وَ لا أَعْصِيَكَ = و از تو در اين ماه توفيق اطاعت و ترك نافرمانى ات را خواستارم
يَا جَوَادَ السَّائِلِينَ = اى بخشنده به نيازمندان.
- دعای روز بيست و پنجم
اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي فِيهِ مُحِبّاً لِأَوْلِيَائِكَ = خدايا مرا در اين ماه دلبسته اوليا،
وَ مُعَادِيا لِأَعْدَائِكَ = و دشمن دشمنانت قرار ده،
ومُسْتَنّاً بِسُنَّةِ خَاتَمِ أَنْبِيَائِكَ = و آراسته به راه و روش خاتم پيامبرانت گردان
يَا عَاصِمَ قُلُوبِ النَّبِيِّينَ، = اى نگهدارنده دلهاى پيامبران
- دعای روز بيست و ششم
اللَّهُمَّ اجْعَلْ سَعْيِي فِيهِ مَشْكُوراً = خدايا كوششم را در اين ماه مورد سپاس
وَ ذَنْبِي فِيهِ مَغْفُوراً = و گناهم را آمرزيده،
وَ عَمَلِي فِيهِ مَقْبُولاً = و عملم را پذيرفته
وَ عَيْبِي فِيهِ مَسْتُوراً = و عيبم را پوشيده قرار ده
يَا أَسْمَعَ السَّامِعِينَ = اى شنواترين شنوايان.
- دعای روز بيست و هفتم
اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي فِيهِ فَضْلَ لَيْلَةِ الْقَدْرِ = خدايا در اين ماه فضيلت شب قدر را روزى ام ساز
وَ صَيِّرْ أُمُورِي فِيهِ مِنَ الْعُسْرِ إِلَى الْيُسْرِ = و كارهايم را از سختى به آيانى برگردان
وَ اقْبَلْ مَعَاذِيرِي = و پوزش هايم را بپذير
وَ حُطَّ عَنِّيَ الذَّنْبَ وَ الْوِزْرَ = و گناه و بار گران را از گردنم بریز
يَا رَءُوفاً بِعِبَادِهِ الصَّالِحِينَ = اى مهربان به بندگان شايسته.
- دعای روز بيست و هشتم
اللَّهُمَّ وَفِّرْ حَظِّي فِيهِ مِنَ النَّوَافِلِ = خدايا بهره ام را در اين ماه از مستحبات فراوان كن
وَ أَكْرِمْنِي فِيهِ بِإِحْضَارِ الْمَسَائِلِ = و مرا با تحقق درخواست‌ها اكرام فرما
وَ قَرِّبْ فِيهِ وَسِيلَتِي إِلَيْكَ مِنْ بَيْنِ الْوَسَائِلِ = و از ميان وسايل وسيله ام را به سويت نزديك كن
يَا مَنْ لا يَشْغَلُهُ إِلْحَاحُ الْمُلِحِّينَ = اى كه پافشارى اصرارورزان مشغولش نسازد.
- دعای روز بيست و نهم
اللَّهُمَّ غَشِّنِي فِيهِ بِالرَّحْمَةِ = خدايا در اين ماه با رحمتت فروگير
وَ ارْزُقْنِي فِيهِ التَّوْفِيقَ وَ الْعِصْمَةَ = و توفيق و خود نگهدارى نصيبم كن
وَ طَهِّرْ قَلْبِي مِنْ غَيَاهِبِ التُّهَمَةِ = و از تيرگي هاى تهمت دلم را پاك گردان
يَا رَحِيما بِعِبَادِهِ الْمُؤْمِنِينَ = اى مهربان به بندگان با ايمان.
- دعای روز سى ام
اللَّهُمَّ اجْعَلْ صِيَامِي فِيهِ بِالشُّكْرِ وَ الْقَبُولِ = خدايا روزه ام را در اين ماه مورد سپاس و پذيرش قرار ده،
عَلَى مَا تَرْضَاهُ وَ يَرْضَاهُ الرَّسُولُ مُحْكَمَةً فُرُوعُهُ بِالْأُصُولِ، = بر پايه آنچه تو و پيامبر آن را مى پسندد درحالیكه فروعش بر اصولش استوار باشد
بِحَقِّ سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ = به حق سرورمان محمّد و اهل بيت پاكش
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ. = و سپاس خداى را پروردگار جهانيان.
صفات خداوند در دعاهای سی روزه
از تجمیع کلمات منادا بدرگاه الهی در دعاهای سی روزه ماه مبارک رمضان و تدبر در آن می‌توان صفات زیر را احصا و به‌درگاهش استغاثه کرد :
***************************
اى درگذرنده از گنه كاران.
****************************
اى مهربان ترين مهربانان.
****************************
به حق جودت، اى جودمندترين جودمندان
****************************
اى بيناترين بينندگان
****************************
به رأفتت، اى مهربان ترين مهربانان
****************************
به فضل و عطاهايت، اى نهايت دلبستگى دل شدگان.
****************************
به توفيقت، اى راهنماى گمراهان.
****************************
به عطايت، اى پناهگاه آرزومندان.
****************************
به مهرت، اى آرزوى مشتاقان.
****************************
به احسانت، اى هدف جويندگان.
****************************
به يارى ات، اى فريادرس دادخواهان.
****************************
به نگهدارى ات، اى نگهدارنده هراسندگان.
****************************
به ياری ات، اى نور چشم درماندگان
****************************
به عزّتت، اى عزّت مسلمانان.
****************************
به امان دادنت، اى امان ده هراسندگان.
****************************
به پرستيدگى ات، اى پرستيده جهانيان.
****************************
به نورت ، اى نوربخش دلهاى عارفان.
****************************
اى هدايت كننده به سوى حق آشكار.
****************************
اى فرو فرستنده آرامش در دل مؤمنان.
****************************
اى برآورنده حاجات خواهندگان.
****************************
اى برآورنده خواهش درماندگان .
****************************
اى ناديده گيرنده لغزشهاى اهل گناه.
****************************
اى بخشنده به نيازمندان.
****************************
اى نگهدارنده دلهاى پيامبران
****************************
اى شنواترين شنوايان.
****************************
اى مهربان به بندگان شايسته.
****************************
اى مهربان به بندگان با ايمان.
****************************
اى كه پافشارى اصرارورزان مشغولش نسازد.
****************************
بر محمّد و خاندان پاكش درود فرست
و به حق سرورمان محمّد و اهل بيت پاكش
و سپاس خداى را پروردگار جهانيان.
****************************
دسته بندی دعاهای سی روزه
دعاهای سی روزه ماه رمضان سی پیام خودسازی برای هر روز دارد. در دعاهای روزانه، ابتدا بصورت منادا، خداوند را مورد خطاب قرارداده و سپس درخواست دو سه موضوع از خداوند داشته و در انتها به حق یکی از صفات خداوند استدعا میکنیم.
