شهید «مرتضی مطهری» که چونان چشمه جوشید و به دریا متصل شد، مانند هزاران انسان دیگر در یک محیط ظاهراً معمولی پا به عرصه وجود گذاشت و در کنار همه این انسان‌ها به شیوه‌ای متفاوت زیست؛ اما سرانجام زندگی‌اش «مرتضا» و روحش «مطهر» شد.
گروه استان‌های دفاع‌پرس – ندا دهقانی‌زاده؛ بدون شک انسان‌ها دوست دارند تا از راز و رمز موفقیت برخی از هم‌نوعان خود خبردار شوند. از این رو هراز گاهی از آنان سوال می‌شود که چگونه و به چه دلیل و وسیله‌ای شما به این موفقیت دست یافته‌اید؟
شهید «مرتضی مطهری» که چونان چشمه جوشید و به دریا متصل شد، از همین تبار است؛ چراکه او نیز به مانند هزاران انسان دیگر در یک محیط ظاهراً معمولی پا به عرصه وجود گذاشت و در کنار همه این انسان‌ها به شیوه‌ای متفاوت زیست؛ اما سرانجام زندگی‌اش «مرتضا» و روحش «مطهر» شد.
او با بیان چون قندش و کلک شیرین سلکش یک‌تنه با خصم بی‌شمار یکه‌تاز معرکه حق و در نهایت مطهر اندیشه‌ها شد.
به راستی راز و رمز موفقیت او در چه بود که به نام و یادش دوازدهم اردیبهشت هر سال مفتخر به نام «معلم» شد؟ در این کوتاه سخن چاره‌ای جز اشاره به گوشه‌هایی از سخنان ناب و زیبای خداوند در قالب «حدیث قدسی» نیست که مرحوم «مجلسیان» آن را در جلد دوم «بحار» صفحه ۳۲ آورده است.
اولین و برجسته‌ترین ویژگی شهید مطهری دینداری و خدامحوری او بود که توانست روح تعبد، تقید و الزام همه جانبه را نسبت به قرآن و عترت ایجاد کند. او کسی بود که در راه دین ثبات و پایداری خود را به اثبات رساند و هرگز از جوسازی‌ها و جو زدگی‌ها نهراسید.
با همه توهین‌هایی که از سوی غرب‌زدگان و روشنفکران قبل از انقلاب به او می‌شد و حتی کتاب‌های وی در دانشگاه تحریم می‌شد و بر اساس پاره‌ای از گزارش‌ها، دستور به جمع‌آوری تألیفات او از کتابخانه‌های دانشگاه‌ها داده بودند و تا آن‌جا پیش رفتند که قصد آتش‌زدن تمامی دستاوردهای مطبوعات علمی او را داشتند، ایشان از آنچه که «حکم الله» بود دست برنداشت و مقاوم و صبور در عرصه‌های روشنگری به رزم علمی و تبلیغی پرداخت.
شهید مطهری در عین صلابت از رفق و نرمی خاصی هم برخوردار بود و عطوفت پدرانه‌اش نسبت به منحرفان و حتی التقاط‌زدگان و تلاش مجدانه و دردمندانه‌اش برای هدایت آنان از دیگر ویژگی‌های برجسته او بود.
او حتی با کسانی که قلب‌شان مالامال از کینه نسبت به استاد بود، بی‌غرضانه و بی‌طرفانه به بحث می‌پرداخت و با وجود جو خفقان و ترسناک سال‌های ۵۰ و قبل از آن، به ارشاد آنان می‌پرداخت و در این راه از هیچ سرمایه‌ای فروگذار نبود.
مطهری بر این باور بود که نسل جوان را باید مشفقانه دریافت و توده مردم را از لفاظی‌ها و حرافی‌های روشنفکرانه با حالت پدرانه نجات بخشید؛ از این جهت آثار زیبا و بی‌بدیلش با بیانی ساده و روان تدوین یافت و در دسترس همگان قرار گرفت.
او هرگز کسی را به خاطر سوال و پرسش عالمانه، از خود نرنجانید و پیوسته درصدد نشر مبنای فکری قشرهای مختلف به ویژه دانشگاهی و حوزوی برآمد.
يادداشت‌هاى استاد مطهرى، يک سرمايه بزرگ علمى و معنوى محسوب مى‌شود كه مخصوصاً براى اهل تحقيق، مغتنم است. نكات بديع و ابتكارى در اين يادداشت‌ها فراوان ديده مى‌شود و در واقع، گذشته از آثار قلمى و زبانى آن متفكر شهيد، باب جديدى است كه به روى معارف غنى اسلامى گشوده شده است و هر كس به فراخور استعداد و قابليت خود مى‌تواند از آن بهره بگيرد.
يكى از نكات مورد توجه در يادداشت‌های شهید «مطهری»، برخورد ایشان با بعضى روايات است كه به نظر وی درست نبوده است. پرسش و پاسخ‌هاى استاد درباره روايت و يا مسئله‌اى و طرح اشكال‌هاى منطقى و استفاده از عقل تربيت‌شده دينى در برخورد با متون، درس بزرگى است كه مى‌توان از استاد فراگرفت.
حجت‌الاسلام «سید محمدباقر حجتی» در خاطره‌ای از ایشان نقل می‌کنند: «روزی به مسجد درآمدم. استاد با این که هوا گرم بود با عمامه و قبا و عبا در حال اقامه نماز بودند. واقعاً نماز اقامه می‌کردند. شاید به علت آنکه با تمرکزی عجیب و خضوع و خشوعی جالب توجه نماز می‌خواندند، به هیچ وجه متوجه ورود من نشدند. استاد نماز را به گونه‌ای آمیخته با توجه و خضوع برگزار می‌کردند که حالت ویژه ایشان مرا به خود مجذوب ساخت.
به جای این که به ایشان اقتدا کنم، مشغول تماشای نمازشان شدم. تا از نماز فارغ شدند، ادعیه و تعقیبات و تسبیحات را ادامه دادند. حالی که از پشت سر در نماز ایشان به وضوح احساس می‌کردم، غیرقابل توصیف است. گویا قیامت و احوال آن را شهود می‌کردند و حالت و خشیتی که ویژه علمای واقعی و خدا آشناست، حتی از قفا در قد و بالای آن سرو سهی، انسان را مجذوب خود می‌ساخت».
در این شرایط سخت کرونا که چند صباحی است همه مردم را درگیر کرده است، دانش‌آموزان، خانواده‌ها و حتی مجموعه آموزش و پرورش برای تداوم یادگیری در این شرایط سخت با جان و دل پای کار ایستاده‌اند و روند آموزش دانش‌آموزان را با حداقل‌ترین امکانات رها نکرده‌اند.
دانش‌آموزان آینده‌سازان این نظام و ادامه‌دهنده راه اسلام هستند و روند آموزش و کیفیت یادگیری آنان از اهمیت بالایی برخوردار است که می‌تواند نسل به نسل تاثیرگذار باشد.
شاید بهتر است بیشتر، اندیشه‌های نورانی و مؤثر استاد مطهری در بین دانش‌آموزان و فرهنگیانی که به حرفه خود عشق می‌ورزند و از هیچ تلاشی دریغ نمی‌کنند، تبیین شود.
انتهای پیام/