لذا اگر دعاهای سی روزه ماه مبارک رمضان را تفکیک کرده وسپس از تجمیع آنها وتدبر در آن می‌توان موارد زیر را احصا و استغاثه کرد :
الف ) تقویت رابطه خود با خدا
- در اين ماه مرا به خشنودى ات نزديك كن
- و از خشم و انتقامت بركنار دار
- در اين ماه براى برپاداشتن امرت مرا نيرومند ساز
- و از رستگاران نزد خود قرار بده
- و قرار ده مرا از بندگان شايسته فرمانبردار
- و از مقرّبان درگاهت قرار بده
- و قرار ده مرا از اولياى مقرّبت
ب ) تقویت عبادات درماه رمضان
- روزه ام را در اين ماه، جزء روزه روزه داران قرار ده
- روزه ام را در اين ماه، مورد سپاس و پذيرش قرار ده،
- مرا در اين ماه بر روزه و شب زنده دارى اش يارى ده،
- و شب زنده داری ام را شب زنده دارى شب زنده داران
- مرا در اين ماه به بركت هاى سحرهايش آگاه كن
- و دلم را با روشنايى انوارش روشنى بخش
- در در اين ماه طاعت فروتنان را نصيبم كن،
- در اين ماه فضيلت شب قدر را روزى ام ساز
- و به تلاوت قرآن موفقم بدار
- و به قرائت آياتت موفق كن
- و ذكرت را همواره روزى ام كن
- و شيرينى ذكرت را به من بچشان
- بهره ام را در اين ماه از مستحبات فراوان كن
- و اداى شكرت را به من الهام فرما
ج ) رابطه با بندگان خدا
- در اين ماه مهرورزى به ايتام را نصیبم فرما
- و خوراندن طعام را نصیبم فرما
- و آشكار كردن سلام را نصیبم فرما
- در اين ماه نيكى را پسنديده من گردان
- مرا در اين ماه به سوى كارهاى شايسته هدايت فرما
- و بر عدالت و انصاف وادارم نما،
- و همنشينى با اهل كرامت را نصیبم فرما
- و هم نشينى با نيكان توفيقم ده
- مرا در اين ماه به همراهى و همسويى با نيكان توفيق ده
- و از همنشينى با بدان دور بدار
د ) توبه و انابه
- مرا در اين ماه به خاطر نزديك شدن به نافرمانی ات وامگذار
- و با تازيانه هاى انتقامت عذاب مكن
- و از موجبات خشمت دورم بدار
- و از لغزش‌ها و گناهانش دورم بدار
- و نادرستي‌ها و نافرماني‌ها را مورد كراهت من قرار ده
- و خشم و آتش برافروخته را بر من حرام گردان
- مرا در اين ماه از آلودگيها و ناپاكي‌ها پاك كن
- مرا در اين ماه بر لغزش‌ها سرزنش مكن،
- و از خطاها و افتادن در گناهان دور بدار
- و هدف بلاها و آفات قرار مده،
- و براى شيطان راهى به سوى من قرار مده
- در اين ماه از گناهانم شست وشويم ده
- و از عيب‌ها پاكم كن
- و گناهم را آمرزيده،
- و عيبم را پوشيده قرار ده
- و پوزش هايم را بپذير
- و گناه و بار گران را از گردنم بریز
- قرار ده مرا در اين ماه از آمرزش جويان
- و ببخش گناهم را در آن اى معبود جهانيان و از من درگذر،
- و به سوى خشنودى فراگيرت متوجه كن
ه ) تقویت بصیرت
- در اين ماه به من تيزهوشى و بيدارى عنايت فرما،
- و بيدارم كن در آن از خواب بی خبران
- و از بى خردى و اشتباه دورم ساز
- و به جانب دلايل درخشانت راهنمايى كن
و) خودسازی
- از هر خيرى كه در اين ماه نازل مى كنى، برايم بهره اى قرار ده
- و به نگهدارى و پوششت نگاهم بدار
- مرا در اين ماه از توكل كنندگان قرار بده
- مرا در اين ماه به پوشش و پاكدامنى بياراى
- و به لباس قناعت و اكتفا به اندازه حاجت بپوشان
- و مرا در اين ماه از هرچه مى ترسم ايمنى ده،
- و سينه ام را براى انابه همانند بازگشت خاضعان باز كن
- و به حق رحمتت به خانه آرامش جايم ده
- و تمام اعضايم را به پيروى آثارش ( برکتهای سحر وانوار آن) بگمار
- مرا در اين ماه دلبسته اوليا گردان
- و دشمن دشمنانت قرار ده،
- و دلم را به پرهيزكارى دلها بيازماى
- و از تيرگي هاى تهمت دلم را پاك گردان
- در اين ماه آنچه تو را خشنود مى كند از تو درخواست میكنم
- و از آنچه تو را ناخشنود می‌كند به تو پناه مى آورم
- و از تو در اين ماه توفيق اطاعت و ترك نافرمانى ات را خواستارم
- و كارهايم را از سختى به آسانى برگردان
- و به پرهيزگارى توفيقم ده
- و توفيق و خود نگهدارى نصيبم كن
ز ) درخواست توشه برای سرای اخرت
- در اين ماه درهاى بهشت هايت را به رويم باز كن
- و بهشت را منزل و آسايشگاهم قرار ده،
- و در ميان بهشت هايت جايم ده،
- و خشم و آتش برافروخته را بر من حرام گردان
- و درهاى آتش دوزخ را به روزيم بربند
ح ) درخواست پذیرش دعاهایم
- در اين ماه با رحمتت فروگير
- و از ميان وسايل وسيله ام را به سويت نزديك كن
- در اين ماه بهره ام را از بركت هايش( برکتهای سحر وانوار آن) كامل گردان
- و راهم را به سوى نيكي هايش هموار نما
- و از پذيرفته خوبي هايش محرومم مساز
- در اين ماه براى من به سوى خشنودى ات دليلى قرار مده،
- در اين ماه درهاى فضلت را به روى من بگشا
- و بركاتت را بر من نازل فرما
- و آراسته به راه و روش خاتم پيامبرانت گردان
- و بر شدني هاى مورد تقديرت شكيبايم گردان
- براى من در اين ماه بهره اى از رحمت گسترده ات قرار ده
- كوششم را در اين ماه مورد سپاس قرار ده
- و عملم را پذيرفته
- و حاجتها و آرزوهايم را برآور
- و مرا با تحقق درخواست‌ها اكرام فرما
- و به موجبات خشنودى ات موفقم بدار
- بر پايه آنچه تو و پيامبر آن را مى پسندد در حالیكه فروعش بر اصولش استوار باشد
دعای وداع ماه مبارك رمضان امام سجاد(س)
این دعا دریایی از معارف ماه رمضان است و بهتر است در اغاز ماه مبارک مورد تدبر قرارگیرد تا بهتر بتوان اثار ایام را درک نمود.دعای وادع با ماه مبارک رمضان به نقل امام چهارم زین العابدین (ع) :
- اَللَّهُمَّ يَا مَنْ لاَ يَرْغَبُ فِي الْجَزَاءِوَ يَا مَنْ لاَ يَنْدَمُ عَلَى الْعَطَاءِ
اى خداوندى كه در برابر نعمتهايى كه بندگانت را ارزانى مى دارى به پاداشت رغبتى نيست.اى خداوندى كه از بخشيدن پشيمان نمى شوى.
- وَ يَا مَنْ لاَ يُكَافِئُ عَبْدَهُ عَلَى السَّوَاءِ
اى خداوندى كه پاداش عمل بنده را نه برابر عمل، بلكه بيش از آن مى دهى.
- مِنَّتُكَ ابْتِدَاءٌ وَ عَفْوُكَ تَفَضُّلٌ وَ عُقُوبَتُكَ عَدْلٌ وَ قَضَاؤُكَ خِيَرَةٌ
نعمتت بى هيچ سابقه است و عفو تو بر مقتضاى فضل و احسان توست و عقوبتت بر آيين عدالت است و هر چه تقدير كنى خير ما در آن است.
- إِنْ أَعْطَيْتَ لَمْ تَشُبْ عَطَاءَكَ بِمَنٍّ وَ آن مَنَعْتَ لَمْ يَكُنْ مَنْعُكَ تَعَدِّياً
اگر عطا كنى، عطاى خويش به منت نياميزى و اگر منع كنى، منع كردنت نه از روى ستم باشد.
- تَشْكُرُ مَنْ شَكَرَكَ وَ أَنْتَ أَلْهَمْتَهُ شُكْرَكَ
پاداش نيك دهى كسى را كه سپاست گويد، با آنكه تو خود او را سپاس گفتن الهام كرده اى.
- وَ تُكَافِئُ مَنْ حَمِدَكَ وَ أَنْتَ عَلَّمْتَهُ حَمْدَكَ
جزاى خير دهى كسى را كه تو را بستايد، با آنكه تو خود او را ستايشگرى آموخته اى.
- تَسْتُرُ عَلَى مَنْ لَوْ شِئْتَ فَضَحْتَهُ وَ تَجُودُ عَلَى مَنْ لَوْ شِئْتَ مَنَعْتَهُ
عيب كسى را مى پوشى كه اگر مى خواستى، رسوايش مى ساختى. به كسى عطا مى كنى كه اگر مى خواستى، عطا از او باز مى گرفتى.
- وَ كِلاَهُمَا أَهْلٌ مِنْكَ لِلْفَضِيحَةِ وَ الْمَنْعِ غَيْرَ أَنَّكَ بَنَيْتَ أَفْعَالَكَ عَلَى التَّفَضُّلِ
و آن دو يكى در خور آن بود كه رسوايش كنى و يكى سزاى آن بود كه عطاى خويش از او بازگيرى. ولى تو اى خداوند، كار خود بر تفضل بنا نهاده اى
- وَ أَجْرَيْتَ قُدْرَتَكَ عَلَى التَّجَاوُزِوَ تَلَقَّيْتَ مَنْ عَصَاكَ بِالْحِلْمِ وَ أَمْهَلْتَ مَنْ قَصَدَ لِنَفْسِهِ بِالظُّلْمِ
و قدرت خود را بر گذشت از گناهان جارى داشته اى.با آنان كه تو را عصيان كنند، با بردبارى روياروى شوى و آنان را كه آهنگ ستم بر خود كنند، مهلت دهى.
- تَسْتَنْظِرُهُمْ بِأَنَاتِكَ إِلَى الْإِنَابَةِ وَ تَتْرُكُ مُعَاجَلَتَهُمْ إِلَى التَّوْبَةِ
آرى اى پروردگار من، مهلتشان دهى و با آنان مدارا كنى، باشد كه به سوى تو باز گردند، و چاره كارشان به توبه سپارى،
- لِكَيْلاَ يَهْلِكَ عَلَيْكَ هَالِكُهُمْ وَ لاَ يَشْقَى بِنِعْمَتِكَ شَقِيُّهُمْ إِلاَّ عَنْ طُولِ الْإِعْذَارِ إِلَيْهِ وَ بَعْدَ تَرَادُفِ الْحُجَّةِ عَلَيْهِ
تا آن كه بايد هلاك شود به خلاف رضاى تو در مهلكه نيفتد و آن كه از نعمت تو مست غرور شده و طريق شقاوت در پيش گرفته بدبخت نگردد، مگر آنگه كه ديگرش عذر نماند و حجت بر او تمام شود.
- كَرَماً مِنْ عَفْوِكَ يَا كَرِيمُ وَ عَائِدَةً مِنْ عَطْفِكَ يَا حَلِيمُ
همه اينها از روى كرم و عفو توست اى خداى بخشنده و سودى است كه از عطوفت تو حاصل گردد، اى خداى بردبار.
- أَنْتَ الَّذِي فَتَحْتَ لِعِبَادِكَ بَاباً إِلَى عَفْوِكَ وَ سَمَّيْتَهُ التَّوْبَةَ
اى خداوند، تويى كه در عفو به روى بندگانت گشوده اى و آن را توبه ناميدهاى.
- وَ جَعَلْتَ عَلَى ذَلِكَ الْبَابِ دَلِيلاً مِنْ وَحْيِكَ لِئَلاَّ يَضِلُّوا عَنْهُ فَقُلْتَ – تَبَارَكَ اسْمُكَ
و براى رسيدن به اين در، آياتى را كه بر پيامبرت وحى كرده اى راهنما ساخته اى، تا كسى آن در گم نكند، كه تو اى خداوندى كه بزرگ و متعالى است نام تو، خود گفته اى:
- تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَصُوحاً عَسَى رَبُّكُمْ آن يُكَفِّرَ عَنْكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَ يُدْخِلَكُمْ جَنَاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ
«به درگاه خدا توبه كنيد، توبه اى از روى اخلاص باشد كه پرودگارتان، گناهانتان را محو كند و شما را به بهشتهايى داخل كند كه در آن نهرها جارى است.
- يَوْمَ لاَ يُخْزِي اللَّهُ النَّبِيَّ وَ الَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ نُورُهُمْ يَسْعَى بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَ بِأَيْمَانِهِمْ يَقُولُونَ
در آن روز، خدا پيامبر و كسانى را كه به او ايمان آورده اند فرو نگذارد، و نورشان پيشاپيش و در سمت راستشان در حركت باشد. مى گويند:
- (رَبَّنَا أَتْمِمْ لَنَا نُورَنَا وَ اغْفِرْ لَنَا إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ)[۱۱]
« اى پروردگار ما، نور ما را براى ما به كمال رسان و ما را بيامرز، كه تو بر هر كارى توانايى. »
- فَمَا عُذْرُ مَنْ أَغْفَلَ دُخُولَ ذَلِكَ الْمَنْزِلِ بَعْدَ فَتْحِ الْبَابِ وَ إِقَامَةِ الدَّلِيلِ
پس كسى كه از دخول به چنين سرايى – سراى توبه – پس از گشودن در و بر گماشتن راهنما غفلت ورزد، چه عذر تواند آورد؟
- وَ أَنْتَ الَّذِي زِدْتَ فِي السَّوْمِ عَلَى نَفْسِكَ لِعِبَادِكَ تُرِيدُ رِبْحَهُمْ فِي مُتَاجَرَتِهِمْ لَكَ
اى خداى من، تو كسى هستى كه در معامله با بندگان خود، همواره به سود آنان در بها مى افزايى
- وَ فَوْزَهُمْ بِالْوِفَادَةِ عَلَيْكَ وَ الزِّيَادَةِ مِنْكَ فَقُلْتَ – تَبَارَكَ اسْمُكَ وَ تَعَالَيْتَ –
و مى خواهى كه در معامله با تو سود برند و به افزون دهى و نزول بر آستان تو كامياب شوند، كه تو خود گفته اى – بزرگ و متعالى است نام تو و بلند است مرتبت تو –
- (مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا وَ مَنْ جَاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَلاَ يُجْزَى إِلاَّ مِثْلَهَا)[۱۲]
«هر كس كار نيكى انجام دهد، ده برابر به او پاداش داده شود و هر كه كار بدى انجام دهد، تنها همانند آن كيفر بيند. »
- وَ قُلْتَ (مَثَلُ الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِي كُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ وَ اللَّهُ يُضَاعِفُ لِمَنْ يَشَاءُ) [۱۳]
و نيز تو خود گفته اى: «مثل آنان كه مال خود را در راه خدا انفاق مى كنند مثل دانهاى است كه هفت خوشه بر آورد، و در هر خوشه اى صد دانه باشد، خدا پاداش هر كه را كه بخواهد، چند برابر مى كند. »
- وَ قُلْتَ (مَنْ ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً فَيُضَاعِفَهُ لَهُ أَضْعَافاً كَثِيرَةً)[۱۴]
و نيز تو خود گفته اى: «كيست كه به خدا قرض الحسنه دهد، تا خدا بر آن چند برابر بيفزايد؟ »
- وَ مَا أَنْزَلْتَ مِنْ نَظَائِرِهِنَّ فِي الْقُرْآنِ مِنْ تَضَاعِيفِ الْحَسَنَاتِ
و نظاير اين آيات كه در قرآن در باب مضاعف شدن حسنات نازل كرده اى.
- وَ أَنْتَ الَّذِي دَلَلْتَهُمْ بِقَوْلِكَ مِنْ غَيْبِكَ وَ تَرْغِيبِكَ الَّذِي فِيهِ حَظُّهُمْ عَلَى مَا لَوْ سَتَرْتَهُ عَنْهُمْ لَمْ تُدْرِكْهُ أَبْصَارُهُمْ
بار خدايا، تويى كه به وسيله وحيى كه از عالم غيب فرستادى و به ترغيب خويش، آدميان را به چيزهايى راه نمودى كه اگر پنهان مى داشتى، از ديدگانشان پنهان مىبود.
- وَ لَمْ تَعِهِ أَسْمَاعُهُمْ وَ لَمْ تَلْحَقْهُ أَوْهَامُهُمْ فَقُلْتَ (اُذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ وَ اشْكُرُوا لِي وَ لاَ تَكْفُرُونِ)[۱۵]
گوششان از شنيدن آواز آن ناتوان و انديشه هايشان از تصور آن عاجز مى آمد، كه تو خود گفته اى: «مرا ياد كنيد تا شما را ياد كنم. مرا سپاس گوييد و ناسپاسى من مكنيد. »
- وَ قُلْتَ (لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ وَ لَئِنْ كَفَرْتُمْ آن عَذَابِي لَشَدِيدٌ)[۱۶]
و نيز گفته اى: «اگر مرا سپاس گوييد، بر نعمت شما مى افزايم و اگر كفران كنيد بدانيد كه عذاب من سخت است. »
- وَ قُلْتَ (اُدْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ آن الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ)[۱۷]
و گفته اى: «بخوانيد مرا، تا شما را پاسخ گويم. آنهايى كه از پرستش من سركشى مى كنند زودا كه در عين خوارى به جهنم در آيند.»
- فَسَمَّيْتَ دُعَاءَكَ عِبَادَةً وَ تَرْكَهُ اسْتِكْبَاراً وَ تَوَعَّدْتَ عَلَى تَرْكِهِ دُخُولَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ
بار خدايا، دعاى بندگان را به درگاه خود، عبادت خوانده اى و ترك آن را خودپسندى و سركشى، و كسانى را كه از آن سر بر تابند وعده جهنم و خوارى آن داده اى.
- فَذَكَرُوكَ بِمَنِّكَ وَ شَكَرُوكَ بِفَضْلِكَ وَ دَعَوْكَ بِأَمْرِكَ وَ تَصَدَّقُوا لَكَ طَلَباً لِمَزِيدِكَ وَ فِيهَا كَانَتْ نَجَاتُهُمْ مِنْ غَضَبِكَ وَ فَوْزُهُمْ بِرِضَاكَ
از اين روست كه تو را به نعمت و بخششت ياد كردند و به فضل و احسانت سپاس گفتند و هم به فرمان تو، تو را به دعا خواندند، و در راه تو صدقه دادند تا به ثوابشان بيفزايى، و در آن بود رهاييشان از خشم تو و كاميابيشان به خشنودى تو.
- وَ لَوْ دَلَّ مَخْلُوقٌ مَخْلُوقاً مِنْ نَفْسِهِ عَلَى مِثْلِ الَّذِي دَلَلْتَ عَلَيْهِ عِبَادَكَ مِنْكَ كَانَ مَوْصُوفاً بِالْإِحْسَانِ وَ مَنْعُوتاً بِالاِمْتِنَانِ وَ مَحْمُوداً بِكُلِّ لِسَانٍ
بار خدايا، اگر يكى از آفريدگان تو، آفريده ديگر را چنان راهنمايى كرده بود كه تو بندگانت را راهنمايى كرده اى، او را به صفت انعام و احسان متصف مى ساختند و به هر زبان مى ستودندش.
- فَلَكَ الْحَمْدُ مَا وُجِدَ فِي حَمْدِكَ مَذْهَبٌ وَ مَا بَقِيَ لِلْحَمْدِ لَفْظٌ تُحْمَدُ بِهِ وَ مَعْنًى يَنْصَرِفُ إِلَيْهِ
پس حمد و سپاس تو را، تا هر زمان كه سپاست توان گفت و تا آنگاه كه بر حمد تو لفظى باقى است و معنايى كه در اين طريق بهره اى از آن توان يافت.
- يَا مَنْ تَحَمَّدَ إِلَى عِبَادِهِ بِالْإِحْسَانِ وَ الْفَضْلِ وَ غَمَرَهُمْ بِالْمَنِّ وَ الطَّوْلِ مَا أَفْشَى فِينَا نِعْمَتَكَ وَ أَسْبَغَ عَلَيْنَا مِنَّتَكَ وَ أَخَصَّنَا بِبِرِّكَ
اى خداوندى كه احسان و فضل خويش به بندگانت عطا كرده اى و آنان را در بخشش و عطا غرقه ساخته اى. آثار نعمت تو بر ما چه آشكار است و احسان تو در حق ما چه بسيار. و چه بسيار ما را به بر و نيكى خويش مخصوص گردانيده اى.
- هَدَيْتَنَا لِدِينِكَ الَّذِي اصْطَفَيْتَ وَ مِلَّتِكَ الَّتِي ارْتَضَيْتَ وَ سَبِيلِكَ الَّذِي سَهَّلْتَ وَ بَصَّرْتَنَا الزُّلْفَةَ لَدَيْكَ وَ الْوُصُولَ إِلَى كَرَامَتِكَ
ما را به دين برگزيده خود، آيين پسنديده خود، شريعت سهل و آسان خود هدايت كردى و ديدگانمان را بينا ساختى كه به تو تقرب جوييم و به مقام كرامت تو واصل آييم.
- اَللَّهُمَّ وَ أَنْتَ جَعَلْتَ مِنْ صَفَايَا تِلْكَ الْوَظَائِفِ وَ خَصَائِصِ تِلْكَ الْفُرُوضِ شَهْرَ رَمَضَانَ الَّذِي اخْتَصَصْتَهُ مِنْ سَائِرِ الشُّهُورِ
بار خدايا، يكى از اين برگزيده ترين وظايف و خاصترين واجبات، ماه رمضان را قراردادى. ماهى كه آن را از ميان ديگر ماه‌ها ويژگى ديگرى بخشيده اى
- وَ تَخَيَّرْتَهُ مِنْ جَمِيعِ الْأَزْمِنَةِ وَ الدُّهُورِ وَ آثَرْتَهُ عَلَى كُلِّ أَوْقَاتِ السَّنَةِ بِمَا أَنْزَلْتَ فِيهِ مِنَ الْقُرْآنِ وَ النُّورِ وَ ضَاعَفْتَ فِيهِ مِنَ الْإِيمَانِ
بر همه اوقات سال برترى اش نهاده اى، زيرا كه در آن قرآن و نور نازل كرده اى و بر تكاليف مؤمنان چند برابر افزوده اى
- وَ فَرَضْتَ فِيهِ مِنَ الصِّيَامِ وَ رَغَّبْتَ فِيهِ مِنَ الْقِيَامِ وَ أَجْلَلْتَ فِيهِ مِنْ لَيْلَةِ الْقَدْرِ الَّتِي هِيَ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ
و روزه را در آن واجب داشته اى و مردمان را به بر پاى خاستن براى عبادت خود ترغيب كرده اى و شب قدر را كه از هزار ماه بهتر است تجليل فرموده اى.
- ثُمَّ آثَرْتَنَا بِهِ عَلَى سَائِرِ الْأُمَمِ وَ اصْطَفَيْتَنَا بِفَضْلِهِ دُونَ أَهْلِ الْمِلَلِ فَصُمْنَا بِأَمْرِكَ نَهَارَهُ وَ قُمْنَا بِعَوْنِكَ لَيْلَهُ
و چون رمضان را به ما عطا كردى، ما را بر ديگر امتها فضيلت نهادى و از ميان پيروان ديگر كيشها برگزيدى. پس ما به فرمان تو روزش را روزه داشتيم و شبش را به نماز برخاستيم،
- مُتَعَرِّضِينَ بِصِيَامِهِ وَ قِيَامِهِ لِمَا عَرَّضْتَنَا لَهُ مِنْ رَحْمَتِكَ وَ تَسَبَّبْنَا إِلَيْهِ مِنْ مَثُوبَتِكَ
و با روزه داشتن و نماز خواندن در اين ماه به رحمتى كه ما را ارزانى داشته بودى روى نهاديم و آن را وسيله نيل به ثواب تو قرار داديم.
- وَ أَنْتَ الْمَلِيءُ بِمَا رُغِبَ فِيهِ إِلَيْكَ الْجَوَادُ بِمَا سُئِلْتَ مِنْ فَضْلِكَ الْقَرِيبُ إِلَى مَنْ حَاوَلَ قُرْبَكَ
تويى كه هر چه از تو خواهند توانى داشت و آنچه از فضل و احسان تو طلبند توانى داد و به خواستاران مقام قرب خود نزديك هستى.
- وَ قَدْ أَقَامَ فِينَا هَذَا الشَّهْرُ مُقَامَ حَمْدٍ وَ صَحِبَنَا صُحْبَةَ مَبْرُورٍ
اى خداوند، ماه رمضان در ميان ما بس ستوده زيست و ما را مصاحب و يارى نيكو بود
- وَ أَرْبَحَنَا أَفْضَلَ أَرْبَاحِ الْعَالَمِينَ ثُمَّ قَدْ فَارَقَنَا عِنْدَ تَمَامِ وَقْتِهِ وَ انْقِطَاعِ مُدَّتِهِ وَ وَفَاءِ عَدَدِهِ
و گرانبهاترين سودهاى مردم جهان را به ما ارزانى داشت. اما چون زمانش به سر رسيد و مدتش و شمار روزهايش پايان گرفت، آهنگ رحيل كرد.
- فَنَحْنُ مُوَدِّعُوهُ وِدَاعَ مَنْ عَزَّ فِرَاقُهُ عَلَيْنَا وَ غَمَّنَا وَ أَوْحَشَنَا انْصِرَافُهُ عَنَّا وَ لَزِمَنَا لَهُ الذِّمَامُ الْمَحْفُوظُ
اى خداوند، اينك با او وداع مى كنيم، همانند وداع با عزيزى كه فراقش بر ما گران است و رفتنش ما را غمگين و گرفتار وحشت تنهايى كند، عزيزى كه او را بر ما پيمانى است كه بايد نگهداريم
- وَ الْحُرْمَةُ الْمَرْعِيَّةُ وَ الْحَقُّ الْمَقْضِيُّ فَنَحْنُ قَائِلُونَ اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا شَهْرَ اللَّهِ الْأَكْبَرَ وَ يَا عِيدَ أَوْلِيَائِهِ
و حرمتى كه بايد رعايت كنيم و حقى كه بايد ادا نماييم. پس، اكنون مى گوييم: بدرود اى بزرگترين ماه خداوند و اى عيد اولياى خدا.
- اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا أَكْرَمَ مَصْحُوبٍ مِنَ الْأَوْقَاتِ وَ يَا خَيْرَ شَهْرٍ فِي الْأَيَّامِ وَ السَّاعَاتِ
بدرود اى گرامى ترين اوقاتى كه ما را مصاحب و يار بودى، اى بهترين ماه در همه روزها و ساعتها.
- اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ مِنْ شَهْرٍ قَرُبَتْ فِيهِ الْآمَالُ وَ نُشِرَتْ فِيهِ الْأَعْمَالُ
بدرود اى ماه دست يافتن به آرزوها، اى ماه سرشار از اعمال شايسته بندگان خداوند.
- اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ مِنْ قَرِينٍ جَلَّ قَدْرُهُ مَوْجُوداً وَ أَفْجَعَ فَقْدُهُ مَفْقُوداً وَ مَرْجُوٍّ آلَمَ فِرَاقُهُ
بدرود اى يار و قرينى كه چون باشى، قدرت بس جليل است و چون رخت بر بندى، فراقت رنج افزا شود. اى مايه اميد ما كه دوريت براى ما بس دردناك است.
- اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ مِنْ أَلِيفٍ آنَسَ مُقْبِلاً فَسَرَّ وَ أَوْحَشَ مُنْقَضِياً فَمَضَ
بدرود اى همدم ما كه چون بيايى، شادمانى و آرامش بر دل ما آرى و چون بروى، رفتنت وحشت خيز است و تألم افزاى.
- اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ مِنْ مُجَاوِرٍ رَقَّتْ فِيهِ الْقُلُوبُ وَ قَلَّتْ فِيهِ الذُّنُوبُ
بدرود اى همسايه اى كه تا با ما بودى، دلهاى ما را رقت بود و گناهان ما را نقصان.
- اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ مِنْ نَاصِرٍ أَعَانَ عَلَى الشَّيْطَانِ وَ صَاحِبٍ سَهَّلَ سُبُلَ الْإِحْسَانِ
بدرود اى ياريگر ما كه در برابر شيطان ياريمان دادى و اى مصاحبى كه راه هاى نيكى و فضيلت را پيش پاى ما هموار ساختى.
- اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ مَا أَكْثَرَ عُتَقَاءَ اللَّهِ فِيكَ وَ مَا أَسْعَدَ مَنْ رَعَى حُرْمَتَكَ بِكَ
بدرود كه آزاد شدگان از عذاب خداوند، در تو چه بسيارند، و چه نيكبخت است آن كه حرمت تو نگه داشت.
- اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ مَا كَانَ أَمْحَاكَ لِلذُّنُوبِ وَ أَسْتَرَكَ لِأَنْوَاعِ الْعُيُوبِ
بدرود كه چه بسا گناهان كه از نامه عمل ما زدودى و چه بسا عيب‌ها كه پوشيده داشتى.
- اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ مَا كَانَ أَطْوَلَكَ عَلَى الْمُجْرِمِينَ وَ أَهْيَبَكَ فِي صُدُورِ الْمُؤْمِنِينَ
بدورد كه درنگ تو براى گنه كاران چه به درازا كشيد و هيبت تو در دل مؤمنان چه بسيار بود.
- اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ مِنْ شَهْرٍ لاَ تُنَافِسُهُ الْأَيَّامُاَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ مِنْ شَهْرٍ هُوَ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ سَلاَمٌ
بدرود اى ماهى كه هيچ ماه ديگر را توان همسرى با تو نيست. بدرود اى ماهى كه تا تو بودى، امن و سلامت بود.
- اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ غَيْرَ كَرِيهِ الْمُصَاحَبَةِ وَ لاَ ذَمِيمِ الْمُلاَبَسَةِ
بدرود اى آن كه نه در مصاحبت تو كراهت بود و نه در معاشرتت ناپسندى.
- اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ كَمَا وَفَدْتَ عَلَيْنَا بِالْبَرَكَاتِ وَ غَسَلْتَ عَنَّا دَنَسَ الْخَطِيئَاتِ
بدرود كه سرشار از بركات بر ما در آمدى و ما را از آلودگى هاى گناه شست و شو دادى.
- اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ غَيْرَ مُوَدَّعٍ بَرَماً وَ لاَ مَتْرُوكٍ صِيَامُهُ سَأَماً
بدرود كه به هنگام وداع از تو نه غبارى به دل داريم و نه از روزه ات ملالتى در خاطر.
- اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ مِنْ مَطْلُوبٍ قَبْلَ وَقْتِهِ وَ مَحْزُونٍ عَلَيْهِ قَبْلَ فَوْتِهِ
بدرود كه هنوز فرا نرسيده از آمدنت شادمان بوديم و هنوز رخت بر نبسته از رفتنت اندوهناك.
- اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ كَمْ مِنْ سُوءٍ صُرِفَ بِكَ عَنَّا وَ كَمْ مِنْ خَيْرٍ أُفِيضَ بِكَ عَلَيْنَا
بدرود كه چه بديها كه با آمدنت از ما دور شد و چه خيرات كه ما را نصيب آمد.
- اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ وَ عَلَى لَيْلَةِ الْقَدْرِ الَّتِي هِيَ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ
بدرود تو را و آن شب قدر تو را كه از هزار ماه بهتر است.
- اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ مَا كَانَ أَحْرَصَنَا بِالْأَمْسِ عَلَيْكَ وَ أَشَدَّ شَوْقَنَا غَداً إِلَيْكَ
بدرود كه ديروز كه در ميان ما بودى آزمند ماندنت بوديم و فردا كه از ميان ما خواهى رفت آتش اشتياق در دل ما شعله خواهد كشيد.
- اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ وَ عَلَى فَضْلِكَ الَّذِي حُرِمْنَاهُ وَ عَلَى مَاضٍ مِنْ بَرَكَاتِكَ سُلِبْنَاهُ
بدرود تو را و آن فضل و كرم تو را كه اينك از آن محروم مانده ايم. و بر آن بركات كه پيش از اين ما را داده بودى و اينك از كفش داده ايم.
- اَللَّهُمَّ إِنَّا أَهْلُ هَذَا الشَّهْرِ الَّذِي شَرَّفْتَنَا بِهِ وَ وَفَّقْتَنَا بِمَنِّكَ لَهُ حِينَ جَهِلَ الْأَشْقِيَاءُ وَقْتَهُ وَ حُرِمُوا لِشَقَائِهِمْ فَضْلَهُ
بار خدايا، ما آشناى اين ماهيم، ماهى كه ما را بدان شرف و منزلت دادى و به بركت نعمت و احسان خويش روزه داشتنش را توفيق دادى، در حالى كه مردمان شقى قدرش را نشناختند و شور بختى خويش را از فضيلتش محروم ماندند.
- أَنْتَ وَلِيُّ مَا آثَرْتَنَا بِهِ مِنْ مَعْرِفَتِهِ وَ هَدَيْتَنَا لَهُ مِنْ سُنَّتِهِ وَ قَدْ تَوَلَّيْنَا بِتَوْفِيقِكَ صِيَامَهُ وَ قِيَامَهُ عَلَى تَقْصِيرٍ وَ أَدَّيْنَا فِيهِ قَلِيلاً مِنْ كَثِيرٍ
اى خداوند، تو بودى كه ما را برگزيدى و به شناخت اين ماه توفيق عنايت كردى و به سنت آن راه نمودى. تو بودى كه ما را توفيق روزه داشتن و نمازگزاردن ارزانى داشتى، هر چند ما قصور ورزيديم و اندكى از بسيار به جاى آورديم.
- اَللَّهُمَّ فَلَكَ الْحَمْدُ إِقْرَاراً بِالْإِسَاءَةِ وَ اعْتِرَافاً بِالْإِضَاعَةِ وَ لَكَ مِنْ قُلُوبِنَا عَقْدُ النَّدَمِ وَ مِنْ أَلْسِنَتِنَا صِدْقُ الاِعْتِذَارِ
بار خدايا، حمد تو راست در حالى كه به بدكردارى خويش اقرار مى كنيم و به تبهكارى خويش معترفيم. براى رضاى توست اگر در اعماق دلمان پشيمان شده ايم و از سر صدق از تو پوزش مى طلبيم.
- فَأْجُرْنَا عَلَى مَا أَصَابَنَا فِيهِ مِنَ التَّفْرِيطِ أَجْراً نَسْتَدْرِكُ بِهِ الْفَضْلَ الْمَرْغُوبَ فِيهِ وَ نَعْتَاضُ بِهِ مِنْ أَنْوَاعِ الذُّخْرِ الْمَحْرُوصِ عَلَيْهِ
پس در برابر قصورى كه در اين ماه در طاعت تو ورزيده ايم، ما را پاداشى ده كه به يارى آن بر فضيلت مرغوب دست يابيم و آن اندوخته هاى گوناگون را كه به آن مشتاق شده ايم بستانيم.
- وَ أَوْجِبْ لَنَا عُذْرَكَ عَلَى مَا قَصَّرْنَا فِيهِ مِنْ حَقِّكَ وَ ابْلُغْ بِأَعْمَارِنَا مَا بَيْنَ أَيْدِينَا مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ الْمُقْبِلِ
عذر تقصير ما را در اداى حق خود بپذير و عمر ما را تا رمضان ديگر دراز كن.
- فَإِذَا بَلَّغْتَنَاهُ فَأَعِنِّا عَلَى تَنَاوُلِ مَا أَنْتَ أَهْلُهُ مِنَ الْعِبَادَةِ وَ أَدِّنَا إِلَى الْقِيَامِ بِمَا يَسْتَحِقُّهُ مِنَ الطَّاعَةِ
و چون به رمضان ديگر رسيديم، ياريمان ده تا آن سان كه سزاى خداوندى توست عبادتت كنيم و ما را به منزلتى رسان كه سزاوار طاعت توست
- وَ أَجْرِ لَنَا مِنْ صَالِحِ الْعَمَلِ مَا يَكُونُ دَرَكاً لِحَقِّكَ فِي الشَّهْرَيْنِ مِنْ شُهُورِ الدَّهْرِ
و به چنان اعمال شايسته اى برگمار كه اداى حق تو را در اين رمضان و رمضان ديگر، بايسته باشد.
- اَللَّهُمَّ وَ مَا أَلْمَمْنَا بِهِ فِي شَهْرِنَا هَذَا مِنْ لَمَمٍ أَوْ إِثْمٍ أَوْ وَاقَعْنَا فِيهِ مِنْ ذَنْبٍ
بار خدايا، در اين ماه اگر قصد گناه كرده ايم، يا مرتكب آن شده ايم،
- وَ اكْتَسَبْنَا فِيهِ مِنْ خَطِيئَةٍ عَلَى تَعَمُّدٍ مِنَّا أَوْ عَلَى نِسْيَانٍ ظَلَمْنَا فِيهِ أَنْفُسَنَا أَوِ انْتَهَكْنَا بِهِ حُرْمَةً مِنْ غَيْرِنَا
يا به عمد خطايى از ما سر زده، يا از سر فراموشى ستمى بر خود روا داشتهايم، يا پرده حرمت ديگرى را دريدهايم،
- فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اسْتُرْنَا بِسِتْرِكَ وَ اعْفُ عَنَّا بِعَفْوِكَ وَ لاَ تَنْصِبْنَا فِيهِ لِأَعْيُنِ الشَّامِتِينَ
بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و گناه ما در پرده اغماض فرو پوش و ما را عفو كن و در برابر ديدگان شماتت كنندگان قرار مده
- وَ لاَ تَبْسُطْ عَلَيْنَا فِيهِ أَلْسُنَ الطَّاعِنِينَ وَ اسْتَعْمِلْنَا بِمَا يَكُونُ حِطَّةً وَ كَفَّارَةً لِمَا أَنْكَرْتَ مِنَّا فِيهِ بِرَأْفَتِكَ الَّتِي لاَ تَنْفَدُ وَ فَضْلِكَ الَّذِي لاَ يَنْقُصُ
و زبان طاعنان در حق ما دراز مگردان و ما را به رأفت پايان نيافتنى و فضل و كرم نقصان ناپذير خود به كارى برگمار كه خطاهايى را كه در اين ماه مرتكب شدهايم و تو آن را نپسنديده اى، از ميان ببرد يا فرو پوشد.
- اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اجْبُرْ مُصِيبَتَنَا بِشَهْرِنَا وَ بَارِكْ لَنَا فِي يَوْمِ عِيدِنَا وَ فِطْرِنَا
بار خدايا، درود بفرست بر محمد و خاندان او. ما از سپرى شدن رمضان اندوهگينيم، تو ما را بر اندوه اين فراق پاداش خير ده و اين روز عيد و روز روزه گشادن را بر ما مبارك گردان.
- وَ اجْعَلْهُ مِنْ خَيْرِ يَوْمٍ مَرَّ عَلَيْنَا أَجْلَبِهِ لِعَفْوٍ وَ أَمْحَاهُ لِذَنْبٍ وَ اغْفِرْ لَنَا مَا خَفِيَ مِنْ ذُنُوبِنَا وَ مَا عَلَنَ
چنان كن كه روز عيد از شمار بهترين روزهايى باشد كه بر ما گذشته و عفو تو را به سوى ما آورده و گناه ما را زدوده است. بار خدايا، گناهان آشكار و نهان ما را بيامرز.
- اَللَّهُمَّ اسْلَخْنَا بِانْسِلاَخِ هَذَا الشَّهْرِ مِنْ خَطَايَانَا وَ أَخْرِجْنَا بِخُرُوجِهِ مِنْ سَيِّئَاتِنَا
اى خداوند، با به پايان رسيدن اين ماه ما را از لوث گناه پاك نماى و با رفتنش، از ورطه گناهان برهان
- وَ اجْعَلْنَا مِنْ أَسْعَدِ أَهْلِهِ بِهِ وَ أَجْزَلِهِمْ قِسْماً فِيهِ وَ أَوْفَرِهِمْ حَظّاً مِنْهُ
و از نيكبختترين كسانى قرار ده كه در آن به عبادت تو پرداختهاند و نصيبشان از همه بيشتر بوده و بيش از همه از آن بهره يافتهاند.
- اَللَّهُمَّ وَ مَنْ رَعَى هَذَا الشَّهْرَ حَقَّ رِعَايَتِهِ وَ حَفِظَ حُرْمَتَهُ حَقَّ حِفْظِهَا وَ قَامَ بِحُدُودِهِ حَقَّ قِيَامِهَا وَ اتَّقَى ذُنُوبَهُ حَقَّ تُقَاتِهَا
بار خدايا، اگر كسى از بندگان تو، حق اين ماه آن چنان كه شايسته اوست رعايت كرده و حرمتش نگه داشته و وظايف خود و احكام آن را به جاى آورده و از گناهان پرهيز كرده
- أَوْ تَقَرَّبَ إِلَيْكَ بِقُرْبَةٍ أَوْجَبَتْ رِضَاكَ لَهُ وَ عَطَفَتْ رَحْمَتَكَ عَلَيْهِ
و به تو تقرب جسته، آن سان كه خشنودى تو نصيبش شده و رحمت تو بر او روى نهاده،
- فَهَبْ لَنَا مِثْلَهُ مِنْ وُجْدِكَ وَ أَعْطِنَا أَضْعَافَهُ مِنْ فَضْلِكَفَإِنَّ فَضْلَكَ لاَ يَغِيضُ
اى خداوند، همانند مزدى كه او را مىدهى، از خزانه بى نيازيت به ما نيز ارزانى دار و چند برابر آن از فضل خود عطا فرماى، كه خزاين فضل تو را نقصان نيست،
- وَ آن خَزَائِنَكَ لاَ تَنْقُصُ بَلْ تَفِيضُ وَ آن مَعَادِنَ إِحْسَانِكَ لاَ تَفْنَى وَ آن عَطَاءَكَ لَلْعَطَاءُ الْمُهَنَّا
بلكه همواره در افزايش است، و معادن احسان تو دستخوش فنا نشود و بخشش تو چه بخششى گواراست.
- اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اكْتُبْ لَنَا مِثْلَ أُجُورِ مَنْ صَامَهُ أَوْ تَعَبَّدَ لَكَ فِيهِ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ
بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و براى ما مزدى بنويس چونان مزد كسى كه اين ماه را تا روز قيامت روزه داشته و تو را عبادت كرده است.
- اَللَّهُمَّ إِنَّا نَتُوبُ إِلَيْكَ فِي يَوْمِ فِطْرِنَا الَّذِي جَعَلْتَهُ لِلْمُؤْمِنِينَ عِيداً وَ سُرُوراً
اى خداوند، ما در اين روز فطر، روز عيد و شادمانى مؤمنان، روز اجتماع مسلمانان به گرد يكديگر،
- وَ لِأَهْلِ مِلَّتِكَ مَجْمَعاً وَ مُحْتَشَداً مِنْ كُلِّ ذَنْبٍ أَذْنَبْنَاهُ أَوْ سُوءٍ أَسْلَفْنَاهُ أَوْ خَاطِرِ شَرٍّ أَضْمَرْنَاهُ
از هر گناه كه مرتكب شده ايم و از هر كار زشت كه زين پيش از ما سر زده، و از هر خيال بد كه در دل خود پنهان داشته ايم، توبه مى كنيم،
- تَوْبَةَ مَنْ لاَ يَنْطَوِي عَلَى رُجُوعٍ إِلَى ذَنْبٍ وَ لاَ يَعُودُ بَعْدَهَا فِي خَطِيئَةٍ
توبه كسى كه در دل خيال بازگشتش به گناه نيست و بار ديگر به گناه باز نگردد،
- تَوْبَةً نَصُوحاً خَلَصَتْ مِنَ الشَّكِّ وَ الاِرْتِيَابِفَتَقَبَّلْهَا مِنَّا وَ ارْضَ عَنَّا وَ ثَبِّتْنَا عَلَيْهَا
توبه اى بى بازگشت، عارى از هر گونه شك و ريب. بار خدايا، چنين توبهاى را از ما بپذير و از ما خشنود شو و ما را در آن توبه ثابت قدم گردان.
- اَللَّهُمَّ ارْزُقْنَا خَوْفَ عِقَابِ الْوَعِيدِ وَ شَوْقَ ثَوَابِ الْمَوْعُودِ حَتَّى نَجِدَ لَذَّةَ مَا نَدْعُوكَ بِهِ وَ كَأْبَةَ مَا نَسْتَجِيرُكَ مِنْهُ
اى خداوند، روزى ما ساز خوف از عقاب جهنم را و شوق به نعيم بهشت را، تا لذت آنچه را كه از تو خواسته ايم در يابيم و از اندوه آنچه از آن به تو پناه مى آوريم وارهيم.
- وَ اجْعَلْنَا عِنْدَكَ مِنَ التَّوَّابِينَ الَّذِينَ أَوْجَبْتَ لَهُمْ مَحَبَّتَكَ وَ قَبِلْتَ مِنْهُمْ مُرَاجَعَةَ طَاعَتِكَ يَا أَعْدَلَ الْعَادِلِينَ
اى خداوند، ما را در شمار توبه كنندگانى در آور كه محبت خود را به آنان ارزانى داشته اى و پذيرفته اى كه به طاعت تو باز گردند، اى دادگرترين دادگران.
- اَللَّهُمَّ تَجَاوَزْ عَنْ آبَائِنَا وَ أُمَّهَاتِنَا وَ أَهْلِ دِينِنَا جَمِيعاً مَنْ سَلَفَ مِنْهُمْ وَ مَنْ غَبَرَ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ
اى خداوند، از پدران و مادران و همكيشان ما، آنان كه ديده از جهان بسته اند و آنان كه هنوز جام مرگ ننوشيده اند، در گذر.
- اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ نَبِيِّنَا وَ آلِهِ كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى مَلاَئِكَتِكَ الْمُقَرَّبِينَ وَ صَلِّ عَلَيْهِ وَ آلِهِ كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى أَنْبِيَائِكَ الْمُرْسَلِينَ
بار خدايا، بر محمد پيامبر ما و خاندان او درود بفرست همچنان كه بر ملائكه مقربين خود درود فرستادهاى. و بر او و خاندانش درود بفرست، آن سان كه بر پيامبران مرسل خود درود فرستادهاى.
- وَ صَلِّ عَلَيْهِ وَ آلِهِ كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ وَ أَفْضَلَ مِنْ ذَلِكَ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ
و درود بفرست بر او و خاندانش، آن سان كه بندگان صالح خود را درود فرستادهاى، درودى بر تر از درود آنها، اى پروردگار جهانيان.
- صَلاَةً تَبْلُغُنَا بَرَكَتُهَا وَ يَنَالُنَا نَفْعُهَا وَ يُسْتَجَابُ لَهَا دُعَاؤُنَا
درودى كه بركت آن به ما رسد و سود آن نصيب ما گردد و سبب استجابت دعاى ما شود،
- إِنَّكَ أَكْرَمُ مَنْ رُغِبَ إِلَيْهِ وَ أَكْفَى مَنْ تُوُكِّلَ عَلَيْهِ وَ أَعْطَى مَنْ سُئِلَ مِنْ فَضْلِهِ وَ أَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
كه تو كريمتر كسى هستى كه بدو رغبت توان يافت و كارسازترين كسى هستى كه بدو توكل توان كرد و تو خود بخشنده ترين كسان به سائلان درگاه خود هستى. و أنت على كل شيء قدير.
? دعای آخرین جمعه ماه مبارک رمضان[۱۸] (برابر با روز جهانی قدس)
? شیخ صدوق از جابر بن عبد عبدالله انصاری روایت کردهاند که در جمعه آخر ماه رمضان خدمت پیامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله رسیدم، چون نظر آن حضرت بر من افتاد، فرمود: ای جابر این آخرین جمعه از ماه رمضان است، پس آن را وداع کن و بگو:
? اللهُمَّ لا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ صِیَامِنَا إِیَّاهُ فَإِنْ جَعَلْتَهُ فَاجْعَلْنِی مَرْحُوما وَ لا تَجْعَلْنِی مَحْرُوما
? خدایا این ماه را آخرین بار روزه ما در ماه رمضان قرار مده، اگر قرار داده‌ای پس مرا رحمت شده بدار، نه محروم از رحمت.
?به راستی هرکه این دعا را در این روز بخواند به یکی از دو خصلت نیکو ظفر یابد: یا رسیدن به ماه رمضان آینده، یا آمرزش خدا و رحمت بیانتهای او.
……………………………………………….با ما
کاش فیض سحر و روزه بماند با ما
نور این طاعت سی روزه بماند با ما
پایان فرصت
تاحالا قبض تلفن همراهتان را قبل از بیستم ماه پرداخت کردید تا از یک روز مکالمه‌ی درون شبکه‌ی رایگان بهره مند بشید؟
دیدید وقتی یک روز مکالمه‌ی رایگان تموم میشه چه پیامی میاد روگوشی؟
“مشترک گرامی مهلت استفاده هدیه یک روز مکالمه رایگان شما به پایان رسید از این پس مکالمات با نرخ عادی محاسبه خواهد شد ”
این داستان غمناک امروز ماست!
مهلت استفاده ما از یک ماه هدیه و ارزاق اسمانی مضاعف و ثواب‌های چندین برابر در ضیافت الهی درون شبکه و برون شبکه درانتهای ماه رمضان به پایان میرسد و عبادات با نرخ واقعی محاسبه میشود.
درهای جهنم باز،شیطان از غل و زنجیر آزاد میشود،ثواب خواندن هر آیه برابر با همان آیه نه یک ختم قرآن،خواب یعنی خواب نه عبادت،نفس کشیدن یعنی نفس کشیدن نه تسبیح..!
مشترکین عزیزماه مهمانی خدا ، فرصت استثایی ماه بی نظیر چون ابربهاری بسرعت می گذرد ، قبل از پایان یافتن آن تا میتوانید از ان توشه گیرید .
ﺧﺪﺍﯾﺎ
ﺧﺮﻭﺝ ﺍﺯ ﻣﺎﻩ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺎ ﻣﻘﺎﺭﻥ ﺑﺎ ﺧﺮﻭﺝ ﺍﺯ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﺪﻩ…
ﺍﻟﻬﯽ ﻧﺼﯿﺮﻣﺎﻥ ﺑﺎﺵ ﺗﺎ ﺑﺼﯿﺮ ﮔﺮﺩﯾﻢ، ﺑﺼﯿﺮﻣﺎﻥ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺍﺯ ﻣﺴﯿﺮ ﺑﺮﻧﮕﺮﺩﯾﻢ.
ﺍﻟﻬﯽ ﮐﯿﻨﻪ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺳﯿﻨﻪ ﻫﺎ ﯾﻤﺎﻥ ﺑﺰﺩﺍﯼ، ﺯﺑﺎﻧﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺭﻭﻍ ﻭ ﺗﻬﻤﺖ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺭ
ﺍﮔﺮ ﻧﻌﻤﺘﻤﺎﻥ ﺑﺨﺸﯿﺪﯼ ﺷﺎﮐﺮﻣﺎﻥ ﮐﻦ، ﺍﮔﺮ ﺑﻼ ﺍﻓﮑﻨﺪﯼ ﺻﺎﺑﺮﻣﺎﻥ ﮐﻦ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺁﺯﻣﻮﺩﯼ ﭘﯿﺮﻭﺯﻣﺎﻥ ﮐﻦ.
“ﺁﻣﯿﻦ یارب العالمین”
رهبرانقلاب: همه بدبختی‌های بشر بر اثر پیروی از هوای نفس است.
اگر انسان این قدرت را بیابد که برخواهش نفس غلبه پیدا کند، رستگار شده.
ماه رمضان این را در شما بوجود آورده.
پاداشی را که خدا در اوقات ضیافت خود به شما داده، نگاه دارید و رابطه خود را باخدا محکم کنید.۱۸/۱۰/۷۸
بار سفر را بسته اي، اي ماه پرفيض خدا
بار سفر را بسته اي، اي ماه پرفيض خدا
دلها پر از اندوه و غم، عزم سفر داري چرا
ياد خوش ايام تو، ياد تراويح و قيام
از دل نخواهد شد برون، اي ماه تقوا و صيام
ياد سحرگاه و غروب، ياد نماز نيمه شب
آن بيقراري هاي ما، در ماه شعبان و رجب
تا تو بيایي سوي ما، مهمان دلهامان شوي
اما چه زود اينها گذشت، حالا تو داري ميروي
افسوس و صدافسوس ازين ماهي كه رفت اي دوستان
افسوس از اين شبهاي قدر، افسوس ازين عمر گران
حيران و دل خونم خدا، اين لحظه هاي آخرش
حيران چو طفلي بينوا، در جستجوي مادرش
قدرش ندانستيم و رفت، اين ماه قران و نماز
درهاي دوزخ بسته بود، درهاي جنت باز باز
يا رب خدايا درگذر، از اين همه وزر و گناه
از جرم و از تقصير ما، اين واپسين ايام ماه
ما را ز درگاهت نران، تنهاي تنها ميشويم
با كوله باري از گناه، بدبخت و رسوا ميشويم
ما را ز درگاهت نران، شايد وداع آخر است
اين شيشه تا سال دگر، شايد كه افتاد و شكست
عید رمضان
«أَسْأَلُكَ بِحَقِّ هَذَا الْيَوْمِ الَّذِي جَعَلْتَهُ لِلْمُسْلِمينَ عِيداً»[۱۹]
«خدایا از تو مي‌خواهم به حق اين روز (عيد فطر) که آن را براي مسلمانان عيد قرار دادي»
به شکرانه یک ماه عبادت و خودسازی، روز «عيد فطر» فرارسیده و مومنین خشنود بوده و سربلند و سرافرازند كه ماه مبارك را در دانشگاه عالی رمضان با توفيق به پايان رسانده و از بركات معنوي و تربيتي آن مستفيض شدهاند.
مومنین خدا را شكر مينمايند كه يكي از بزرگترين كلاسهاي تربيتي اسلام را در طيّ يك ماه گذرانده، و از درسهايي كه در آنها داده شده، به اندازه استعداد و آمادگي خود استفاده كرده و با روح و جان خود آميزش داده و بر الواح دلها و ضماير خود ثبت كرده‌اند. و توشه و گنجینه‌ای از ذخایر را اندوخته و برای یک سال پرفراز ونشیب زندگانی در دنیای پر اغوا بهره خواهند برد.
به پایان آمد این ماه و عبادت همچنان باقیست
برای ما حرم بنویس، نجف تا کربلا کافیست…
منابع
- مفاتیح الجنان
- صحیفه سجادیه، فیض الاسلامروزه، درمان بیماریهای روح و جسم، بی تا
- «مناسبت‌های رحمانی» ناشر، مرکز رسیدگی به امور مساجد، نوبت چاپ: اول، تابستان ۱۳۹۲
- پایگاه اطلاع‌رسانی دفتررهبری، حضرت آیت‌الله الظمی خامنه ای
- پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر آیت‌الله مکارم‌شیرازی
- سایت جامع فرهنگی مذهبی شهیدآوینی
- https://old.aviny.com
- پایگاه اطلاع‌رسانی شیخ حسین انصاریان
- http://www.erfan.ir
- پایگاه اطلاع‌رسانی نبی اکرم
- http://www.nabieakram.ir/Tahghigh/3-AyameKhas/Ramezan-Kholase-Fazilat.htm
- پایگاه اطلاع‌رسانی اهل بیت
- http://ahlolbait.com
- http://www.erfan.ir
- http://mgo.tehran.ir
- http://www.hojatollah.com
- http://article.tebyan.net
شهادت نامه محمد( فرهاد) عباسی
به نام خداوند مردان جنگ دلیران چون شیر و ببر و پلنگ
به نام خداوند یاران دین ز شک رسته مردان اهل یقین
ولادت و کودکی
صبح روز سه شنبه ۲۸ مهرماه ۱۳۴۳ نوزادی زیبا و بسیار متین، در میدان ژاله آنروز(شهدا) تهران بعنوان دومین فرزند خانواده چشم بجهان گشود. وی را محمد(فرهاد) نامیدند. پدرش کارمند ارتش بود و مادرش خانه دار، روزها میگذشت و نوزاد شیرین تر می‌شد ؛ فضای خانه را بسیار شاد کرده بود و هم بازی خوبی برای خواهر بزرگترش گشته بود.
هشت ماهه بود که مادرش وی را برای واکسیناسیون به بهداری ارتش در چهار راه عزیز خان نزدیک پارک شهر برده بود. خیابان شلوغ شد، و انقلابیون شعار «یا مرگ یا خمینی» می‌دادند. پلیس هم به طرف آنها هجوم می‌برد تا آنها را سرکوب نماید. مادر که خطر را حس کرده بود در حالیکه محمد(فرهاد) آرام در آغوشش خواب بود، در کنار دیوار مغازه‌ای پناه گرفت. مادر ناگهان صدای خفیف و سوت مانندی را کنارش حس کرد. رد صدا را گرفت، تیری از کنار سر محمد(فرهاد) گذشته و به دیوار نشسته بود.
یک سال پیش،که امام در قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ فرموده بودند: «یاران من یا در گهواره اند یا هنوز به دنیا نیامده‌اند» مبین آن بود که این یارکوچک امام در آغوش مادر بایستی از کودکی با صدای تیر سربازان نظام ستم شاهی آشنا شده ولی باید محفوظ بماند و در آینده سرباز مدافع امام در برابر جبهه دشمن شود.
نوجوانی
در تعطیلات مدرسه، مراجعه به کتابخانه‌ی کانون پروش فکری کودکان و نوجوانان بهترین سرگرمی او بود و مدتی را نیز که حس میکرد می‌تواند در آمدی داشته باشد. دو سال تابستان با جدیت به کارخانه‌ی نوشابه سازی می‌رفت و دلش می‌خواست کمکی برای خانواده باشد.
دوران تحصیل
دوران تحصیل را در مدارس محلة فلکه لوزی تهران نو با موفقیت گذراند و معلمین و مدیران همه از او راضی بودند. پسری مؤدب و درس‌خوان بود، با ظاهری دوست داشتنی ؛ او نه تنها محبوب خانواده بود بلکه در مدرسه نیز دوستان خوب زیادی داشت. دوستانی که پس از انقلاب بسیجی وهمرزم وی شدند.
فعالیتهای انقلابی
در اواخر دوره راهنمایی، یکی از همسایگان به پدرش گفت : ” مواظب پسرتان باشید روی دیوارها شعار مینویسد و از مدرسه راهپیمایی راه می‌اندازد. برای شما که ارتشی هستید خطر دارد و اداره متعرض شما می‌شوند. او را از این کار منع کنید”. پدرش فقط به او سفارش میکرد مراقب باش تا دست امنیتی‌ها نیافتی و او آرام وآسوده خاطر به فعالیت ادامه میداد.
از شدت اشتیاق،هیچ چیز مانع حضورش در فعالیت های انقلاب نمی‌شد. در یکی از راهپیمایی‌های دوران انقلاب، انگشت پای وی شکست و دکتر آن را گچ گرفت و تجویز کرده بوداستراحت کند و تاکید کرد باید پایش سه هفته در گچ بماند. این مساله مانع شرکت ایشان در راهپیمایی‌ها گشته و بسیار ناخوشایندش بود. اما او نمی‌توانست در آن شرایط حساس کشور آرام بنشیند، پایش را از گچ در می‌آورد، و به راهپیمایی می‌رفت، وقتی به خانه بر می‌گشت گچ را مجددبه پایش میکرد تا خانواده نگران نشوند.
دراوایل پیروزی انقلاب در مساجد محل ( مسجد حسنی و مسجد امام جعفر صادق(ع) که هماکنون تصویرآن شهید بردیواردو مسجد نقش بسته ) نگهبانی و به قول خودش پاس شب میداد. یکی از شبها عده‌ای منافق به آنها حمله و تیراندازی می‌کنند. محمد(فرهاد) پس از مدتی درگیری خود را در جوی آب پنهان می‌کند و از تیرس آنها در امان می‌ماند و جانش محفوظ می‌ماند تا توفیق حضور در جبهه‌ها را یابد.
مقدمات عزیمت به جبهه
بدنبال تجاوز دشمن به میهن اسلامی، آهنگ دفاع نواخته شد و‌او‌که دانش آموز دبیرستانی بود بارها برای اعزام به پادگان و بسیج مراجعه کرد اما بعلت پایین بودن سنش نمی‌پذیرفتند تا آنکه یکی از هم محلی‌ها بنام آقای مجتبی نسترن تهرانی ( که ایشان هم بعداً شهید شدند ) وساطت کردند و در پادگان امام حسین (ع) ثبت نام شدند.
وقت اعزام رضایت والدین را میخواستند، محمد(فرهاد) با پدر در میان گذاشت. پدر علیرغم علاقة فراوان به فرزند گفتند چون خودت دوست داری و من هم وظیفه میدانم مانع نمی‌شوم. ولی بهتر است دیپلم ات را بگیری و بروی تا نگویند جوانان کم سواد و برای فرار از درس به جبهه می‌آیند. محمد ( فرهاد) با احساس زاید الوصفی به پدر گفتند : اگر تا آن موقع جنگ تمام شود چه ؟ ( اگر سه ماه دیگر می‌ماندند دیپلم می‌گرفتند ) بعد از شهادت آموزش و پروش دیپلم افتخاری برایشان صادر کرد.
اخلاق خوب و برخورد های دلنشین او مربیان کشتی اش را( که از سال اول دبیرستان در کلاس های ورزشی شرکت میکرد) نیز جذب خود کرده بود. یکی از مربیان او که بعداز شهادت منزلشان آمد با تاثر تعریف میکرد: روزی که محمد(فرهاد) با لباس بسیجی برای خداحافظی آمده بود آن قدر خوشحال بود و جذاب شده بود که دلم نمی‌آمد به او بگویم جبهه نرو.
عزیمت به جبهه
بعد از یک ماه دوره آموزش نظامی بسیج در پادگان امام حسین (ع) در تاریخ ۱۹ فروردین ۱۳۶۱ مستقیما به راه آهن اعزام وازانجا به جبهه جنوب اعزام شد. خانواده وی نیز بدیدار وی شتاقته بودند، دیداری که اخر دیدار بود. در حالیکه آنها می‌دیدند همزمان تعداد زیادی تابوت نیزدرحال انتقال به جبهه بود، لکن از انجا که اجازه ی عزیمت و پرواز گرفته بود، خوشحالی زائدالوصفی داشت. در این یک ماه آخر شاید ۱۰ – ۲۰ سانت قد کشیده بود. روحیه معنوی‌اش بی نظیر بود و شادی وخشنودی را از جزء جزء کار‌ها و حرکاتش می‌شد حس کرد.
رزمنده نوجوان
در طول مدتی که در منطقه شلمچه بود تنها دو نامه کوتاه برای خانواده و یک نامه همراه با وصیت نامه برای هم کلاسی و دوستش علی غفاری فرستاد. دهم اردیبهشت در حمله‌ای با عنوان تک تیر انداز شرکت داشت که خوشبختانه عملیات موفق آمیز بود. بعد از آن به آنان مرخصی دادند تا به شهر هایشان بازگردند. دوستانش آمدند ؛ اما محمد(فرهاد) به خانه زنگ زد واجازه خواست تا نیاند و آنجا ماند برای مرحله بعدی عملیات.
جامه شهادت
عملیات الی بیت المقدس با رمز یا علی ابن ابی طالب (ع) در تاریخ در ساعت ۳۰ دقیقه بامداد ۱۰ اردیبهشت ۱۳۶۱ در شمال خرمشهر آغاز شد
و یک هفته بعد در تاریخ ۱۷ اردیبهشت ماه سال ۱۳۶۱ شهید محمد (فرهاد) عباسی خدایی شدو بسوی معبودش پر کشید،و پیش از آزادی خرمشهر، خبر شهادتش را آوردند.
آقای شیخ سفلی هم رزم ایشان عکس‌هایی را که با هم در پادگان، قطار و جبهه انداخته بودند ظاهر کرده بود و می‌خواست برای خانوادهی عباسی بیاورد. وقتی نزدیک خانه شد حجله‌ها و عکس های محمد(فرهاد) را که دید به یک باره میخکوب
شد. سپس به سختی، ناباوری و گریان به خدمت پدر و مادر شهید رسید.
چند روز بعد با همان تابوت‌هایی که همزمان به جبهه اعزام شده بود، وی با جامه خونین بازگشت و طی تشیع جنازه‌ای باشکوه در به بهشت زهرا منتقل و در قطعه‌ی ۲۶ ردیف ۸۴ – شماره ۳۵ آرام گرفت. و زیارت گاه دایمی خانواده و دل‌های عاشق گشت.
و پیش از چهلمین روز شهادت محمد(فرهاد) از به ثمر نشستن خون محمدها خرمشهر آزاد و مارش آزادی آن در سوم خرداد نواخته شد. درغم خالی بودن جای شهدا، اشک‌های شوق جاری شد.
مادر علیرغم دل تنگی فراوان از فراق فرزند برومندش، بارها با رادیو تماس گرفته، و از اینکه خون پاک فرزندش به ثمر رسیده، فتح خرمشهر را به امام و امت تبریک گفت.
شهادت پایان نیست، آغاز است
و اینک ما مانده‌ایم و راه و رسالت شهیدان
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد
تقدیم به :
- بسیجی شهید محمد (فرهاد) عباسی
شهید عملیات بیت المقدس (آزادی خرمشهر)
یادبود سی و پنجمین سالگشت شهادت
- شهدای عملیات رمضان (در ماه رمضان ۱۳۶۱)
- مهاجران ماه مهمانی خدا ( مهذبان ماه رمضان)
- ……………
| سرشناسه | : | هاشمی فشارکی، سیدجواد، ۱۳۴۰ - |
| عنوان و نام پديدآور | : | برنامه خودسازی یک‌ماهه (دوره فشرده در یک ماه) [کتاب]/ گردآوری و تالیف سیدجواد هاشمی‌فشارکی. |
| مشخصات نشر | : | تهران : وانیا، ۱۳۹۶. |
| مشخصات ظاهری | : | ۱۰۰ص.: مصور (بخشی رنگی).م‌س۲۱/۵×۱۴/۵ ؛ |
| شابک | : | ۱۲۰۰۰۰ ریال: ۹۷۸-۶۰۰-۸۴۹۶-۵۴-۰ |
| وضعیت فهرست نویسی | : | فیپا |
| یادداشت | : | کتابنامه ه صورت زیرنویس. |
| موضوع | : | عباسی، محمد، ۱۳۴۳ – ۱۳۶۱. |
| موضوع | : | رمضان |
| موضوع | : | Ramadan |
| موضوع | : | دعاهای ماه رمضان |
| موضوع | : | *Prayers of Ramadan |
| رده بندی کنگره | : | BP۱۸۸/ھ۲۴ب۴ ۱۳۹۶ |
| رده بندی دیویی | : | ۲۹۷/۳۵۴ |
| شماره کتابشناسی ملی | : | ۴۷۸۴۹۳۸ |
[۱] بحارالأنوار، ج ۹۶، ص ۳۴۰، ح ۵.
[۲] وسائل الشیعه، ج ۷ ص ۲۶۶، ح ۲۳
[۳] بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۳۴۲
[۴] بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۳۴۴
[۵] بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۳۴۶
[۶] اصول کافی / ج۲ / «کتاب فضل القرآن» «باب نوادر» حدیث ۹ و ۱۰
[۷] سخنانی حضرت آیت الله خامنه‌ای به مناسبت روز اول ماه مبارک رمضان سال ۱۳۷۱
[۸] حضرت آیت الله خامنه‌ای در دیدار روحانیان و مبلغان اعزامی به مناسبت فرارسیدن ماه مبارک رمضان سال ۱۷/۱۱/۱۳۷۲
[۹] ۱۳۸۷/۰۶/۲۹
[۱۰] بیانات آیة‌الله خامنه ای، در خطبه‌های نماز عید سعید فطر، ۲۴/۰۸/۱۳۸۳٫
[۱۸] مفاتیح‌الجنان، اعمال ماه رمضان
[۱۹] طوسی، مصباح‌المتهجد، ص۶۵۴؛ ابن‌طاووس، اقبال‌الاعمال، ج۱، ص۴۹۵٫
